Wie is Jan van Aken?

Jan van Aken wordt momenteel erg betwist door onderzoeksjournalist Micha Kat. 

Wij gaan vandaag (2 mei 2025) ons Licht laten schijnen over Jan van Aken.

Lees de teksten, de bronnen en bekijk en beluister de video's van Micha Kat. Wij hopen na onze publicatie van dit artikel spoedig een reactie terug te krijgen van Jan van Aken zelf en ook van mensen die Jan van Aken persoonlijk kennen, welke wij in dit artikel zullen publiceren. 

Jan van Aken en reageerders op dit artikel kunnen hun reactie zenden aan het volgende e-mailadres: redactie@de-nieuwe-media.nl - Onze inbox is open!

Ondersteun De Nieuwe Media met een financiële injectie!

Wij gaan voor de Waarheid zoals die werkelijk is.

U kunt ook Anoniem doneren!

Onze doneeractie: https://steunactie.nl/actie/steun-onze-waarheidskrant-de-nieuwe-media/

Team Gratie Gods, Black box coup of redding (video van 1 mei 2025)

Valt vandaag het doek voor de hele alternatieve media met al haar influencers?

Vandaag (vrijdag 2 mei 2025), starten wij een hoor-en wederhoor onderzoek m.b.t. Jan van Aken.

Micha Kat publiceerde op 30 april en 1 mei jl. de onderstaande berichten, websites en video's op zijn Telegram kanaal. Zie Telegram kanaal Micha Kat: https://t.me/deepbehind

De onderstaande websites:

https://www.ftm.nl/artikelen/de-heren-achter-de-complot-media

https://x.com/micha_kat55496/status/1917720961580720460

https://robscholtemuseum.nl/de-groene-amsterdammer-warda-el-kaddouri-karlijn-saris-coen-van-de-ven-ridders-van-waarheid-follow-the-money-dennis-l-ami-complot-media-micha-kat-media-maffia-jan-van-aken/

Getypte berichten van Micha Kat:

VANAVOND BPJ 28 OVER O.A. JAN VAN AKEN EN DE MAM-MEDIA-MAFIA * JAN VAN AKEN IS ABSOLUUT EEN GOVERNMENT AGENT DIE COMPLEET ONDER CONTROLE STAAT VAN DE DEEP STATE * DE BEWIJZEN ZIJN OVERWELDIGEND: DE MAM HEBBEN NOG GEEN ENKELE ONTHULLING GEBRACHT EN DE ELITE ALLEEN MAAR BESCHERMD * Er zijn twee belangrijke artikelen over de MAM verschenen in Follow The Money en De Groene (beide compleet deep state: FTM is zelfs opgericht en betaald door de overheid) * Deze stukken komen uit 2020 (begin COVID) toen de MAM nog veel 'radicaler' waren om zichzelf in de markt te zetten; sindsdien zijn ze enorm opgeschoven richting MSM.

JAN VAN AKEN: LEVENSGEVAARLIJKE STAATS-INFILTRANT EXPOSED * HIJ LIEP TEGEN DE LAMP TOEN @AndereKrant ZICH KEIHARD TEGEN MICHA KAT BEGON TE KEREN NADAT ZE EERST (samen met Cafe Weltschmerz) EEN VIDEO MAAKTEN MET ALS TITEL: HET GELIJK VAN MICHA KAT * SANDER COMPAGNER EN KAREL BECKMAN ZIJN VAN AKEN'S PARTNERS IN CRIME

ONDERZOEKSJOURNALIST MICHA KAT RICHT ZICH TOT MAM-MAFIA KONING JAN VAN AKEN (video 1)

ONDERZOEKSJOURNALIST MICHA KAT RICHT ZICH TOT MAM MEDIA-KONING JAN VAN AKEN (video 2)

HET GEDACHTEGOED VAN JAN VAN AKEN (INDERTIJD BIJ LIJST 14)

Jan van Aken was eerder de vierde kandidaat op LIJST 14

Bron: https://www.sdnl.nl/cv-jan-van-aken.htm

Op de website van de Sociale Databank is tot heden de onderstaande tekst te lezen.

Waarom gaat u in de politiek?

Het stoort mij in toenemende mate dat in de Tweede Kamer te veel over minder relevante details en te weinig over de werkelijk belangrijke hoofdpunten wordt gediscussieerd. Men is te veel bezig met de korte termijn en te weinig met structurele oplossingen voor de verdere toekomst. Gezond verstand wordt maar al te vaak overstemd door de waan van de dag. Er worden veel toneelstukjes opgevoerd. Pragmatisme en visie zijn vaak ver te zoeken. Ik denk dat het een stuk beter kan.

