Het is slechts nog een kwestie van tijd dat de Nederlandse bevolking beseft dat ze jarenlang zijn voorgelogen door nazaten van de oude Nazi families.

Het getal 144.000 is een natuurlijk getal. Het heeft een bijzondere betekenis in verschillende religieuze bewegingen. In de Mayakalender is een baktun een periode van 144.000 dagen.

Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/144.000_(getal)

Wat zegt de Bijbel over 144.000?

Openbaring 14:1

Toen keek ik, en zie, op de berg Sion stond het Lam, en met hem 144.000 mensen die zijn naam en de naam van zijn Vader op hun voorhoofd hadden geschreven. We zullen het later zien, kijk naar hoofdstuk 14:3.

Ze zongen een nieuw lied voor de troon, voor de vier levende wezens.

Gepublicerd op 8 oktober 2023

Wie zijn de 144.000?

Laten we nog één keer om de hulp van de Heer vragen.

Hemelse Vader, help ons nu om van U te houden met heel ons hart, heel onze ziel, al onze kracht en heel ons verstand. Help ons helder te denken. Geef ons een goed hoofd om uw woorden te begrijpen, te onderscheiden wat waar is, en dan volgens dat Woord te leven. Om Jezus wil bidden wij. Amen.

We komen bij Openbaring, hoofdstuk 7.

In Openbaring 5 maken we kennis met de enige die de zegels op de boekrol kan verbreken: het Lam dat geslacht is. En dan worden één voor één de zeven zegels geopend. De eerste vier zijn de 'Vier Ruiters van de Apocalyps', de ramp die zich over de aarde verspreidt en al 2000 jaar over de hele wereld galoppeert. Het vijfde zegel toont ons de martelaren onder de troon die uitroepen wie ons bloed zal wreken, en dan is het zesde zegel, zoals we vorige week zagen, dit cataclysmische einde van de geschiedenis zoals wij die kennen, terwijl de Heer komt om te oordelen over degene die zit op de troon, rechters en ook het Lam. En het eindigt met een soort cliffhanger in hoofdstuk 6:17: "Want de grote dag van hun toorn is gekomen, en wie kan standhouden?" Hoofdstuk 7 geeft het antwoord op die vraag.

Volg de verzen 1-8.

"Hierna zag ik vier engelen op de vier hoeken van de aarde staan ​​en de vier winden van de aarde tegenhouden, zodat er geen wind op aarde of in de zee of tegen welke boom dan ook zou waaien. Toen zag ik een andere engel opstijgen van de opgang van de zon met het zegel van de levende God, en hij riep met luide stem naar de vier engelen die de macht hadden gekregen om de aarde en de zee schade toe te brengen, zeggende: 'Beschadig de aarde en de zee niet. de zee of de bomen totdat we de dienaren van onze God op hun voorhoofd hebben verzegeld. Toen hoorde ik het nummer van de verzegelden; 144.000 verzegelden uit elke stam van de zonen van Israël, 12.000 uit de stam Juda werden verzegeld, 12.000 uit de stam Ruben, 12.000 uit de stam Gad 12.000, 12.000 uit de stam Aser, 12.000 uit de stam van Naftali, 12.000 uit de stam Manasse, 12.000 uit de stam Simeon, 12.000 uit de stam Levi, 12.000 uit de stam Issaschar, 12.000 uit de stam Zebulon, 12.000 uit de stam Jozef, 12.000 uit de stam Benjamin waren verzegeld.

