Als je een rechtszaal binnenloopt,
dringen de zogenaamde "hoogwelgeboren edelachtbaren" je eerst een
stoelendans op, waarbij ze je niet uitleggen wat er werkelijk gebeurt,
maar je er simpel inluizen.
Een stoelendans om het rollenspel te kunnen
uitvoeren? Jazeker, het is absurd, maar het absurde is genormaliseerd en
het normale is geridiculiseerd.
In het kader van "ik wens te
communiceren in de door mij gekozen taal, in plaats van de mij
aangeleerde slavenpraat", kunnen we een rechtbank in het vervolg
slachthuis noemen. Rechters dienen we te betitelen als RATTEN, in het
stuk wordt deze gebezigde terminologie fijntjes uitgelegd. Een "officier
van justitie" die als aanklager optreedt is in het vervolg de
"Aanspreker". Een aanspreker is een in onbruik geraakte term van
begrafenisondernemer. De "Griffier" is in het vervolg de regisseur van
het toneelstuk, wiens belangrijkste taak is de rolverdeling te
organiseren en een script te volgen.
Een toneelstuk wordt opgevoerd volgens
een rolverdeling, dus wij hoeven niet verbaasd te zijn, dat het
officiële taalgebruik in een abattoir (rechtbank) de term "Op de ROL
plaatsen" wordt gehanteerd. Ze zeggen het recht in je gezicht,
nietwaar? Dat moeten ze doen, gezien de ongeschreven universele wet van
het geven van toestemming. Ik ben een levende mens en op het moment dat
ik het slachthuis instap, wordt ik op de rol gezet als slacht-offer en
geëxecuteerd op het moment dat ik de naam aanneem van mijn
geboorte-akte. Ik ben dan mede-kadaver en heb mij onderworpen aan
kadaver-discipline. Om mij heen ontwaar ik allerlei dode entiteiten
gehuld in Baäl kostuum, kadavers gekleed in toga's met bef. Kadavers in
jurken, die zich van zwarte magie bedienen. Ik ben al schuldig en ik
moet een lijkenpikker (advocaat) betalen om de schade voor mijn levende
Zelf te beperken.
Wát een schofterige vertoning!
Ongelooflijke rechtsmiddelen om elke zaak voor de rechtbank te laten seponeren
RECHTBANK: Wie is wie en wat je moet zeggen
Mijn standpunt over de gang naar de rechter is altijd geweest: ga
nooit vrijwillig naar een rechtbank. Het is namelijk niet de bedoeling
dat levende mannen en vrouwen zich op een plaats bevinden die
uitsluitend is ontworpen voor de zaken van fictieve, dode entiteiten.
Als we voor de rechtbank verschijnen, worden we als dood beschouwd, in
feite kunnen ze niet met ons omgaan totdat we toegeven dat we dood zijn…
een juridische fictie … een Trust. De rechtbank is voor personen met
een titel: rechter, officier van justitie, beklaagde,
gerechtsdeurwaarders, politie en advocaten. Levende mannen en vrouwen
worden niet erkend, dus het is logisch om een dode persoon te sturen –
een advocaat – om onze zaken te behandelen …. helemaal leuk en aardig…
op één ding na: ze weten door hun indoctrinatie niet hoe het systeem
werkt. Derhalve is het handelen van een advocaat oneervol, omdat hij
meewerkt aan frauduleuze constructies en zijn "cliënt" in het ongewisse
houdt. Als je er wel een kunt vinden om te doen wat je zegt, dan zul je
zegevieren, maar de meesten van hen houden liever vast aan hun
zogenaamde BAR-kaarten (licentie) dan zich eervol te gedragen. Het enige
dat dode, fictieve entiteiten van ons willen, is onze levensenergie, en
de enige manier waarop ze die kunnen krijgen is door onze toestemming,
ook al is die voortgesproten uit pure onwetendheid. Zonder ons, levende
mensen, kunnen ze niet functioneren, dus zijn ze wanhopig bezig om ons
voor de rechter te krijgen, om ons de schuld te laten betalen die ze
hebben gecreëerd door die de trust kun kostenposten in rekening te
brengen.