Verslechtering van kwaliteit van het werk van Tweede Kamer wordt m.i. mede veroorzaakt door het huidige partijenstelsel waarin steeds meer macht bij de grote partijbesturen komt te liggen en het parlement een verlengstuk van de regering geworden is. Hierdoor wordt de functie van het parlement ondergraven. Deze onevenwichtigheid dient gerepareerd te worden om een beter functionerende Tweede Kamer te krijgen.

Wat gaat u doen als u in de kamer zit?

Bevorderen dat de controle-functie van de Tweede Kamer versterkt wordt. Met voorstellen zorgen voor meer focus op structurele verbeteringen op diverse gebieden, waaronder:

• echte inflatiecorrectie, zodat mensen er niet financieel op achteruit gaan
• minder volgen van het Amerikaanse beleid (Bush) wat regelmatig gebaseerd blijkt te zijn op misleidende informatie
• voorkoming van verdere inperking van burgerlijke vrijheden
• bevorderen betrokkenheid burger
• lagere belasting op arbeid
• meer optreden tegen milieuvervuiling en zorgen voor duurzame oplossingen
• bescherming democratie tegen gevaren van huidige vorm elektronisch stemmen
• bevorderen dat de overheid zich beter aan haar eigen afspraken houdt (t.a.v. AOW, hypotheekrenteaftrek, subsidies alternatieve energie).

In een eerder artikel van ons (klik hier) publiceerden wij het volgende:

Voor wie zich verdiept in de zaak en verder kijkt dan de blckbx-afscheidsvideo's, weet dat Pasquino (bewust?) met vuur speelt, stelt Le Pair.

"Er is slechts een handvol mensen voor wie ik door het vuur zou gaan. Jan van Aken is daar één van. Nu Pasquino via Max von Kreyfelt de aandacht naar Van Aken heeft verlegd, kan ik de crisis bij blckbx niet anders beschouwen dan een doelbewust gekozen instrument om het alternatieve landschap te verstoren."
De grote vraag is volgens haar: was dat Pasquino's eigen idee, of is hij op zijn beurt een instrument en, zo ja, van wat of wie?

Bron en meer info: https://www.ninefornews.nl/journalist-en-blckbx-gast-over-bewust-gelekte-ontslagbrief-en-afscheidsvideo-flavio-pasquino-dit-is-manipulatie/

Dramatische ontwikkelingen voor Flavio Pasquino van Blckbx

Zie: https://www.martinvrijland.nl/nieuws-analyses/dramatische-ontwikkelingen-voor-flavio-pasquino-van-blckbx-tv/

De nieuwe voorzitter van Stichting Blckbx. Herstel. Senese was voorheen bestuurslid.

De nieuwe voorzitter is ene Jan van Aken

Een reactie van de nieuwe voorzitter (op de website van blckbx):

In opvolging op het bericht van dhr. Flavio Pasquino van 2 april jl. waarin hij zijn vertrek bij Blckbx aangekondigd heeft wil het bestuur van stichting Blckbx middels een verklaring openheid van zaken geven over de gebeurtenissen die tot deze situatie geleid hebben.

Sedert 2022 gaat Blckbx, onder leiding van dhr. Pasquino, gebukt onder interne problematiek dat zich uit in onenigheid tussen meerdere besturen en dhr. Pasquino. Deze problematiek heeft als grondslag o.a. financieel wanbeleid en het negeren van bestuursbesluiten door dhr. Pasquino.

Non-actief stelling dhr. Pasquino

In de video van dhr. Pasquino van 2 april jl. geeft hij aan dat zijn non-actief stelling als bestuurslid van stichting Blckbx als oorzaak zou hebben een meningsverschil over het eigenaarschap van de aandelen van de werkmaatschappij van de stichting (Het Systeem BV). Dit is echter niet correct. De reden voor de non-actief stelling van dhr. Pasquino op 19 augustus 2024, alsmede het daaruit voortvloeiende ontslag als bestuurslid op 20 februari 2025 is het bij herhaling, en over een langere periode, doelbewust negeren van bestuursbesluiten. Bestuurlijk een ernstig verwijt dat door het toenmalig bestuur niet genegeerd kon worden en medebestuurders ondermijnde in de uitvoering van hun bestuurstaken. Tevens is het negeren van bestuursbesluiten door dhr. Pasquino ook een van de redenen geweest waarom het bestuur (welke in 2022 actief was) besloot haar taken neer te leggen.

