Vertaal deze pagina naar:

HOUDEN JOURNALISTEN ZICH AAN DE CODE VAN BORDEAUX?

19-04-2023

Houden alle Nederlandse journalisten zich aan de Code van Bordeaux, de Code voor de Journalistiek? Neen!


Propaganda staat synoniem voor bedrog, leugens en manipulatie!

De media in Nederland is omgekocht, zij verspreiden dagelijks veel propaganda!

Een betrouwbare en pluriforme journalistiek is van het grootste belang voor de democratische samenleving, die niet goed kan functioneren zonder geïnformeerde burgers en een vrije uitwisseling van ideeën. In die open samenleving komt de journalist het recht op vrije nieuwsgaring toe, én de verantwoordelijkheid het nieuws waarheidsgetrouw, onafhankelijk, fair en met open vizier te brengen.


Nieuws is wat men nog niet wist voordat het nieuws er was.

Het is het verslag van wat er gebeurde, of de aankondiging van wat staat te gebeuren. Wat nieuws is, wordt bepaald door actualiteit (hoe recenter het gebeurde, hoe nieuwswaardiger), nabijheid (hoe dichtbij speelt een gebeurtenis zich af, in geografisch of mentaal opzicht), controverse (mensen zijn geïnteresseerd in conflicten), bekendheid (publieke personen of bekende organisaties spelen vaker een rol in het nieuws dan anonymi), uitzonderlijkheid (wat vreemd, eigenaardig, ongebruikelijk is, de "man-bijt-hond"-factor), en impact (de mogelijke gevolgen van het nieuws bepalen mede de nieuwswaarde ervan). Onder nieuws wordt meer verstaan dan feitelijke verslagen. Een journalist brengt ook achtergronden, analyses en meningen bij het primaire nieuws.


Wees ook kritisch op ons, De Nieuwe Media (Waarheidskrant)

Doordat het publiek via de nieuwe media meer dan ooit meepraat en assertief is, zal de journalist, wil hij nog gehoord worden, meer dan voorheen verantwoording moeten afleggen over zijn werkwijze. Hij zal transparanter moeten zijn en kan niet meer volstaan met zich te beroepen op een traditie van zorgvuldigheid, betrouwbaarheid en integriteit zoals die "kleeft" aan zijn medium of aan "de professie". Lezers volgen hem kritisch, raadplegen bronnen uit de eerste hand, en corrigeren hem.


De journalistiek is een vrij beroep.

Het staat open voor iedereen, ongeacht of hij een professionele scholing of training als journalist heeft gehad en ongeacht of hij met zijn werkzaamheden een inkomen verdient. De Code voor de Journalistiek beoogt niet een toets te zijn voor de vraag of iemand zich journalist mag noemen, maar geeft ethische normen voor journalistiek handelen.


De Code voor de Journalistiek is bedoeld voor journalisten en niet-journalisten.

De code heeft evenzeer een interne als een externe functie. Voor journalisten een houvast, of tenminste een uitgangspunt bij discussies; voor niet-journalisten, het publiek dus, een begin van verantwoording: hier willen journalisten op worden aangesproken.

De code is op geen enkele wijze bindend, noch zijn er sancties aan verbonden; dat zou immers in tegenspraak zijn met de vrije toegang tot de journalistiek en met de vrijheid van meningsuiting, zoals verwoord in artikel 7 van de Grondwet.

Bron en meer info ► https://www.nvj.nl/themas/journalistieke-praktijk/ethische-regels/code-journalistiek

Udo Ulfkotte (Duitse journalist) schreef een boek met de titel "Gekochte journalisten"

Ondanks de fundamentele kritiek op de media bracht dit boek Ulfkotte in alle grote media in Duitsland en ver daarbuiten. Rusland, Turkije, Griekenland, en ook in Nederland - overal werd Ulfkotte over zijn onthullende boek geïnterviewd.


Dit boek heeft maandenlang alle bestsellerlijsten van Duitsland gedomineerd.

Voor alle interviews, zie ► https://www.gekaufte-journalisten.de/chronologie/

Udo Ulfkotte deed een boekje open over de invloed van de geheime diensten op de grote media in Duitsland. En dan met name via de Atlantische connectie. De media blijken volstrekt niet neutraal te zijn en haar eenzijdige positie wordt op veel manieren gekocht.


Zelf werd Ulfkotte veelvuldig gesmeerd door geheime diensten en door politici!

 Hij was door en door corrupt en zag het bij vele anderen ook gebeuren. Zij werden stuk voor stuk opgenomen in de netwerken van Amerikaanse elite-organisaties, zoals Atlantik-Brücke, Trilaterale Commissie, German Marshall Fund, American Council on Germany, American Academy, Aspen Institute en het Institut für Europäische Politik. Ook verschillende Nederlandse top-journalisten zijn lid van een aantal van deze netwerken.

Ulfkotte laat met een duizelingwekkend aantal voorbeelden zien hoe politici en media een wel heel eenzijdige en pro-Amerikaanse visie op de wereld in de media verkondigen en alle gebeurtenissen. De lijn tussen journalisten en propagandisten blijkt maar heel dun te zijn.

Udo Ulfkotte (1960) werkte 17 jaar bij de Frankfurter Allegeine Zeiting. Hij bouwde naam op met bestsellers over multiculturaliteit, de islam, de EU, geheime diensten en de media.

Bron ► https://www.hebban.nl/boek/gekochte-journalisten-udo-ulfkotte

Udo Ulfkotte ~ 'Gekochte Journalisten'

Dit boek kwam in september 2014 al uit in Duitsland en veroorzaakte enorme schokgolven.

De mate waarin de Duitse media bleken te zijn gekocht door allerlei schaduwinstellingen van de CIA en de Duitse Geheime Dienst (BND) om met pro-Amerikaanse en anti-Russische berichtgeving te komen en daarvoor nieuws te verdraaien of het gewoonweg zelf te verzinnen, werd tot dan toe slechts door weinigen geloofd.

Toen Ulfkotte's boek verscheen, veranderde dit op slag. De bezoekersaantallen van Duitse media-websites zakten dan ook dramatisch in elkaar en de abonneecijfers raakten in een vrije val die nog lang niet is gestopt. Duitsers haakten massaal af bij hun mainstream media. Veel Duitse kranten, waaronder het door Ulfkotte bekritiseerde Bild, maakten in 2014 en '15 een verlies van honderden miljoenen euro's en staan inmiddels op omvallen.

Het onderwerp van Ulfkotte's kritiek, de media, deed zelf badinerend over Ulfkotte's boek en in Nederland verzweeg men het gewoonweg. Ulfkotte zou 'de zaak flink overdreven hebben', was de communis opinio van de gekochte journalisten. Maar toen ook de Oekraïne-crisis, vluchtelingencrisis en het geweld van asielzoekers duidelijk maakten hoezeer hij gelijk heeft, draaide de stemming ook in de media. Der Spiegel begon als eerste bij te draaien. En ook verschillende Duitse topjournalisten hebben toegegeven dat de regering rechtstreeks bepaalt wat er in het nieuws komt en wat niet. Asielzoekergeweld en de kosten van de immigratiecrisis mochten niet in het nieuws komen.


Het boek "Gekochte journalisten" is te bestellen middels de onderstaande link.

https://deblauwetijger.com/product/gekochte-journalisten-udo-ulfkotte/