Aangezien er geen common law rechtbanken meer bestaan, weten
we dat de zaak nooit iets te maken heeft met "feiten" of levende mannen
en vrouwen en dus is iedereen die getuigt (praat over de feiten van de
zaak) is daardoor gedoemd. ALLE rechtbanken opereren in trustrecht,
gebaseerd op kerkelijk canoniek recht – ritualisme, bijgeloof,
satanisme, enz. – dat zich manifesteert als verraderlijk, handelsrecht
en we zijn in de rechtbank om de klap op te vangen, als ze ons ertoe
kunnen brengen dat te doen. Ze gebruiken elke truc in het boek –
intimidatie, angst, bedreiging, spot, woede en zelfs manieren om de
jurisdictie te veranderen, wanneer ze weten dat ze aan het verliezen
zijn, door ons te laten toegeven dat wij de naam van de trust zijn.
Wanneer we dit doen – onze aangeleerde naam hardop zeggen – worden we
geacht de trustee te zijn – en dat is degene die aansprakelijk is voor
het beheer van de trust. Ergo, tot nu toe was het een verspilling van
onze tijd, energie en emotie om naar een plek te gaan waar het vrijwel
zeker is dat we met die aansprakelijkheid opgescheept zullen zitten.
We
weten allemaal uit onze indoctrinatie, programmering en scholing dat
rechters onpartijdig zijn en daartoe een eed hebben gezworen. Dit
betekent dat hij noch de eiser, noch de gedaagde mag bevoordelen. Maar
onze ervaring leert dat hij inderdaad de voorkeur geeft aan de eiser,
wat wijst op een flagrant belangenconflict – dat de aanklager, de
rechter en de griffier allemaal voor de staat werken – de eigenaar van
de CQV-trust. Dus, aangezien de zaak NIET over "gerechtigheid" gaat,
moet het wel gaan over het beheer van een trust. Ze vertegenwoordigen
allemaal de trust dat eigendom is van de staat en, als we begunstigd
zijn, zijn de enige twee posities die overblijven Trustee en Executor.
Dus als je de partijdigheid van de rechter ontdekt, hoewel ik betwijfel
of de zaak zo ver zal komen, wil je hem misschien laten weten dat je dit
weet.
Als je de rechtbank als amusement beschouwt en als je het
kwaad kunt verdragen dat van zijn officieren uitgaat, de persoonlijke
angst en angst die van de muren om je heen sijpelt en de verraderlijke
sfeer, ga dan, wetende dat we volgens de trustwet niet de trustee of de
executeur van een trust kunnen zijn, omdat we begunstigde zijn, want dat
zou een belangenconflict zijn. De positie van begunstigde kan invloed
missen, maar de andere posities zijn aansprakelijk. Aangezien
staatsmedewerkers de begunstigden van de trust willen zijn, is de enige
manier waarop ze dat kunnen doen, de aansprakelijkheid die ze hebben,
als trustees en executeurs, aan ons over te dragen, omdat ze ook niet
zowel de beheerders als de begunstigde van de trust kunnen zijn. Dus
trusteeschap en executeurschap, d.w.z.: borgstelling, wordt een hete
aardappel en iedereen wil die aardappel ver van zich weggooien zodat
hij/zij kan profiteren van het vermogen van de trust.
Toen we werden
geboren, werd er een trust opgericht, een Cestui Que Vie Trust ("CQV")
genaamd, ten behoeve van ons. Het bewijs hiervan is de geboorteakte.