Met het vertrek van Pasquino is het interne conflict bij blckbx geëscaleerd tot politiek schouwspel, merkt oprichter van Café Weltschmerz Max von Kreyfelt op. "De verklaring van het bestuur onder Jan van Aken probeert orde te scheppen, maar roept vooral nieuwe vragen op."

Meer info: https://www.ninefornews.nl/bestuur-van-blckbx-droeg-zelf-aantoonbaar-bij-aan-de-ontwrichting-van-het-platform/

DE ALTERNATIEVE MEDIA ONDER DE LOEP GENOMEN

Wij schreven reeds eerder artikelen over de alternatieve media, die wij eerder onder de loep namen.

Ridders van de waarheid

De mannen achter de complotkranten en alternatieve media zijn romantici die na hun val uit de mainstream zijn gaan bouwen aan hun eigen podia. Als ware verlossers trekken ze ten strijde tegen de elite waar zij zelf ooit deel van uitmaakten.

Warda El-Kaddouri, Karlijn Saris en Coen van de Ven beeld Aart-Jan Venema

16 december 2020 – verschenen in nr. 51-52

In een dikke coltrui beweegt de zeventig-jarige Max von Kreyfelt zich met de soepele tred die je van een dertiger zou verwachten door een modern kantoorgebouw aan de Boeing Avenue, vlak naast twee landingsbanen van Schiphol. Hij is de oprichter van YouTube-kanaal Café Weltschmerz en dit is zijn nieuwe hoofdkwartier. Hij huurt het van zakenman Peter Poot, telg uit de familie die meer dan twintig jaar een juridische strijd tegen de staat voerde over bedrijventerrein Chipshol.

'Zij kennen het klappen van de zweep als het gaat om spanningen met de overheid, dus zij wilden ons hier graag hebben', zegt Von Kreyfelt. Al sponsoren ze Weltschmerz niet. Weltschmerz betaalt netjes huur en heeft zelfs een aantal opties genomen op leegstaande ruimtes in het pand. 'Ik zie het hier wel groeien. De Andere Krant en Gezond Verstand kunnen hier een redactieruimte betrekken, maar ook burgerbewegingen zoals Viruswaarheid zijn welkom', zegt Von Kreyfelt. Hij droomt hardop van een aparte ruimte voor debatten en een zaaltje voor persconferenties. 'Wij waren altijd al dé bron van het verzet in Nederland, maar sinds corona groeien wij.'

Bij Café Weltschmerz zitten de gasten in een donkere ruimte aan een verlichte tafel en dat is symbolisch. Terwijl de rest van de wereld nog in het duister tast, praten zij over de échte waarheid, tegen een publiek van inmiddels meer dan honderdduizend abonnees. Ook de naam is niet toevallig gekozen. Die verwijst naar een bekend literair motief uit de Duitse Romantiek; een gevoel van pijnlijke melancholie, veroorzaakt door een discrepantie tussen de huidige onvolmaakte wereld en de wereld in haar ideale vorm. Iemand die de fouten in het systeem waarneemt, lijdt aan weltschmerz, aan wereldpijn. En dat is precies wat deze mannen voelen.

Allemaal bewandelden ze hetzelfde pad. Want als er één misverstand over hen bestaat, dan is het wel dat het alleen maar 'gekkies' of 'wappies' zijn, integendeel. Het zijn juist mannen die ooit groot aanzien genoten. Een van hen won literaire prijzen, een ander was een gelauwerd Japan-deskundige, een aantal van hen is hoogleraar en weer een ander had een glansrijke carrière in de oorlogsjournalistiek. Zij waren de beste in hun vak en stonden aan de top. Je zou kunnen zeggen dat zij de elite waren – totdat ze vielen. De hoogleraren verloren zich tijdens lezingen over machtsstructuren in complottheorieën, de journalist die meeging in de Fortuyn-revolte eindigde met rassentheorieën en weer een ander kreeg nooit meer de statuur die hij genoot toen hij nog in verre oorden zat.

Maar ze krabbelden de afgelopen jaren terug, schoven aan bij de toog van het café waar de wereldpijn geleden wordt en bouwden vanuit daar aan een eigen zuil naast wat tegenwoordig de 'mainstream media' heet. Hun gezamenlijke inspanning heeft geleid tot eigen kranten als De Andere Krant en Gezond Verstand, uitgeverij De Blauwe Tijger, een omroep in spe met de naam Ongehoord Nederland, maar ook tot eigen theaterstukken, en tot politici die met hen flirten. 2020 was ontegenzeggelijk het jaar waarin zij het volle licht instapten.