Naarmate we hoofdstuk 7 binnengaan, komen we op het punt waarop goede nadenkende christenen het oneens zullen zijn over de manier waarop dit boek geïnterpreteerd moet worden. Nu zegt u: ja, we zijn daar al geweest, punten waar christenen het niet mee eens zouden zijn; en ik heb al wat broodkruimels klaargelegd om te proberen ons te leiden in wat volgens mij de juiste richting is om Openbaring te begrijpen, en dat is om Openbaring te begrijpen op zijn eigen voorwaarden, zoals we in het allereerste hoofdstuk zagen, dat dit boek is een apocalyps, een profetie en een brief. Het is dus een apocalyps, een boek van onthulling, en het is een bepaald soort literatuur dat ons verbale beelden, beelden en symbolen geeft. Dat is hoe apocalyptische literatuur werkt. Dus als sommige mensen zeggen: neem je Openbaring letterlijk? Bedoel je dat we letterlijk aannemen dat dit alles zegt wat waar is? Ja. Maar nemen we alles in Openbaring als letterlijk? Nee. Dat is gewoon niet hoe apocalyptische literatuur werkt. En het is een profetie, wat niet noodzakelijkerwijs betekent dat het voor de verre toekomst is, want profetie in het Oude Testament had altijd lagen. Er was een nabije vervulling en een verre vervulling en er was een brief. De brief die rondging naar zeven echte kerken, echte christenen van vlees en bloed, dus wat hier ook in staat moet op een of andere manier betekenis hebben gehad voor die christenen en tot hun wereld hebben gesproken, niet slechts tot een verre toekomst, 2000 jaar van tevoren.

Vooral in hoofdstuk 7 komen we op een splitsing in de weg terecht met heel verschillende manieren om te begrijpen wat er in dit hoofdstuk en in de komende hoofdstukken gebeurt. Dus sommigen van jullie zijn opgegroeid, en je hebt het misschien niet eens geweten, maar je bent opgegroeid met een dispensationeel begrip van de eindtijd, en hebt dat misschien nog steeds. Dispensaties omdat bepaalde theologische methoden evenzeer als alles wat ervan uitgaat dat bepaalde dispensaties in de hele verlossende geschiedenis hebben plaatsgevonden. Het is niet zo dat dat woord zelf van het grootste belang is. Westminster Confession gebruikt de taal van een dispensatie. Maar vooral het dispensationalisme heeft een bepaalde manier om de Openbaring te lezen. Misschien heb je dit opgepikt en misschien had je een Scofield Reference Bible of misschien ging je naar profetieseminars of las je boeken van Lewis Sperry Chafer of J. Dwight Pinksteren of John Walvoord of Hal Lindsey's Late Great Planet Earth of misschien had je gewoon een oogje op Kurt Cameron in de Left Behind-films. Dit is, op populair en wetenschappelijk niveau, een dispensationeel begrip. En ik heb veel vrienden, ik heb familieleden, veel goede, nadenkende christenen, en misschien begrijpen sommigen van jullie dit hoofdstuk op die manier.

Dit is hoe dispensationalisten deze verzen zouden begrijpen. Ze zouden denken dat deze verzen die ik zojuist heb gelezen ons vertellen wat er gaat gebeuren na de geheime opname, wanneer alle christenen, de kerk, in het geheim in de hemel worden opgenomen, en dit beschrijft wat er gebeurt tijdens of misschien onmiddellijk voorafgaand aan de Grote Verdrukking. Dus de 144.000 verwijzen, vanuit een dispensationeel begrip, naar een letterlijk getal. Dat is belangrijk, een letterlijk getal. Je kunt ze één voor één tellen, 144.000, die veilig door de verdrukking heen zullen worden gebracht, of op dezelfde manier zeggen sommigen dat het een groep is die Gods boodschap aan de wereld zal brengen tijdens de laatste helft van Daniëls 70e week. Er is dus een verband met Daniëls profetie over de 70 weken, 69 weken, en dan de helft daarvan vorige week.