Maar wat is de waarde die aan de trust moet worden overgedragen om deze
te creëren? Het was ons recht op eigendom (via de geboorte in deze
wereld), ons lichaam (via de levende geboorteakte) en onze zielen (via
de doop). Aangezien de staat/provincie/gemeente die de trust heeft
geregistreerd de eigenaar is, is het ook de trustee…. degene die de
trust beheert. Omdat ze ook begunstigde van deze trust wilden zijn,
moesten ze manieren bedenken om ons, als begunstigde, toestemming te
laten geven om de trust in rekening te brengen, zogenaamd, in ons
voordeel (via onze handtekening op een document: citaat, aanvraag,
enz.), en vervolgens, tijdelijk het trusteeschap aan ons over te dragen,
gedurende de korte tijd dat ze de begunstigde willen zijn van een
bepaalde "constructieve" trust. Bijvoorbeeld tijdens een rechtszaak.
Dit
betekent dat een trust overal en altijd kan worden opgericht en dat de
partijen van de trust snel, zij het tijdelijk, op hun plaats worden
gezet. Maar aangezien een begunstigde een trust niet (financieel) kan
belasten – alleen een trustee kan dat doen – is het de staat die de
trust bedragen in rekening brengt, maar ze doen dit in hun voordeel,
niet in het onze (hoewel we af en toe enig voordeel halen uit die
kosten, maar lang niet in de buurt van de waarde die zij incasseren.
Denk aan bankleningen….. we oogsten een miniem percentage van wat ze
winnen van onze autorisatie). Dus de enige manier, volgens de
trustwetgeving, voor hen om de trust kosten in rekening te kunnen
brengen, is door de toestemming te krijgen van de begunstigde – ons, en
de enige manier voor hen om te profiteren van hun kosten is om ons van
rol te laten wisselen – van begunstigde naar trustee (degene die
verantwoordelijk is voor de boekhouding), en voor hen om hun rol te
veranderen – van trustee naar begunstigde, omdat geen enkele partij
beide kan zijn, tegelijkertijd, dat wil zeggen: binnen dezelfde
constructie. Ze moeten ons op de een of andere manier misleiden om de
rol van trustee te accepteren. Waarom zouden we dat anders doen als die
trust in ons voordeel is?
…. En hoe krijgen ze dit voor elkaar?
Welnu, de beste manier is om ons voor de rechter te krijgen en ons te
misleiden om dit onbewust te doen. Maar als we weten wat er is gebeurd,
voordat we daar waren, is het gemakkelijk om te weten wat we moeten
zeggen, zodat dit niet gebeurt. De griffier is de hoofdrolspeler in dit
toneelstuk, ook al lijkt het alsof de rechter dat is. De griffier is de
trustee voor de CQV die eigendom is van de staat/provincie/gemeente en
hij/zij is verantwoordelijk voor het benoemen van de trustee en de
executeur voor een constructieve tijdelijke trust – die specifieke
rechtszaak.
Dus de griffier benoemt de rechter als trustee (degene
die de trust beheert) en benoemt de officier van justitie als executeur
van de trust. De executeur is uiteindelijk aansprakelijk voor de
aanklacht, omdat hij/zij de zaak voor de rechter heeft gebracht (in
feite de constructieve trust heeft gecreëerd) namens de
staat/provincie/gemeente die de CQV-trust tot stand heeft gebracht.
Alleen een executeur/aanklager kan een tijdelijke constructie
initiëren/creëren en we kennen allemaal de stelregel van de wet: wie de
controverse creëert, heeft de aansprakelijkheid en wie de
aansprakelijkheid heeft, moet de remedie bieden. Dit is de reden waarom
alle advocaten het mandaat hebben om hun chequeboekjes voor de rechtbank
te brengen, want als het allemaal misgaat voor hen…. Dit betekent dat
ze ofwel hun aansprakelijkheid niet overdragen aan de vermeende
gedaagde, ofwel dat de vermeende gedaagde hun aanbod van
aansprakelijkheid niet accepteert, dan moet iemand de trustrekening
crediteren om de schuld te verrekenen. Aangezien de aanklager degene is
die vals papier uitgeeft en de trust kosten in rekening brengt, is het
de aanklager/uitvoerder ("AU") die op de bestuurdersstoel zit.