Nieuwsbrief

Ontvang de selectie van de dag, met op zondag een terugblik op onze belangrijkste verhalen

Hun zelfgebouwde podia kwamen door corona in een stroomversnelling terecht. De oplages van de nieuwe kranten stegen spectaculair en Café Weltschmerz zag het aantal donaties flink toenemen. Mensen die twijfelden aan officiële verhalen van de overheid, vonden bevestiging bij deze nieuwe media, waar het onophoudelijk ging over de onbetrouwbaarheid van pcr-testen, de onzin van coronamaatregelen en de slechte intenties van politici, journalisten en wetenschappers. Wie deze nieuwe media consumeert, zal horen en lezen hoe de pandemie georkestreerd is door 'Europa', de Wereldgezondheidsorganisatie of de 'gevestigde media'. Maar deze mannen doorzien dat machtsspel, zij zijn 'wakker' en zien zichzelf nu als 'vrijheidsstrijders' in een groeiende beweging.

Al is het niet zo begonnen, eigenlijk was Café Weltschmerz een kunstproject passend bij de manier waarop Max von Kreyfelt al een leven lang een in zijn ogen gezapig land wil opschudden. Toen hij als kunstenaar in de jaren zeventig met zijn vrouw, conservator bij Museum Boijmans van Beuningen, de wereld rondreisde op zoek naar kunst en design, verbaasde hij zich over de grauwe en grijze interieurs in Nederland. Tussen de antiquairs en juweliers op de Nieuwe Spiegelstraat in Amsterdam begon hij de eerste designwinkel met eveneens een Duitse naam, Leitmotiv, en verkocht unieke stukken die hij zelf importeerde. 'Mensen wisten bij mij niet of ze in een winkel, een museum of een galerie waren.' Het werd een hit. Internationale modebladen schreven over Leitmotiv en beroemdheden als George Harrisson, David Bowie en Catherine Deneuve kwamen er Japans design en ijskasten kopen.

'Wat ik toen deed met spullen doe ik nu met mensen. Ik verzamel stemmen en ideeën die je elders niet vindt', zegt Von Kreyfelt, zittend aan een tafeltje naast een hoog raam. Even verderop kletst een groepje mannen die zojuist een opname hebben gehad. Publicist Sid Lukkassen, bekend om zijn radicaal-rechtse ideeën over onder meer cultuurmarxisme, komt tijdens het gesprek langs om even een handje te schudden. 'Ik heb altijd het idee gehad dat als je mensen bij elkaar bracht, er iets gebeurde', zegt Von Kreyfelt. 'Door ze een stem te geven en goed te selecteren. Dat is de kracht van het gesprek dat kan doordenderen in de hoofden en de meningsvormen van anderen. Ik noemde dat toen al een social sculpture. Een estafette van gedachten en ideeën.'

Over wie als eerste mocht gaan lopen met het stokje van zijn estafette heeft Von Kreyfelt lang nagedacht. Het idee voor een café gevuld met tegengeluid had hij al langer, maar in 2014 ging hij samen met voormalig nos-medewerker Pim van Galen op zoek naar iemand die verbaal scherp was, al bekend in Nederland en 'vrijgevochten'. 'Ik kwam uit bij Erik de Vlieger. Hij werd in die tijd uitgenodigd bij de publieke omroep en dan gebeurde altijd hetzelfde: hij ging daar los, iedereen klapte en moest lachen en daarna was het over. Hij was een nar. Terwijl ik dacht: wat als we hem nou eens centraal zetten?'

De nar – zoals we die kennen uit de toneelstukken van Shakespeare: de gewone man die met zijn scherp vernuft de sociale orde op z'n kop zet – werd daadwerkelijk centraal geplaatst en na een aantal zomerafleveringen op stadszender AT5 werd Weltschmerz een online kanaal, waar vooral dwarse economen aanschoven die in het staartje van de financiële crisis systeemkritiek kwamen geven. Nu, zes jaar later, is er behalve de nieuwe studio op Schiphol nog een ruimte die wordt gehuurd in Amsterdam en een studio in Den Haag, met uitzicht op het torentje van Rutte. Het kunstproject is een kleine machtsfactor geworden waar mensen als protestleider van Viruswaarheid Willem Engel en opiniepeiler Maurice de Hond aanschoven voordat ze uitnodigingen kregen voor de talkshows van de publieke omroep.