En dus begrijpen dispensationalisten dat de term 'Israël' hier moet verwijzen naar de fysieke afstamming van Abraham, Isaac en Jacob; en ze zouden zeggen dat dit niet alle overblijfselen van het Joodse volk zijn, maar dat dit een speciale groep is, tijdens de Verdrukking, belast met de verantwoordelijkheid om te getuigen voor Christus tijdens het donkerste uur van de wereld. Ze zouden terecht kunnen zeggen: als alle christenen zijn opgenomen, hoe worden de nieuwe christenen onder degenen die achterblijven dan bekeerd? Dispensationalisten zouden zeggen: de Geest werkt nog steeds net als met Pinksteren en werkt direct en onmiddellijk, en daarom worden 144.000 van de fysieke etnische Joden die overblijven, tenminste evenveel, bekeerd. Misschien meer, maar dit is een groep van hen die de wereld moet evangeliseren. Dit is het aantal overblijfselen dat verzegeld is ten behoeve van evangelisatie tijdens de Grote Verdrukking.

Wij weten misschien niet waar deze twaalf stammen zich bevinden, maar God wel. Dus, zegt John Walvoord, er zijn vandaag de dag een aantal groepen, van India tot Zuid-Afrika en Zuid-Amerika, die beweren overblijfselen te zijn van de verloren stammen van Israël, en met moderne DNA-identificatietechnieken kunnen die beweringen alsnog worden bevestigd. Dus letterlijk 12.000 van elk van deze verloren verspreide stammen zullen gered worden en zullen het overblijfsel zijn dat moet evangeliseren tijdens de Grote Verdrukking. Dat is het inzicht dat de dispensationalisten bieden. En wat volgt zal een ander begrip zijn, en ik hoop u ervan te overtuigen dat het een beter werk is om de tekst op zijn eigen voorwaarden te behandelen.

Daarom wil ik vanochtend naar drie vragen kijken. Ten eerste: volgt hoofdstuk 7 chronologisch na hoofdstuk 6? Nummer twee, en de tweede is waar we het grootste deel van onze tijd zullen doorbrengen. Wie zijn de 144.000? En ten derde: wat is het zegel op het voorhoofd van de dienaren van God? Deze drie vragen:

Dus vraag nummer één: volgt hoofdstuk 7 chronologisch na hoofdstuk 6, want dat is van groot belang voor de manier waarop we dit interpreteren. Want als het chronologisch de een na de ander beweegt, dan is hoofdstuk 6 het cataclysmische einde van de aarde en dan is er de verzegeling van de 144.000 die in deze periode op aarde achterblijven en die dan kunnen evangeliseren. Dus is het een strikte volgorde, eerst hoofdstuk 6 en dan hoofdstuk 7? Het simpele antwoord dat ik wil voorstellen is nee. Ze volgen niet chronologisch. Het verband is literair, niet chronologisch. Hoofdstuk 6, zie je helemaal aan het einde, stelt de vraag wie kan standhouden. Hoofdstuk 7 beantwoordt die vraag op twee complementaire manieren. Wie kan standhouden, 144.000, en volgende week de tweede helft van hoofdstuk 7, de Grote Menigte. Dat is wie kan staan.

Hoe weten we nu dat dit geen strikt chronologische volgorde is? Want weet je nog wat er gebeurt bij de opening van het zesde zegel aan het einde van hoofdstuk 6? Te beginnen in vers 12, waar de zon zwart wordt, de sterren uit de hemel vallen, de hemel oprolt als een boekrol en de aarde beeft onder een hevige aardbeving. Het is een afbeelding van het einde van de wereld. Dus als je dat strikt letterlijk moet nemen: er is geen lucht, er is geen zon, er is geen maan, de hele zaak valt uiteen. Welnu, in hoofdstuk 7, wacht even, de aarde is nog steeds intact. In feite worden er specifiek vier hoeken verteld: "Beschadig de aarde, de zee of de bomen niet voordat we de dienaren van God hebben verzegeld." Dus, wat is het? Is de wereld uiteengewaaid of zeggen de vier hoeken: geen wind, waai niet? Maar het werkt niet als er een strikte chronologische volgorde is.