Wanneer
de naam (van de trust), bijvoorbeeld: JAN DE VRIES, wordt genoemd door
de rechter, ook wel Rechter-Administrator-Trustee ("RAT"), kunnen we
opstaan en vragen: "Zegt u dat de trust die u nu beheert, de JAN DE
VRIES-trust is?" Dit stelt vast dat we weten dat de Naam een trust is,
en geen levend mensenkind. Wat is namelijk altijd de eerste vraag van de
rechter? "Wat is uw naam?" of "Vermeld u nog even uw naam voor de goede
orde". We moeten heel voorzichtig zijn en ons niet identificeren met de
naam van de trust, want dan worden we volgens de ROL-verdeling ineens
de trustee. Wat zegt dit over de rechter? Als we weten dat de rechter de
trustee is, dan weten we ook dat de rechter de Naam is, maar alleen
voor deze specifieke zaak/procedure. Denk nu eens aan al die keren dat
RATTEN zo gefrustreerd zijn geraakt door onze weigering om te bevestigen
dat we de Naam zijn, dat ze vervolgens nota bene een arrestatiebevel
uitvaardigen en dan, zodra de levende mens aanstalten maakt om te
vertrekken, hij wordt gearresteerd. Hoe zit dat? Ze moeten zich toch
dwaas voelen om te zeggen: "Jan de Vries is niet in de rechtbank, dus ik
vaardig een arrestatiebevel uit voor zijn arrestatie" en dan wordt de
man van wie ze net hebben toegegeven (door hun arrestatiebevel!) dat hij
er NIET is, in de rechtbank gearresteerd simpelweg omdat hij daar IS.
Hun wanhoop maakt hen krankzinnig. Ze moeten ons zover zien te krijgen
dat we toegeven en bevestigen dat we de naam zijn, of ZIJ dienen te
betalen. Daarnaast mogen wij hun dwang niet accepteren, want dan betalen
WIJ de prijs. Omdat de RAT de trustee is – een precaire positie, is het
het beste om in dat geval te zeggen: "JAN DE VRIES is inderdaad in de
rechtbank!" Wijs naar de RAT. "U bent het! Als trustee bent U vandaag
JAN DE VRIES, nietwaar?!"
Tijdens hun frustratie over het feit dat we
niet toegeven dat we een trustnaam zijn – de trustee en / of executeur
van de trust, zouden we moeten vragen wie ZIJ zijn. "Voordat we verder
gaan, moet ik weten wie U bent." Richt je tot de griffier van de
rechtbank – de trustee van de CQV-trust die eigendom is van de
staat/provincie/gemeente: "Bent u (1) de trustee van CQV die deze
rechter heeft aangesteld als beheerder en trustee van deze tijdelijke
constructieve trustzaak #12345? Heeft u (2) de officier van justitie ook
benoemd tot uitvoerder van deze tijdelijke constructie?" Wijs dan naar
de RAT: "Dus U bent de trustee", en wijs vervolgens naar de aanklager,
"en U bent de uitvoerder? En IK ben de begunstigde, dus nu weten we wie
wie is en, als begunstigde, machtig ik U om de boekhouding af te
handelen en daarna deze tijdelijke constructie te ontbinden. Ik claim nu
mijn lichaam, dus ik ontmantel bij dezen de CQV-trust die u kosten in
rekening hebt gebracht, omdat er geen waarde in zit. U hebt fraude
gepleegd tegen alle wetten!" Waarschijnlijk zullen we niet eens zo ver
komen voordat de RAT opdracht zal geven tot "Zaak geseponeerd" of, nog
waarschijnlijker, de Aanklager/Executeur, terwijl hij zich stevig
vastklampt aan zijn chequeboek, zal roepen: "We trekken de aanklachten
in".