Het ooit kleine Weltschmerz is inmiddels de kiem geworden van waaruit andere alternatieve media zijn ontsproten. 'Ineens dacht ik: we moeten de video's van Weltschmerz laten vergezellen door iets wat gedrukt staat', zegt emeritus hoogleraar Karel van Wolferen deze zomer in een videogesprek met Von Kreyfelt. Hij kondigt trots een eigen tijdschrift aan, GezondVerstand, gevuld met verhalen over hoe gevestigde media een 'voorgeschreven werkelijkheid' volgen, over de corrupte klimaatwetenschappen en over alternatieve medicijnen tegen corona die van hogerhand zouden worden verboden.

In zijn optreden bij Weltschmerz prijst Van Wolferen het al bestaande complotblad De Andere Krant, dat inmiddels toe is aan een derde jaargang maar vanwege corona zijn oplage twee keer verhoogde naar een half miljoen. Het werd zo de grootste gratis krant van Nederland. Topmodel Doutzen Kroes prees het blad aan op haar Instagram-account en op coronademonstraties houden mensen het trots onder hun arm. 'Wat ze hebben gedaan met De Andere Krant is het format van Café Weltschmerz overnemen en op papier zetten', zegt Von Kreyfelt. 'Dat vind ik een heel briljant idee.'

In 1996 werd Van Wolferen op een borrel van de Universiteit van Amsterdam uitgenodigd om de leerstoel vergelijkende politieke en economische instituties te bekleden. Tot dan toe had hij vooral geschreven over Japan en de afhankelijkheidsrelaties tussen de staat en journalisten in het zeer hiërarchische land, waar alleen gevestigde media toegang krijgen tot overheidsinformatie. 'Ik weet aardig wat van corruptie en van hoe instellingen corrumperen', zegt hij in een video. 'Als dingen niet kloppen dan weet ik dat, ik ben daarvoor getraind.'

Dat hij met eenzelfde blik later ook naar de wereld buiten Japan zou gaan kijken, bleek nadat hij in 2014 zijn comeback wilde maken in Nederlandse media. Een maand na het neerstorten van vlucht mh17 publiceerde de hoogleraar een essay in De Groene Amsterdammer. Daarin beklaagde hij zich over de 'slaafse manier' waarop journalisten van 'mainstream media' verslag deden. Ook wees hij op 'de aanwezigheid van twee Oekraïense gevechtstoestellen in de buurt van het Maleisische verkeersvliegtuig', een complottheorie die aanvankelijk gepropageerd werd vanuit Moskou maar inmiddels zelfs door Rusland niet meer wordt verspreid. 'Het bleef bij dat ene artikel, want het was heel erg controversieel', zegt Van Wolferen terugblikkend bij Weltschmerz.

Daarna dook hij op bij staatszender Russia Today en schoof hij steeds vaker aan in de studio van Max von Kreyfelt, waar zijn alternatieve theorieën wél werden omarmd. 'Het was via Weltschmerz dat ik de gelegenheid heb gehad om een kring van kijkers op te bouwen', zegt hij in een van de video's. 'Voor mij heel bijzonder, dus dankjewel nog.'

De Universiteit van Amsterdam zit sinds de oprichting van Gezond Verstand duidelijk in de maag met Van Wolferen. Op de vraag of de titel 'emeritus hoogleraar' legitiem is, reageert de woordvoerder van de universiteit defensief. 'Laat me duidelijk zijn. Wij distantiëren ons volledig van Van Wolferen. Hij verspreidt desinformatie. Wij kunnen die titel niet meer van hem afnemen.' Enkele dagen na ons telefoongesprek verschijnt er een officiële verklaring waarin de universiteit afstand neemt. Voor Café Weltschmerz en de lezers van Gezond Verstand zal dat niet uitmaken, Van Wolferen zal voor hen altijd een gerenommeerd expert blijven.

'Eigenlijk zie je bij ons de subtop van Nederland. Het kritisch denkende deel der natie dat niet aan de talkshowtafels zit', zegt Jan van Aken, energie-lobbyist en zakelijk verantwoordelijke van Gezond Verstand. 'In drie dagen hadden we al honderdduizend euro aan betaalde abonnementen binnen. Ik had nooit gedacht dat zoveel mensen bereid zouden zijn om ook te betalen.' Zelf stak hij 25.000 euro in het blad, de twee andere ondernemers die garanties hadden gegeven had hij niet meer nodig. Volgens hem is vijftien, misschien zelfs twintig procent van de Nederlandse bevolking potentieel publiek voor alternatieve media.

