MICHA KAT (ONDERZOEKSJOURNALIST) SCHREEF OP 7 AUGUSTUS 2024 EEN E-MAIL AAN DE HOOFD REDACTIE VAN DE TELEGRAAF NAAR AANLEIDING VAN EEN ARTIKEL VAN JOURNALIST SILVAN SCHOONHOVEN, INZAKE ALICE BESSELINK, DE ZAAK JOOST KNEVEL EN SANDRA VAN AALST.
JOOST KNEVEL BEWEERT DAT JAAP VAN DISSEL, (OUD-DIRECTEUR RIVM), EEN MEISJE HEEFT VERMOORD IN HET BIJZIJN VAN JOOST KNEVEL, HAAR NAAM IS SANDRA VAN AALST.
Klik op de onderstaande link voor meer info over Joost Knevel en de doofpotzaak Bodegraven.
De aartsengel Michaël is volgens de christelijke traditie de aanvoerder van de hemelse legers in de strijd tegen de duivel.
Wie is als God? De Hebreeuwse naam mikaeel betekent 'Wie is als God?'
In de christelijke traditie wordt Michaël gerekend tot de hemelse
rangorde der aartsengelen.
Bron tekst: https://kro-ncrv.nl/katholiek/encyclopedie/m/michael
In Daniël 10:13 sprak een naamloze engel tot Daniël, vertelde dat Michaël hem had geholpen en noemde hem "een van de voornaamste vorsten" (אחד השׂרים הראשׁנים 'achad haśśārîm hāri'šonîm).
In het vervolg van het gesprek werd Michaël aangeduid als "je vorst", waardoor Michaël beschouwd ging worden als beschermer van de Israëlieten.
Het idee dat God ieder volk een beschermengel had toegewezen, stamde uit de weergave van Deuteronomium 32:8 in de Septuagint, waar die kan worden gelezen als dat God de gebieden van de volken vastlegde op basis van het aantal engelen. Terwijl in Deuteronomium het beeld wordt geschetst van vredige en naast elkaar bestaande volksengelen, streden deze met elkaar in Daniël.
Hierin had Michaël de rol om de strijd in het voordeel van Gods volk te beslissen.
Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Micha%C3%ABl_(aartsengel)
Onze redactie van De Nieuwe media introduceert Ella Ster die de tekst hieronder schreef.
Ella Ster schrijft het volgende over zichzelf:
"Onder de pseudoniem Ella Ster ben ik begin 2014 begonnen met het delen van nieuwsberichten die niet bericht worden door de grote mediakanalen. Begin 2016 ben ik deze blog gestart. Deze blog is voor mensen die op zoek zijn naar de waarheid en alternatieve standpunten en biedt informatie die helpt om het referentiekader te verbreden. Het doel is om mensen op deze manier te helpen ontwaken. Door ook de donkere kant van de Cabal te belichten wordt deze ontmaskerd en ontkracht. Tegelijkertijd belicht ik ook de positieve kijk op de toekomst. Beide aspecten zijn essentieel om zo samen toe te werken naar de bevrijding van de planeet en een nieuwe gouden toekomst."
'Guerillajournalist' Micha Kat, bekend van zijn onthullingen in de Demmink-zaak en berucht om zijn activistische manier van journalistiek bedrijven, werd in 2023 veroordeeld tot 24 maanden gevangenisstraf wegens 'opruiing' in wat bekend staat als de Bodegravenzaak. Hij kwam begin dit jaar vrij en doet voor het eerst een boekje open over wat zijn drijfveren waren. "Mijn drive komt voort uit de diepe drang vanuit mijn jeugd, om gehoord te worden, de waarheid boven water te krijgen."
Micha Kat is net weer terug in Noord-Ierland als ik hem voor het eerst telefonisch spreek. Hij heeft dertig maanden in de gevangenis gezeten — hij moest nog zes maanden uitzitten als gevolg van een veroordeling in 2015 wegens smaad van NOS-hoofdredacteur Marcel Gelauff, "omdat ik had gezegd dat de NOS pedofielen beschermt". Daar kwamen 24 maanden bij vanwege de Bodegravenzaak, waarvoor hij ruim 16 maanden in voorarrest had doorgebracht.
Die zaak begon in 2020, toen Kat contact kreeg met Joost Knevel, die stelde dat hij in zijn jeugd stelselmatig is misbruikt in Bodegraven. Samen met Wouter Raatgever startte hij het videokanaal Red Pill Journal, waarin zij ingingen op het geval Knevel. Daarbij ging Kat volgens de rechtbank te ver met uitspraken als "pedofielen met wortel en tak uitroeien", dat rechtbanken "free targets" waren en een oproep om het AD "kapot te maken".
Wat maakte hem zo boos dat hij zich op deze manier uitliet? Zijn frustratie kwam voort uit de eenzijdige berichtgeving in de media over de Bodegravenzaak. Justitie weigerde de misbruikclaims van Knevel te onderzoeken en de media rapporteerden zonder enige vorm van wederhoor of kritiek. Zijn doel was "journalistiek bedrijven en een einde maken aan de vreselijk weerzinwekkende wantoestanden van Justitie".