We hebben hun fraude met de CQV-trust blootgelegd, de
constructie die alleen op vermoedens berust. De CQV heeft geen corpus,
geen eigendom, ergo, volstrekt geen waarde. Trusts worden alleen
gecreëerd bij de overdracht van eigendom en kunnen alleen bestaan zolang
er waarde in de trust zit. Maar er is geen waarde in CQV-trusts,
desalniettemin blijven ze deze wereldwijd 8 miljard trusts hun kosten in
rekening brengen. Dat is fraude! Het vermeende eigendom zijn wij mannen
en vrouwen die zij zien en hebben gedecreteerd als incompetent, dood,
verlaten, verloren, bankroet of blijvend minderjarig, maar dat is een
illusie. Dus als we ons lichaam opeisen, ontmantelen we tegelijkertijd
en per omgaande de veronderstelling dat die trust waarde heeft. Trusts
zijn namelijk alleen actief in een situatie van fraude – iets wat we
altijd al hebben geweten, maar nu weten we ook hoe ze het doen.
Dat we hun fraude aan het licht hebben gebracht, geeft hen slechts drie opties:
- Ze kunnen de CQV-trust ontbinden – degene waarvoor de griffier van
de rechtbank trustee is en waaruit hij/zij een constructieve tijdelijke
trust heeft gecreëerd – ook wel genoemd: de zaak – waarvoor hij/zij de
rechter- en aanklagerstitels heeft benoemd die tijdelijk aansprakelijk
zijn – respectievelijk trustee en executeur. Maar ze kunnen de CQV niet
ontbinden, anders zal het hele wereldwijde systeem instorten, omdat ze
niet kunnen bestaan zonder onze energie, die ze verkrijgen via dat
CQV-systeem.
- Zij kunnen de bestaande regels van het trustrecht handhaven, wat
betekent dat zij als trustee hun schuld kunnen verrekenen en ons met
rust kunnen laten. Nu weten ze dat we hun fraude op het spoor zijn en
elke keer dat ze naar de rechtbank gaan om een trustrekening te beheren,
zullen ze niet weten of wij degene zijn die hen naar de gevangenis zal
sturen. De curator (rechter) is de aansprakelijke partij die naar de
gevangenis gaat, en de executeur (aanklager) is degene die dit afdwingt.
Daarom willen ze dat we beide titels aannemen, want dan gaan we niet
alleen naar de gevangenis, maar worden we door het ondertekenen van hun
document ook executeur-testamentair en voeren we onze eigen straf uit.
Ze kunnen het zich niet veroorloven om de kerkelijke canonieke wetten te
overtreden, uit angst om hun carrière te beëindigen, dus zitten ze
opnieuw gevangen zonder plek om te vluchten.
- Ze kunnen de zaken seponeren voordat ze zelfs maar het risico nemen
dat we hun fraude aan het licht brengen … Wat ook geen zin heeft, want
dan komt hun carrière tot stilstand. Wat moet een griffier doen!? Al
snel zal geen van deze misdadigers een zaak aanhangig maken omdat het
risico te groot is. Dit zal het einde zijn van het rechtssysteem. '
Kennis – niet de procedure – is macht. De middelen waarmee we hebben
geprobeerd onze problemen te verlichten, die ons zijn aangedaan door de
Powers That Were (krachten die waren) zijn allemaal oppervlakkig
geweest, vergeleken met de oorsprong van alle zwarte magie, bijgeloof,
satanisch ritualisme, bedrog, mind-control en clandestiene praktijken.
Volgens het handelsrecht, dat teruggaat tot de Code van Ur-Nammu – rond
2100 vGT – brengt het gebruik van andermans eigendom zonder toestemming
iemand in oneer en maakt hem aansprakelijk voor eventuele schulden. Dus
ons gebruik van UCC-formulieren, wissels, AFV of obligaties en het
wijzigen van documenten van het Romeinse systeem kan boetes opleveren,
aangezien dit handel en/of het gebruik van het eigendom is van een
bedrijf dat we niet bezitten …. De geboorteakte bewijst dat de "naam" in
feite eigendom is van de onderneming die deze heeft uitgegeven. We
kunnen al het papier perfect doen, maar uiteindelijk zeggen ze: "Jammer
maar helaas; Je bent niet een van ons." Maar nu kunnen we hen angst
aanleren. Wanneer we naar de rechtbank worden gedwongen, is dat vanaf nu
de wetenschap dat de rechter optreedt als de trustee en de officier van
justitie optreedt als executeur van de CQV Trusts.
