EEN ZEER WIJZE LES VOOR IEDEREEN DIE DIT LEEST!
De professor komt de collegezaal binnen...
Hij kijkt rond.
"Jij daar op de 8e rij. Kun je me vertellen hoe je heet?" vraagt hij aan een student.
"Mijn naam is Sandra" zegt een stem.
De professor vraagt haar, "Verlaat alstublieft mijn collegezaal. Ik wil je niet in mijn college zien."
Iedereen is stil. De studente is geïrriteerd, pakt langzaam haar spullen en staat op.
"Sneller alstublieft" wordt haar gevraagd.
Ze durft niets te zeggen en verlaat de collegezaal.
De professor blijft om zich heen kijken.
De deelnemers schrikken.
"Waarom zijn er wetten?" vraagt hij aan de groep.
Allen zijn stil. Iedereen kijkt naar de anderen.
"Waar zijn wetten voor?" vraagt hij opnieuw.
"Sociale orde" klinkt uit een rij.
Een leerling zegt: "Om iemands persoonlijke rechten te beschermen."
Een ander zegt: "Zodat je op de staat kunt vertrouwen."
De professor is niet tevreden.
"Rechtvaardigheid" roept een student.
De professor glimlacht. Ze heeft zijn aandacht.
"Hartelijk dank. Heb ik me eerder oneerlijk gedragen tegenover je klasgenoot?"
Iedereen knikt.
"Dat heb ik inderdaad gedaan. Waarom heeft niemand geprotesteerd?
Waarom probeerde niemand van jullie me tegen te houden?
Waarom wilden jullie dit onrecht niet voorkomen?" vraagt hij.
Niemand antwoordt.
"Wat je net hebt geleerd zou je in 1.000 uur colleges niet hebben begrepen als je het niet had beleefd. Je hebt niets gezegd, alleen omdat je er zelf niet door geraakt bent. Deze houding spreekt tegen u en tegen het leven. U denkt dat zolang het u niet aangaat, het u niets aangaat. Ik zeg u, als u vandaag niets zegt en geen gerechtigheid brengt, dan zult u op een dag ook onrecht ervaren en zal niemand voor u staan. Gerechtigheid leeft door ons allen heen. We moeten ervoor vechten."
"In het leven en op het werk leven we vaak naast elkaar in plaats van met elkaar. We troosten onszelf dat de problemen van anderen ons niet aangaan. We gaan naar huis en zijn blij dat we gespaard zijn gebleven. Maar het gaat ook om het opkomen voor anderen. Elke dag gebeurt er onrecht in het bedrijfsleven, in de sport of op de tram. Erop vertrouwen dat iemand het oplost is niet genoeg. Het is onze plicht om er voor anderen te zijn. Spreken voor anderen wanneer zij dat niet kunnen."
En ja, de professor vroeg de voorgelichte student om terug te komen.
Bron: onbekend
We moeten opnieuw leren opstaan Amigos!
Het is onze plicht, moed is gewoon een beslissing!
Je zal er fier op zijn, elke keer opnieuw!