Kijk nog eens naar vers 1. "Hierna zag ik vier engelen op de vier hoeken staan ​​en de vier winden tegenhouden." Nogmaals, dit is problematisch als onze hermeneutiek, dat is precies hoe wij de Bijbel interpreteren, als onze hermeneutiek ons ​​vertelt dat alles in de meest strikte letterlijke zin moet worden genomen: zijn het werkelijk vier engelen op de vier hoeken? Maar we hebben niet echt uithoeken van de aarde. Zijn er werkelijk vier engelen op de vier hoeken die de wind tegenhouden? Is dit een letterlijke afbeelding of beeldt dit God af die ervoor zorgt dat zijn volk veilig is voordat het laatste oordeel komt? Nummer vier in Openbaring is vaak het getal van de mondiale totaliteit, talen, stammen, taal, naties. Dat is gegeven in vier; de vier hoeken, de vier ruiters, de vier levende wezens. Vier is het getal dat de totaliteit van de aarde vertegenwoordigt. Er zijn dus vier hoeken te zien aan de vier hoeken van de aarde die de vier winden tegenhouden, wat goed zegt, het beeld dat we nu zien, ook al wordt het beeld gezien na het beeld in hoofdstuk 6. Wat het beeld is ons vertellen is eigenlijk iets dat vóór hoofdstuk 6 gebeurde, omdat dit, wederom, een soort muziekpartituur is die zijn thema herhaalt of van de kunstgalerie van de ene foto naar de andere beweegt.

Dus de vraag aan het einde van hoofdstuk 6, wie kan staan, is alsof God zegt: oké, oké, wacht even, ik zal je vertellen wie kan staan. Dus kom met mij mee hierheen. Laat me je iets anders laten zien. Hier is een andere foto. Hier is een andere manier. Ik heb je zojuist een beeld gegeven van hoe het einde van de wereld eruit ziet. Hier is een andere foto. Voordat dit gebeurt, voordat ik de vier engelen laat komen die de vier winden tegenhouden, komen en alles vernietigen, voordat dat gebeurt, zal er een nummering en een verzegeling plaatsvinden. Dus hoofdstuk 7 trekt ons terug met een ander beeld vóór het zesde zegel aan het einde van hoofdstuk 6, en laat ons goed zien: wie kan standhouden? Wie zal standhouden als het einde komt en de toorn van het Lam wordt losgelaten? Wie zal die dag stand kunnen houden? En, zoals hoofdstuk 7 ons vertelt, ik zal je vertellen dat je de 144.000 kunt verdragen. Hoofdstuk 7 volgt dus thematisch, letterlijk, en niet chronologisch, uit hoofdstuk 6. Dat is de eerste vraag.

Hier is de tweede vraag. Ik zei dat u het grootste deel van onze tijd zou besteden aan de tweede vraag, die de meest fundamentele is. Wie zijn dan de 144.000? Nu heb ik een dispensationeel begrip genoemd. Sommigen van jullie weten misschien dat dit een heel belangrijk onderdeel is voor Jehovah's Getuigen. Jehovah's Getuigen geloven dat letterlijk 144.000 mensen, niet meer en niet minder, met Christus in de hemel zullen regeren over de onderdanen op aarde. Voor de Jehovah's Getuigen zijn de 144.000 het aantal van degenen uit de tijd van Christus tot 1935, hoewel dat aantal recentelijk is veranderd. Maar tot 1935 is dit het aantal ware getuigen, ware gelovigen, Zijn gezalfde klasse van heiligen. Slechts 144.000 in die hele geschiedenis van de kerk waren gered. En dus maken Jehovah's Getuigen onderscheid tussen degenen die naar de hemel gaan, dat is de hemelse klasse, en jij regeert met Christus, en dan de rest van de goede mensen die op aarde leven. Dit zijn dus de meest ware christenen, de enigen die tussen de tijd van Christus en 1935 zijn aangetroffen, een gezalfde klasse die speciale voorrechten heeft gekregen.