Het geeft ons vervolgens twee keuzes:
- Als we de fraude van vermoedens, waardoor de CQV-trusts nog steeds
bestaan, aan de kaak willen stellen, dan is de rechtbank de uitgelezen
kans om ze te laten ontbinden of om de fraude te bewijzen omdat de
Trustee op de bank zit. Door de eerste CQV te ontmantelen, worden ze
allemaal ontmanteld; of
- Als we niet geneigd zijn om zoiets als de Kerkelijke Akte
Opiniepeiling te gebruiken om de fraude van de CQV Trusts aan het licht
te brengen, dan zouden we op zijn minst moeten weten dat alles wat de
rechter zegt – zelfs als het klinkt als een bevel, order of vonnis –
eigenlijk een aanbod is dat we kunnen weigeren ("Ik ga niet akkoord; Ik
accepteer uw aanbod niet"). Dit is een fundamenteel principe van
testamentaire trusts…… De begunstigde kan het aanbod van de trustee
aanvaarden of weigeren.
Al 15 jaar lang heb ik de vermeende oplossingen in de handel zien
komen en gaan en niets heeft genoeg keren voor genoeg mensen gewerkt om
iets een consistente overwinning te noemen. Betalen voor informatie is
waanzin, want degenen die informatie verkopen hebben duidelijk niet de
overhand gekregen of ze zouden niets hoeven te verkopen, toch? Het kopen
van exprestrusts met een particulier contract, bijvoorbeeld: NACRS, is
een enorme verspilling van tijd en geld omdat het hele proces te
ingewikkeld is voor iedereen met een IQ onder de 400 en …. "Geen
terugbetalingen". Ik heb geen oplossing gevonden in de commercie, omdat
degenen die beweren oplossingen te hebben, nog steeds aandringen op het
behandelen van symptomen in plaats van het genezen van de oorzaak – de
frauduleuze CQV-Trusts.
Als we een Kerkelijke Akte Opiniepeiling
sturen – een zogenoemde ECCLESIASTICAL DEED POLL PER CURIAM DIVINAT -,
als reactie op een dagvaarding of aanhoudingsbevel, dan moet de rechter
die ze uitvaardigt lang en diep nadenken: "Ben ik bereid te gokken dat
de man die mijn rechtbank binnenloopt mij zou kunnen aanspreken op mijn
rol van trustee en de fraude aan het licht zou kunnen brengen dat de CQV
Trusts nog steeds bestaan?
Deze kennis is jouw kracht. –– Frank O'Collins
Dus voordat we (vrijwillig) naar het
slachthuis gaan moet er een aanzegging worden opgesteld en verstuurd
naar de regisseur van het op te voeren kadaver theater. In het stuk
genoemd de "Kerkelijke Opinie peiling". We zullen optreden als
vertegenwoordiger van een geloofsgenootschap en op de christelijke
BIJBEL zweren, die we interpreteren naar eigen inzicht. In het
christelijke (roomse) genootschap fungeren priesters en dominees immers
als handlangers van de staat/provincie/gemeente door "gelovigen" een
kadaver-religie op te dringen die veel weg heeft van de zwarte magie van
de Baäl-vereerders in een slachthuis. Een priester of een dominee die
de Covid-injectie heeft aangeprezen verdient de doodstraf, in feite de
bevestiging van hun kadaverstatus en het definitieve ontleden ervan. Je
bent altijd "WIJ", meervoud dus en de lettertekens mogen niet "New Times
Roman" zijn, want dat is onderwerping aan hun bizarre rituelen van
zwarte magie en erkenning van de ons aangeleerde domme slavenpraat. Deze
aanzegging – die lijkt op een verzoek tot naamswijziging – zou er als
volgt uit kunnen zien:
De KERKELIJKE AKTE VAN AANZEGGING
PER CURIAM DIVINAT