De rechtbank oordeelde dat hij en de andere makers van het Red Pill Journal daarin te ver gingen. In een van de uitzendingen zou Wouter Raatgever opgeroepen hebben, Jaap van Dissel – die door Knevel van misbruik werd beschuldigd – te ontvoeren. "Ze hebben mij dingen ten laste gelegd die een ander heeft gezegd", zegt Kat. Maar de hoge straf had volgens hem ook te maken met het beschermen van het coronanarratief. "Omdat wij zo'n explosief verhaal hadden, dat het complete coronanarratief kon opblazen."
" journalistiek bedrijven en een einde maken aan de vreselijk weerzinwekkende wantoestanden van Justitie."
Micha Kat
De rechtbank was van mening dat alle uitlatingen in de uitzendingen in vereniging waren gemaakt. "Het was een politiek showproces", zegt Kat. "Ik was totaal kansloos. Het dossier was vervalst." Hij doelt daarbij op de bewering van het OM dat zijn naam op een baksteen stond die door de ruit van het OM in Groningen was gegooid. Dat zou bewijs zijn dat zijn opruiende teksten tot geweld hadden geleid. Maar er klopte niet veel van het verhaal. Zijn naam stond er niet op, de datum klopte niet, er was geen aangifte gedaan en er waren geen getuigen of camerabeelden. "Op een gegeven moment zei de officier van justitie: 'We hebben ons vergist.' Het bleek compleet verzonnen. Zo corrupt is het." Het leverde geen vrijlating op, wél werd de strafeis van vier jaar gehalveerd.
Volgens Kat maakt zijn vervolging in de Bodegravenzaak deel uit van een stelselmatige campagne om hem kapot te maken. "Er is geen journalist geweest die zo extreem, zo hard en over zo'n lange periode is aangepakt, als ik. Ze hebben alles tegen me ingezet behalve een kogel. Twintig jaar lang." Overdrijft hij? Kat mag zich van stevige taal bedienen, hij heeft wel degelijk serieuze journalistieke publicaties op zijn naam staan. In 2004 verscheen van zijn hand het boek Topadvocatuur, waarin hij de belangrijkste advocatenkantoren van Nederland doorlichtte.1 Echt bekend werd hij met het boek De Demmink doofpot, dat hij in 2010 schreef met Jan Poot, die samen met zijn zoon Peter Poot de eigenaar was van het bedrijf Chipshol.2
Kat had Poot leren kennen vanwege de beruchte Chipshol-affaire, waarbij honderden hectaren grond rond Schiphol, die in handen waren van de familie Poot, werden afgepakt door sabotage van accountants en twee partijdige toprechters van de Haagse rechtbank.3
Kat schreef over de affaire in zijn boek Topadvocatuur. "Toen werd ik ineens door de rechter wegens smaad voor de rechter gesleept", vertelt hij. Hij had geschreven dat rechter Westenberg twee dagen voor de zitting de advocaat van de familie Poot en Chipshol, Hugo Smit, had gebeld en hem had verteld dat hij de zaak zou verliezen. Dat betwistte Westenberg, maar Kat bleek gelijk te hebben en Westenberg kwam te boek staan als de 'liegende rechter'. Smit kreeg een schadevergoeding van 1,4 miljoen. Kat claimt ook recht op een schadevergoeding, geraamd op 1,6 miljoen euro. Die zaak loopt nog.
"Uiteindelijk is dit positief voor de Nederlandse rechtsstaat, dat het toch nog mogelijk is dat rechters zich tegen hun eigen beroepsgroep uitspreken."
Micha Kat
Kat won destijds niet alleen het hoger beroep tegen Westenberg, de vice-president van de Haagse Rechtbank, maar afgelopen week ook het hoger beroep van de Raad voor de Rechtspraak, waardoor hij de schadeclaim kan indienen. "Uiteindelijk is dit positief voor de Nederlandse rechtsstaat, dat het toch nog mogelijk is dat rechters zich tegen hun eigen beroepsgroep uitspreken", zegt Kat.
Kat denkt dat de Chipsholzaak een rol speelde
in zijn veroordeling vorig jaar. Hij heeft destijds de netwerkcorruptie
van de rechterlijke macht blootgelegd en veel machtige mensen boos
gemaakt. "Toen is de demonisering van mij begonnen."
De Chipshol-zaak bracht Kat op het spoor van de affaire Demmink. Joris Demmink, secretaris-generaal van het ministerie van Justitie, was al meerdere malen in opspraak gekomen. Zo hadden onder meer Panorama en de Gay Krant geschreven over verdenkingen van kindermisbruik. "In eerste instantie ging het mij helemaal niet om kindermisbruik, het ging om de corruptie van de rechtspraak", zegt Kat.