Dit is een volkomen nieuw begrip. Tot ongeveer de laatste honderd jaar had niemand ooit gedacht de 144.000 op deze manier te begrijpen. Algemener zou natuurlijk het dispensationele begrip zijn dat ik in het begin heb uitgelegd, dat veel christenen de 144.000 zouden begrijpen als een letterlijk overblijfsel van elke stam van Israël; 12.000 uit elke stam, en dat deze Joodse bekeerlingen de heidenen gaan evangeliseren, zodat toen we bij vers 9 kwamen, ik hierna keek en er een grote menigte was van elke stam, volk, taal en natie, ah, dat is het werk van het Joodse overblijfsel dat heeft geëvangeliseerd en nu zijn er volgens hun getuigenis vele heidenen en een grote menigte die gered is. Ik wil betogen dat de 144.000 geen etnisch Joods overblijfsel zijn, maar verwijzen naar de hele gemeenschap van de verlosten.

Eerst lezen we in hoofdstuk 13 dat Satan al zijn volgelingen gaat verzegelen, het merkteken van het beest. Het spreekt voor zich dat als Satan metaforisch het zegel op al zijn volgelingen had, God dan niet ook een zegel op al zijn volgelingen zou moeten hebben? Ik kom er zo op terug. Dus het zou niet zo logisch zijn om te zeggen dat de duivel al zijn volgelingen verzegelt, maar dat God slechts een selecte 144.000 van zijn etnische overblijfselen verzegelde. Dat is één reden.

Ten tweede komt het beeld van verzegeling, dat we zo dadelijk zullen zien, uit Ezechiël 9, waar het zegel op het voorhoofd twee groepen mensen markeert. In Ezechiëls profetie markeert het de afgodendienaars en de niet-afgodendienaars, slechts twee categorieën. En het lijkt erop dat de verzegeling hier van de 144.000 een soortgelijk onderscheid maakt. Niet een etnisch onderscheid, maar zij die God aanbidden, zij die dat niet doen.

Ten derde, kijk naar vers 3. De 144.000 worden dienaren van onze God genoemd, dienaren van onze God. Er is geen reden om de 144.000 nog meer beperkingen op te leggen dan dat. Als u een dienaar van de levende God bent, bent u een van de 144.000. In Openbaring verwijst die uitdrukking "dienaren van God" altijd naar Gods verloste volk. Het allereerste begin van het boek, de openbaring van Jezus Christus, die God Hem gaf om Zijn dienaren te laten zien wat er spoedig moet gebeuren. De taal van Gods dienaren is dus niet beperkt tot alleen het Joodse volk, maar heeft betrekking op Gods volk in Openbaring.

Hier is nummer vier. De 144.000 die in hoofdstuk 14 worden genoemd, dus houd hoofdstuk 7 in de gaten en sla hoofdstuk 14 om, want dit getal komt weer naar voren. Hoofdstuk 14:1, "Toen zag ik, en zie, op de berg Sion stond het Lam, en met Hem 144.000, die Zijn Naam en de Naam van Zijn Vader op hun voorhoofd geschreven hadden. Later zullen we zien, kijk naar beneden in hoofdstuk 14:3. Zij zongen een nieuw lied voor de troon, voor de vier levende wezens. Niemand kon dat lied leren, behalve de 144.000 die van de aarde waren verlost. Zij die zich niet met vrouwen hebben verontreinigd, want zij zijn maagden, zij zijn het die het Lam volgen waar Hij ook gaat. Zij zijn verlost uit de mensheid. Dus deze taal in hoofdstuk 14 klinkt niet alsof we te maken hebben met slechts één etnische bevolkingsgroep. Maar de 144.000 zijn degenen die zijn verlost uit de mensheid, uit de hele mensheid.