Volgens complotdeskundige Jelle van Buuren, universitair docent in Leiden, is die inschatting van de doelgroep zo gek nog niet. Hij verwijst naar een onderzoek waaruit blijkt dat een op de drie Nederlanders een zeer sterk anti-overheidssentiment heeft, ongeveer twintig procent schuwt geweld of de taal van gewelddadig verzet niet. 'Het wantrouwen is diepgeworteld bij deze mensen', zegt Van Buuren. Volgens hem worden complotkanalen steeds aantrekkelijker en professioneler. 'De lappen tekst op weblogs zijn verruild voor bewegend beeld en mooi vormgegeven kranten. Technologie maakt het nu mogelijk om een professioneel ogende talkshow of eigen journaal te maken.'

Dat heeft te maken met een andere ontwikkeling: een groep van hoogopgeleide mensen met kennis van mediadynamiek is zich ermee gaan bemoeien. 'Een groep van buitengewoon welbespraakte mannen die in maatpak en met goed geknoopte dassen hun woede articuleren in volzinnen. De onderstroom heeft er een bovenlaag bijgekregen.'

Dat Café Weltschmerz een ten diepste romantische beweging is blijkt niet alleen uit de goed gekozen naam, maar ook uit de manier waarop Max von Kreyfelt erover spreekt. Intuïtie mag boven de rede gaan of is in ieder geval minstens even belangrijk. 'Zolang ik erbij betrokken ben, blijft het een kunstproject', zegt Von Kreyfelt. 'Het is een constant onderzoek naar de juiste vorm zodat een gesprek beklijft. Naar de juiste setting zodat er iets interessants gebeurt, zodat de karakters die ik heb uitgekozen een soort dans met elkaar maken.' Hoe hij zijn gasten uitkiest kan hij lastig in regels vastleggen. 'Je kijkt iemand in zijn ogen, je luistert en bepaalt of diegene authentiek is. Dan kun je beslissen: laten we het proberen.' Uiteindelijk draait het allemaal om gevoel, zegt hij. 'Mijn intuïtie jaagt mijn hersenen aan.'

Voor romantici zijn alle standpunten, zelfs als ze tegenstrijdig zijn, te bewonderen zolang ze maar uit een diepgewortelde overtuiging komen, schrijft filosoof Isaiah Berlin in zijn lezingenreeks Roots of Romanticism. Dat is een breuk met de Verlichting waarin op elk vraagstuk maar één juist antwoord bestond. Juist het bestaan van één waarheid kan beknellend werken, schrijft Berlin, en als de romanticus ergens naar verlangt dan is het bevrijd worden van knellende structuren. Hier schuilt ook het gevaar, een risico op radicalisme. 'De poging om het idee van een stabiele structuur van wat dan ook op te blazen en te laten exploderen is het diepste en in zekere zin het meest krankzinnige van deze buitengewoon waardevolle en belangrijke beweging.'

Von Kreyfelt zelf lijkt inmiddels zijn kunstzinnige lichtheid ook verloren. 'Mijn focus is echt gericht op het gevaar dat op ons afkomt', zegt hij. 'In het verleden konden we er ook wel een knipoog bij hebben in Café Weltschmerz, dat veroorloof ik mij nu minder. Ik merk dat ik een houding heb gekregen van: met ons valt niet te spotten.' De vrije zoektocht naar ideeën heeft plaatsgemaakt voor geharnaste denkbeelden, waardoor de mannen van Café Weltschmerz zich de afgelopen jaren vervreemdden van de mainstream.

'Als je opvattingen hebt die een beetje buiten het algemene patroon vallen, krijg je het gevoel: ben ik gek? Ik ben alleen op de wereld', zegt Paul Cliteur. Naast zijn hoogleraarschap in Leiden – waar zijn vakgroep nu onderzocht wordt wegens beschuldigingen van antisemitisme – was hij senator voor Forum voor Democratie en voorzitter van het wetenschappelijk instituut van die partij. Bij Café Weltschmerz is hij in gesprek met Sid Lukkassen over een 'nieuwe rechtse zuil'. Lukkassen, die in zijn zelf uitgegeven boek Kerkgangers en zuilenbouwers (2018) al pleitte voor een radicaal-rechtse zuil, stemt meteen in. Het is 'de eenling tegen de massa', zegt hij.

Dat een radicaal-rechtse zuil allereerst een mediazuil moest zijn, liet Cliteur vorig jaar al doorschemeren in een interview met de Volkskrant waarin hij de weblogs The Post Online, De Dagelijkse Standaard en GeenStijl een verrijking noemt op de 'politiek correcte mainstream media'. 'Het kan weleens aardig zijn om met een groep gelijkgezinden te zitten. Dan weet je: ik ben toch niet helemaal alleen', zegt Paul Cliteur.

