Vandaag had ik even een moment dat ik brak schreef Ramon Walter op 14 mei 2021 op Facebook

Hij vervolgde:

Ik vind het nog redelijk moeilijk om steeds terug neutraal te blijven, en niet steeds in je hoofd een oordeel te vellen. Ik heb nog nooit een mondmasker gedragen alleen in de trein, aangezien ik geen zin heb in ruzie.

Een oudere dame stond voor mij in de rij bij de supermarkt en ik zag dat ze geen lucht kreeg. Ik schat dat ze tussen de 60 en 70 jaar oud was. Ze was niet zo snel, maar dat geeft helemaal niet, ze vond het vervelend voor de anderen. Ze kon net niet met haar handen bij de boodschappen, waardoor de kassa medewerker haar te hulp schoot. Met trillende handen deed ze de pinpas er 2 keer verkeerd in, waardoor ze nog zenuwachtiger werd, en ik wilde haar graag helpen.

In deze tijd weet je nooit precies of die ander het waardeert als je te hulp schiet, uit angst om te denken dat je besmet zou kunnen raken, dus ik vroeg of ik haar kon helpen? Het vervelende is ook nog dat die plastic wanden zo zijn ingericht dat je er dan even voorbij/onderdoor wilt kruipen om bij de achterkant van de boodschappen aan te komen. Aan de andere zijkant staan ook mensen keurig naast de wand, netjes richting de juiste looplijn met een winkelwagen, dus je moet echt manouvreren. Ja, het klinkt allemaal een beetje sneu, maar zoals iedereen weet, is het ook sneu.

Ik zag dat deze vrouw echt naar adem snakte, zelfs zo erg dat ik er van in paniek raakte. Dus ik zei tegen haar; mevrouw doe alstublieft dat mondkapje af dit gaat niet goed hoor. Ze deed hem af, en ze zei dat ze COPD had en hem zelfs niet eens op hoeft te doen. Ik schrok daar van, omdat ik mezelf dan afvraag waarom je jezelf zo martelt?

Begrijp me goed, ik snap dat dat rechthoekige ding die in elke hoek van de huiskamer staat, je 24/7 bombardeert met vreselijke, afschrikwekkende en angstaanjagende cijfers en grafieken, en je erop attendeeerd dat je moet luisteren. En dat doen deze mensen dan ook zeker wel. Ik snap gewoon werkelijkwaar niet dat mensen haar zien lijden, en denkende 'na mij de zondvloed'. Zo dusdanig geprogrammeerd om alleen maar regels uit te voeren, hopende dat ze snel hun oude bestaan weer terug zullen krijgen.

Het is ook vooral deze oudere generatie die een roestvast vertrouwen in dokters, ziekenhuizen en de farmaceutische industrie hebben. Je zou toch denken, juist deze generatie die de 2e wereldoorlog hebben meegemaakt, wetende dat de Nazi's samenwerkten met de farmaceutische industrie om een eugenetica agenda er op na te houden, dat je dan argwanender zou kunnen zijn? Maar niets is minder waar, de farmacie krijgen over het algemeen alle lof en begrip.

Ik ben nog steeds Ramon die van binnen kan koken en het liefst zou willen schreeuwen dat we bedrogen worden op een manier die nog nooit is voortgekomen in het bestaan van de mensheid, op zo'n schaal. Er ligt nog steeds een diepere wond bij mij omdat de farmacie vele levens verwoest hebben- waaronder die van mij- en ze komen er altijd mee weg.

Mede omdat de farmacie voor mijn gevoel een groot deel van mijn bestemming op aarde heeft verziekt na de 4e DKTP vaccinatie, waarin ik autisme ontwikkelde, en mijn ouders me zagen veranderen, na de vaccins. Daarna kwam de BMR vaccinatie waarin de cellijnen van een vermoord embryo'tje inzitten, de WI-38. Deze zijn doorontwikkeld in een laboratorium, al meer dan 40 jaar en er zijn nooit veiligheidsstudies gedaan of dit cultiveren van celllijnen van gedode babies in een vaccin wel veilig is? Toen ging het nog meer bergafwaarts. Zo ook de gedode embryo die in het coronavaccin zit, de HEK-293, een embryo die levend uit de baarmoeder is gehaald, toevallig een Nederlands meisje uit 1973.

Mijn wond zit dus nog steeds diep, omdat je er dagelijks mee geconfronteerd wordt dat de zogezegde gezondheidsdienst, ons allerlei maatregelen oplegt die alles doen, behalve ter bevordering van de gezondheid. En je bent en blijft de roepende in de woestijn, want de kloof tussen wat er verteld wordt dat er gaande is, en wat er werkelijk gaande is, is zo groot dat het niet meer 1,2,3 zal aankomen.

Ik jank niet veel, maar buiten moest ik een traan wegpinken. En dan denk ik toch weer, wat een verschrikkelijke klote wereld kan dit toch zijn!

Letterlijk alles is omgedraaid op deze planeet. Wij als mensenras worden al zo lang bestookt en vergiftigd, en zij worden op handen gedragen. Ze geven ons mens maar steeds de schuld van deze zondeval, terwijl we er schuld noch boete aan hebben.

Wij zijn als mens gewoon veels te goed!

Zo goed, dat we dit ons laten welgevallen.

Wij zijn niet dom, naief of slecht, maar juist te goed, en daar wordt gretig misbruik van gemaakt.

Ik wil het anders, voor mezelf, voor mijn kind en voor iedereen.

Hoe precies, en wanneer dat weet ik niet precies maar we zullen er doorheen komen!

Zo, dit is eruit.Ramon Walter

(PS. De foto is niet van desbetreffende dame, maar een google search)

DE MEEST BEKEKEN ONLINE DOCUMENTAIRE OOIT: ZEITGEIST

Wees zelf de eye-opener voor de bevolking door het (uit)dragen van een mooie of goede boodschap!