Dus om de 144.000 hier als maagden af ​​te beelden, moet niet letterlijk worden opgevat, maar is een andere beschrijving dat we te maken hebben met Gods volk dat hier wordt afgebeeld als een puur heilig leger. Het is verwant aan de Goddelijke telling in het boek Numeri, waar elk van de vechtende mannen van 20 jaar en ouder wordt aangemerkt als Gods volk. Nou, dit is een soortgelijke telling van elke stam. Hier zijn alle mensen die trouw zijn aan God, klaar om op die grote dag des oordeels te staan.

Dus een laatste reden om te denken dat de 144.000 verwijzen naar al Gods verloste mensen, is omdat de lijst zeer gestileerd is. Dus ga terug naar hoofdstuk 7, kijk naar verzen 5-8; 144.000, 12 keer 12 keer 10 tot de derde macht keer 1.000. Twaalf is het getal van volledigheid voor Gods volk, wat natuurlijk 12 stammen van Israël vertegenwoordigt. En het was niet toevallig dat Jezus 12 apostelen koos, en 1.000 is een algemeen getal dat duidt op een grote menigte. Dus we zouden zeggen, 12 keer 12, keer een bajillion, 144 bajillion, maar ze zeggen gewoon 144.000. Het is een manier om te zeggen dat alle mensen van God onder het Oude Verbond en onder het Nieuwe Verbond. Dit is een heilig leger. De grootste militaire eenheid in Israël bestond uit 1.000 man, en de taal van de stam van, van de stam van echoot Numeri hoofdstuk 20 in de volkstelling daar van de mannen in de strijdbare leeftijd. Dit is een interpretatie die al heel lang in de kerk bestaat, bijvoorbeeld in de achtste eeuw een historicus die we kennen als de Eerwaarde Bede. Is het te veel gevraagd dat ik over een paar jaar bekend zou kunnen staan ​​als de Eerwaarde Kevin; is dat te veel?

Dus al in de tijd van Richteren, was het daar onder de stam Dan waar ze afgoden oprichtten; hetzelfde gebeurde tijdens de dagen van het verdeelde koninkrijk. Dan was een van de twee centra voor afgoderij. 1 Koningen hoofdstuk 12; "Na advies te hebben ingewonnen, maakte de koning twee gouden kalveren en zei tegen het volk: "Het is te veel voor u om naar Jeruzalem op te gaan. Hier zijn uw goden, o Israël, die u uit Egypte hebben geleid." Eén richtte hij op in Bethel. Dat is in Efraïm, en wordt Efraïm hier vermeld? Nee. En de andere is in Dan. Dit ding werd een zonde. De mensen gingen zelfs zo ver als Dan om degene daar te aanbidden.

Het lijkt erop dat Dan om een ​​zeer strategische reden niet wordt genoemd. Nee, want letterlijk kunnen deze 12 stammen worden gereconstitueerd en ergens is er een volk dat een etnische erfenis heeft die teruggaat tot Dan en zij worden uitgesloten, maar Dan wordt niet genoemd omdat men denkt dat Dan onreinheid en de zetels van afgoderij vertegenwoordigde. U herinnert zich misschien de zogenaamde zegen van de 12 zonen, Genesis 49:17, "Dan zal een slang zijn langs de weg, een adder langs het pad die in de hielen van het paard bijt, zodat de ruiter achterovervalt." In sommige niet-bijbelse Joodse geschriften is er bewijs dat de Joden dachten dat de antichrist, de anti-Messias, uit de stam Dan zou komen.