Wij, de Goddelijke Onsterfelijke Geest, uitgedrukt in Trust van het Levende Vlees, die wij kennen als jan van de familie de vries,
geven hierbij leven en lichaam aan deze heilige en onherroepelijke akte
door middel van onze duimafdruk in bloed en instemming met de
overdracht volgens de hierin uitgesproken voorwaarden…
(1) – hoewel onze eigendommen in Trust zijn uitgedrukt en er geen
toestemming is gegeven of anderszins is geprotesteerd dat een dergelijke
overdracht onwettig is, vestigen wij de aandacht op onze vergissingen
omtrent de feiten wegens het niet op de hoogte brengen van onze
competente levensstatus, wat hierbij is gecorrigeerd, en
(2) – daar onze acties en dit instrument onze status duidelijk maken
en het tijdelijk vormen van een testamentair Trust Cestui Que Vie (dan
wel afgeleiden daarvan) op dergelijke aanmatigende fouten berusten –
zoals het ons aangeven als verloren (op zee), als doodverklaard of in
staat van onbekwaamheid -, moet deze onmiddellijk worden ontbonden, en
moet ons onverwijld een volledig verslag dienaangaande worden verschaft,
en
(3) – om ervoor te zorgen dat er geen verdere fouten meer worden
gemaakt door een of meer partijen, doen wij hiermee kennisgeving van het
direct stoppen en staken van alle transacties en / of rechtshandelingen
die wij verrichten als borg voor onze Trust JAN DE VRIES en verzoeken u
vriendelijk om uw gegevens dienaangaande conform bij te werken, en
(4) – verder wijzen WIJ onder dankzegging alle aanbiedingen van
voordelen ten aanzien van alle, ongeacht welke zaken af, zodat wij u en
uw collega's Administrateurs, als gevolg daarvan, eventuele kosten die
per ongeluk aan ons in rekening zijn gebracht naar behoren en in
overeenstemming met de wet ter creditering zullen retourneren, en
(5) – Aangezien Wij op de juiste wijze hebben meegedeeld dat Wij niet
nog meer letsel zullen veroorzaken, zult u erkennen dat er geen verdere
eisen volgen, schulden worden gecreëerd of acties tegen ons zullen
worden ondernomen, uitgevaardigd bij het claimen van letsel als borg
voor door u beheerde eigendommen, en
(6)– ontvangst van deze akte van aanzegging is uw erkenning en acceptatie van de inhoud hiervan.
Wat we hier zien is dat de rechter
zwaar de klos is, als niet eerst de rolverdeling wordt aangepast in een
tijdelijke constructie, Trust genoemd. Buiten de rechtbank ben je
zogenaamd vrij, maar draait het systeem op jouw energie, inspanningen,
die wordt vertaald in inkomstenbelasting, BTW en andere onwettige
roofmodellen. De RATTEN zijn de begunstigde van jouw Trust door
wetgeving en pure misleiding. In feite is immers de overheid eigenaar
van je trust en zijn dus ook aansprakelijk te stellen. Dat doe je niet,
want je bent immers vrij. Dat wordt anders als je een overtreding hebt
begaan. Als je binnen de muren van een rechtbank verschijnt, wordt er
snel even een tijdelijke trust opgetuigd om te voorkomen dat de RAT
aansprakelijk wordt gesteld, gearresteerd en in zijn eigen kerker wordt
gesodemieterd, waar hij eigenlijk ook thuis hoort.
Het is een rituele
stoelendans die door zwarte magiërs wordt opgevoerd om jou als
begunstigde jezelf te laten veroordelen.
Zo werkt het.
Bron: https://herstelderepubliek.wordpress.com/2025/03/13/een-schofterige-vertoning-de-kadaver-rechtspraak-uitgelegd/
- Beter kun je helemaal niet in de Rechtbank komen bij die verklede zwarte magiërs -