Die gelijkgezinden lijken elkaar nu vanuit onverwachte hoeken te vinden. Terwijl Cliteur en Lukkassen een rechts-conservatief geluid belichamen, zijn Von Kreyfelt en Van Wolferen eerder oud-links. De voormalige emeritus hoogleraar Kees van der Pijl (zijn titel werd vorig jaar ingetrokken) is al net zo sceptisch over officiële mh17-onderzoeken en spreekt daar vaak over op Café Weltschmerz. Hij was ooit een communist en is inmiddels uitgesproken SP-lid. Nu publiceren de mannen in elkaars bladen en treden ze op in elkaars podcasts en op elkaars videokanalen over hun eenzame zoektocht naar de waarheid, die door de mainstream verzwegen wordt. 'Wij zijn niet links of rechts. Wij zijn een truth movement', verduidelijkt energielobbyist Jan van Aken. Op de vraag wat de mannen met elkaar verbindt, antwoordt hij: 'Veel van ons zijn hoogopgeleid. We hebben behoefte aan de waarheid, dat is alles.'

De groep waarheidsvinders kent een opvallende derde partij: een conservatief-christelijke groep. Cliteur en zijn kompanen bij Forum voor Democratie vergaderden in een grachtenpand aan het Amsterdamse Herengracht van de conservatief-protestantse pandjesbaas en FvD-sympathisant Cor Verkade. De ultraconservatief-katholieke ondernemer Tom Zwitser, eigenaar van uitgeverij De Blauwe Tijger en het alternatieve videokanaal Blue Tiger Studio, sprak eerder met Van Wolferen over het oprichten van een nieuwe krant en schrijft nu voor Gezond Verstand. Vanwege zijn donaties aan een boerenactiegroep staat De Blauwe Tijger als 'doorgeefluik van anti-overheidspropaganda, nepnieuws en complottheorieën' expliciet vermeld in het laatste 'Dreigingsbeeld Terrorisme' van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV).

De ideologische verschillen tussen de oud-communisten, liberaal-conservatieven en orthodoxe christenen verbleken bij de gedeelde strijd die de mannen voeren tegen een allesoverheersende elite. 'Als je in de loopgraven zit, moet je niet praten over of God wel of niet bestaat', legt Von Kreyfelt uit. 'We hebben geen tijd voor ideologische spanningen nu, wij vinden elkaar in het idee dat de overheid bestreden moet worden. De buitenwereld noemt ons misschien complotgekkies of wappies, maar ik noem ons vrijheidsstrijders, ik denk ook dat wij zo met elkaar de geschiedenis ingaan. Als het verzet over is, kunnen we het weer over de tegenstellingen hebben.'

'Het enige vaandel dat ze delen is vrijheid', zegt complotdeskundige Van Buuren. 'Het is aantrekkelijk om je te scharen in een leger van vrijheidsstrijders die de waarheid verkondigen, maar eigenlijk zijn ze vooral tégen zaken: tegen mondkapjes, tegen vaccinaties, tegen maatregelen. Bij een gebrek aan echte ideeën is die roep om vrijheid het enige wat overblijft. Daarom is het slagveld van de vrije meningsuiting zo centraal geworden.'

Precies omwille van die absolute vrijheid van meningsuiting sloot regisseur Haye van der Heyden zich een jaar geleden aan bij Ongehoord Nederland. De aspirant-omroep van voormalig oorlogsjournalist Arnold Karskens beloofde aanvankelijk dat alles gezegd mocht worden. Maar toen Van der Heyden op de radio uitlegde dat wat hem betreft ook holocaustontkenners en pedofielen aan het woord mochten komen, schrokken de andere oprichters. 'Karskens gooide mij eruit omdat hij zei dat ik dat niet mocht zeggen. Ik zei nog: ik ben honderd procent tegen, maar bij ons mag je dit toch zeggen? Wij zijn Ongehoord Nederland!'

Arnold Karskens bleek met zijn roep om vrijheid iets te bedoelen wat vooral nationalistisch is, zo blijkt uit een recent filmpje van Ongehoord Nederland waarbij Karskens recht de camera inkijkt en zegt: 'Waar recht onrecht wordt, wordt verzet een plicht.' Hij heeft het over de partijen van Geert Wilders en Thierry Baudet en 'in hun kielzog de SGP en de SP' als de 'stoottroepen' en de vertegenwoordigers van 'de patriottische Nederlander' – niet geheel ontoevallig was ook de eeuw van de Romantiek er een van revoluties en nationalisme.