Haal nu even adem. Derde vraag, sluit dit af. Wat is dan het zegel op de voorhoofden van de dienaren van onze God? Zie je dat in vers 3? "Breng geen schade toe aan de aarde, noch aan de zee, noch aan de bomen, totdat wij de dienaren van onze God op hun voorhoofden hebben verzegeld." Er zullen nog andere verwijzingen naar een verzegeling op voorhoofden volgen, maar hier kunnen we opmerken dat het zegel een spiritueel merkteken is. Nogmaals, we nemen deze dingen niet letterlijk, dat je naar iets op zoek bent, net zoals wanneer we bij 666 komen, dat je dat zoekt als een zichtbaar teken. Maar hier geeft het een spirituele realiteit aan. Wat deed een zegel in de oudheid? Natuurlijk, we hebben het niet over dat soort zegel, we hebben het over iets dat je op een stuk formele correspondentie of verklaringen zou zetten die in drie dingen zijn verzegeld. Het authenticeerde, markeerde een document als authentiek. Dus een zegel markeert Gods volk als oprechte christenen. Twee, in de oudheid zou een zegel beschermen of beveiligen. Dus we zouden kunnen zeggen dat een veehouder vandaag de dag zijn vee zou kunnen brandmerken om ze te beschermen tegen veedieven, dus God plaatst een zegel op ons om ons te beschermen tegen afvalligheid, veilig voor goddelijke toorn, veilig voor degenen die ons op een dwaalspoor zouden brengen. Dus een zegel zou authenticeren, het zou beveiligen en dan identificeren. Ik heb in veel van mijn boeken in mijn bibliotheek, heel mooie reliëfdrukkers die daar op zetten, weet je Kevin L.D. Young, of de bibliotheek of neem het niet op straffe van de dood, of wat de reliëfdrukker ook zegt. Dus je kunt het openen. Iemand van jullie heeft misschien een stempel met de tekst: "Van wie is dit boek?" Nou, deze verzegeling is een soort stempel, een soort reliëfdrukker waarmee God ons markeert als behorend tot Hem.

Dus heel eenvoudig, wanneer we hier lezen over Gods dienaren die verzegeld worden, is het een soort fysiek beeld van een spirituele realiteit, namelijk de realiteit van het zijn van authentieke volgelingen van Jezus die tot God behoren, geïdentificeerd zijn met Hem en veilig bewaard zullen worden voor het oordeel. Openbaring gebruikt vaak deze beeldspraak van een merkteken, zoals het merkteken van het beest, of van een zegel. Zoals ik al zei, het komt uit Ezechiël hoofdstuk 9. Daar gaf het merkteken op het voorhoofd aan dat je een van de Goddelijken was, en zonder dit merkteken zou je gedood worden. Dus het merkteken was het zegel van je spirituele identiteit en er was een verzekering dat je veilig bewaard zou worden in het aangezicht van goddelijke toorn. Verzegeld worden was gelabeld worden als behorend tot God. Daarom staat er in Openbaring hoofdstuk 14: "Daar voor het Lam, de 144.000 die zijn naam en de naam van zijn Vader op hun voorhoofd geschreven hadden."

Dus ik denk dat het zegel hier in Openbaring dezelfde verzegeling is waar Paulus het over heeft in Efeziërs 1. "Doordat u geloofd hebt, bent u in Hem gemerkt met een zegel, de beloofde Heilige Geest, die een onderpand is voor onze erfenis, totdat de verlossing van hen die Gods bezit zijn, tot lof van Zijn heerlijkheid." Met andere woorden, het zegel is het werk van de Heilige Geest in je leven. Het is een werk van de Heilige Geest die over ons verklaart en ons verzekert dat we bij God horen. Ik gebruik die twee zinnen met opzet. Het is het werk van de Heilige Geest die over ons verklaart en ons verzekert dat we bij God horen. Omdat ik denk dat in Efeziërs, net als in Openbaring, de verzegeling een objectief en een subjectief element heeft.

Maar ik geloof dat er, in ieder geval, een secundair begrip is dat bedoeld is als een subjectief element. Dat wil zeggen, hier in Openbaring verzegeld worden of verzegeld worden door de Heilige Geest is niet alleen het objectieve bewustzijn hebben, maar ik denk dat we deze objectieve verklaring ook ervaringsgericht toe-eigenen. Het betekent dat we als theologische waarheid aannemen en daarom hopelijk in onszelf een soort innerlijke authenticatie ervaren dat we vergeven en geliefd zijn en veilig voor de toorn van het Lam.

Dus laat me eindigen met een woord van waarschuwing en een woord van hoop, om dit alles samen te brengen.

Laat het dus een waarschuwing zijn voor iedereen hier, opdat u niet denkt dat het punt van deze preek slechts een mooie exegetische conclusie en wat theologische analyse is, dit alles is bedoeld als een waarschuwing. Wie kan staan? U zult op die dag niet staan, tenzij u tot dit aantal van Gods verloste mensen behoort die Jezus Christus kennen als uw Heer en Redder, die verzegeld zijn door het werk van de Geest om u te veranderen. Dat is dus het woord van waarschuwing.

En tot slot is hier het woord van hoop, en het zou duidelijk moeten zijn, dus mis het niet. Voor jullie allemaal die echte volgelingen van Jezus zijn: niet perfect natuurlijk, maar je houdt werkelijk oprecht van Hem, je aanbidt Hem, je vertrouwt op Hem. Hier is het goede nieuws. Op die grote en vreselijke dag zul je standhouden. Je zult niet trots zijn op je eigen kracht of op je macht. Maar terwijl de hele wereld wegvalt, zult u, die Christus toebehoort, letterlijk blijven bestaan. En als u standhoudt op die dag van Gods grootste oordeel, moet u dan niet nu standhouden? In deze dagen, hoe verontrustend ze ook mogen lijken, hoe beangstigend ze soms ook mogen zijn, staat Gods volk. De hele wereld, er zal werkelijk een dag komen waarop de wereld zal afbrokkelen, de rijken en de machtigen, de vrijen en de slaven zullen ze runnen, en Gods volk zal standhouden. Augustus Toplady zegt het goed in zijn hymne. Mijn naam uit de palm van Zijn hand, de eeuwigheid zal niet worden uitgewist. Onder de indruk van Zijn hart blijft het in sporen van onuitwisbare genade. Ja, ik zal tot het einde volharden, zo zeker als het onderpand wordt gegeven, gelukkiger maar niet veiliger de verheerlijkte geesten in de hemel.' Is dat niet een geweldige lijn? De verheerlijkte geesten in de hemel zijn gelukkiger, ja daar zijn we blij om. Ze zijn gelukkiger. Ze zijn niet veiliger. Nog zekerder dan u en ik en allen die in de Heer Jezus Christus geloven en vertrouwen.

Op een dag zullen degenen onder ons die God echt kennen, oneindig en eeuwig gelukkig zijn. Ja, u zult gelukkiger zijn dan u zich kunt voorstellen, maar u zult niet veiliger zijn dan u nu bent, omdat u verzegeld bent, gemarkeerd bent en bent afgeteld. Geen letterlijke 144.000, maar zoals we zullen zien, een grote menigte, elk bij naam. Ja, die is van mij, die is van mij, die is van mij. Je zult in de hemel zijn als je Christus volgt. Zoveel gelukkiger, maar geen greintje veiliger dan jij nu bent, omdat je door God bent uitgekozen en door Zijn geest verzegeld en tot de 144.000 van Zijn verlosten volk gerekend bent.

Laten we bidden.

Barmhartige hemelse Vader, laten we te midden van al dit proberen om Schrift met Schrift te leren en te begrijpen en deze met elkaar te vergelijken, het belangrijkste punt van het komende oordeel niet missen, en ook de grote beloning voor degenen die bij U horen. Laten wij tot dat aantal behoren, Heer, dat op die dag zal staan. Zoals u nu onze hulp zult zijn, dat in het verleden al bent geweest en nog vele jaren zult blijven. 

Wij loven u in Jezus' naam. Amen.

Bron tekst: https://clearlyreformed-org.translate.goog/sermon/who-are-the-144000/?_x_tr_sl=en&_x_tr_tl=nl&_x_tr_hl=nl&_x_tr_pto=rq

ONZE NIEUWSTE ARTIKELEN