'Wij hebben geen zin in een zeikstuk', zegt Karskens als we hem uitnodigen voor een interview; hij is in overleg met de andere oprichters en gaat het bespreken. 'Ik zie hier allemaal nee schuddende hoofdjes, maar bel ons over twee uur even terug, dan zijn we eruit.' Later mailt hij terug. 'Zeer tot mijn spijt, geen zin en geen tijd.' Ongehoord Nederland heeft overigens ook geen media-aandacht meer nodig, hun vijftigduizend handtekeningen om in aanmerking te komen als aspirant-omroep hebben ze al. Het Commissariaat voor de Media en de Raad voor Cultuur moeten nu beoordelen of Ongehoord Nederland genoeg waarde toevoegt. Mocht dat zo zijn, dan treden ze toe tot de publieke omroep.

Het tegengeluid dat aanvankelijk alleen online te vinden was, breidt zich zo stapsgewijs uit naar andere platformen. 'Vroeger had je het vrije internet', zegt Karskens in een van zijn online filmpjes. 'Maar door de censuurmaatregelen bij Facebook en YouTube zijn de marges op het vrije internet steeds smaller geworden. Dat is nog altijd het grote voordeel van de publieke omroep in Nederland: je mag zeggen wat je wilt, dat is op internet niet meer het geval.'

Na hun jarenlange weigering om verantwoordelijkheid te nemen voor content op hun platformen, grijpen sociale-mediaplatformen steeds vaker in. Zeker wanneer het gaat om desinformatie over de pandemie, worden video's steeds vaker offline gehaald. 'Wij lopen het risico dat op een gegeven moment de stekker eruit wordt getrokken, net zoals bij Lange Frans gebeurde', zegt Von Kreyfelt. 'Dat zijn gevaren waar wij ons nu tegen wapenen door minder afhankelijk van YouTube te worden, maar als het gebeurt, kunnen wij dankzij De Andere Krant en Gezond Verstand op papier verder. Daar kun je geen stekker uittrekken.'

Twee weken later lijkt het zover, schrijft hij in zijn nieuwsbrief. 'Waar we al maanden voor waarschuwen […] is werkelijkheid geworden.' Er is opnieuw een video verwijderd omdat er misleidende medische informatie in wordt verspreid, Von Kreyfelt en zijn mannen mogen twee weken geen nieuwe video's uploaden. Als Weltschmerz de "community-richtlijnen" blijft schenden, dreigen ze het hele YouTube-kanaal te verliezen.

De paradox van de mannen die hun eigen media oprichtten is dat zij verlangen naar erkenning van de elite die zij zeggen te verachten. Als de tafelgasten van Weltschmerz iets willen, dan is het juist aanschuiven in de talkshows van de gevestigde media, geïnterviewd worden door de kranten. Max von Kreygfelt schreef jaren geleden nog brieven naar de hoofdredacteuren van de grote dagbladen en zocht redacties in Nederland op met het voorstel om zijn tegengeluid een plek te geven. 'Dan kreeg je te horen: maar jullie hebben Kees van der Pijl en Karel van Wolferen, daar gaan we niet mee in zee.'

Nadat Von Kreyfelt afscheid neemt en door de helverlichte gang van het moderne kantoorpand richting zijn eigen studio loopt, klampt theatermaker Ab Gietelink zich bij de uitgang vast aan de Groene-redacteur. 'Jullie hadden in deze tijd dé bron van verzet kunnen zijn', zegt hij. 'Jullie hadden het blad kunnen zijn dat deze tegenbeweging steunt, het kan nog steeds.'

Geagiteerd vertelt hij over de vrijheid die hem is ontnomen en over de opmars naar een dictatuur 'die wij allemaal kunnen zien'. De theatermaker houdt op Café Weltschmerz lange 'persconferenties' waarin hij zichzelf presenteert als 'de nieuwe minister-president'. Een aantal van zijn coronavideo's werd offline gehaald. Zijn ingezonden brieven naar de NRC zijn nooit afgedrukt. 'Ik begrijp het gewoon niet. Wij, Karel, Kees en ik, bel ons gewoon. Wij kunnen het uitleggen. Vraag het en je krijgt een opiniestuk, maar niemand belt ons.'

Bron tekst: https://www.groene.nl/artikel/ridders-van-de-waarheid

ONZE NIEUWSTE ARTIKELEN