"In eerste instantie ging het mij helemaal niet om kindermisbruik, het ging om de corruptie van de rechtspraak."
Micha Kat
Zowel hij als Jan Poot vermoedde dat Demmink als hoogste baas van Justitie ook in de Chipsholzaak de rechters aanstuurde. Toen twee klokkenluiders binnen Justitie zich bij Poot meldden en over Demmink een boekje open deden, startten Kat en Poot een onderzoek naar het pedofielennetwerk in Den Haag, waarbij hoge ambtenaren en politici betrokken zouden zijn. Hierover deed Kat uitgebreid verslag in De Demmink doofpot. Hij ging met dat boek onder zijn arm naar het Binnenhof, maar niemand in politiek Den Haag wilde het onder ogen zien. A conspiracy of silence, noemt Kat het. "Iedereen weet het, maar zweert samen om er niet over te praten. Het is wel verbijsterend als je het hebt over de hoogste man van justitie, die de wet moet handhaven."
Kat was ook degene die voor het eerst schreef over de connectie tussen de Demmink-zaak en die van de Turkse Koerd Hüseyin Baybaşin. Baybaşin, die in Turkije als staatsvijand werd beschouwd, kreeg in Nederland een levenslange gevangenisstraf. Er zijn veel aanwijzingen dat Turkije Nederland chanteerde om de vervolging en berechting van Baybaşin af te dwingen. De Turken dreigden anders bewijsmateriaal te openbaren waaruit zou blijken dat Demmink zich in Turkije schuldig had gemaakt aan kindermisbruik. Kat publiceerde op zijn website Klokkenluideronline het artikel Nederlandse Staat gechanteerd door Turkije.4-5
"Graffiti is communicatie met taal en woorden, of het nu in een krant staat of op een muur vind ik minder van belang."
Micha Kat
Na de Demmink-affaire werd Kats stijl van journalistiek bedrijven steeds provocerender en activistischer. Hij noemt het 'guerrillajournalistiek', "alles toepassen wat toegestaan is bij de wet om bij de waarheid te komen". Daarin zocht hij grenzen op en ging er soms overheen, hetgeen hem meerdere aanklachten en veroordelingen wegens belediging, smaad, en vernieling opleverde. Bijvoorbeeld voor het spuiten van graffiti, hetgeen hij beschouwt als een onderdeel van guerrillajournalistiek. "Omdat het communicatie is met taal en woorden, of het nu in een krant staat of op een muur vind ik minder van belang." In 2010 spoot hij de leus 'pedo' op het huis van Demmink en 'maffia' op een bord van Justitie. "Ja, dat heb ik drie keer gedaan, zo'n 14 jaar geleden." In de Bodegravenzaak is hij mede veroordeeld voor het oproepen om graffiti te spuiten. "Met gemakkelijk verwijderbare verf, had ik nog wel gezegd."
"Andere journalisten durfden het verhaal niet te brengen."
Micha Kat
Over de Bodegravenzaak zegt Kat: "Andere journalisten durfden het verhaal niet te brengen. Joost had veel informatie over de andere slachtoffers in het netwerk. Noemde veel namen. Hij kwam op een gegeven moment met twee namen, mensen zonder noemenswaardige kwaliteiten, die desondanks op hoge posities kwamen. Hoe kan zo iemand op zo'n positie terecht komen? Ze zijn volgens Joost allebei mind-controlled. Joost beschreef hoe die mind-control in Bodegraven gebeurde. Zo worden die mensen voor dat soort politieke of maatschappelijke functies klaargestoomd. Toen ik het ging uitzoeken, bleek dat ze allebei uit Bodegraven kwamen, naar dezelfde school gingen als Joost. Dat trok mij over de streep."
De rechtbank oordeelde dat zijn activiteiten verder gingen dan journalistiek, omdat hij had opgeroepen de verantwoordelijken van de aangekaarte misstanden "aan te pakken". Kat vindt nog steeds dat hij daarin niet te ver is gegaan. "Ik doe slechts verslag. Wat mij drijft is onderzoek te doen naar dingen die journalistiek van belang zijn, meer is het niet. Het gaat maar om één ding: dat de waarheid aan het licht komt. Daar zijn verschillende vormen voor. Het enige dat mij onderscheidt en waarom ik altijd in de problemen kom, is dat ik ervan uitga dat alles gebeurt in opdracht van hele machtige mensen, dus ik ga op zoek naar die mensen. Dat drijft ze tot waanzin en dan slaan ze terug."
Zijn manier van journalistiek bedrijven leidt tot veel kritiek. Hij wordt radicaal en bombastisch genoemd. Hij zucht: "Dat is nou eenmaal mijn stijl. Ik weet gewoon dat ik een bepaalde power aan de dag leg, waar mensen heel bang van worden. Dat is de kracht van mijn taal, mijn dictie. Ik vind het goedkoop om de discussie te verleggen naar de stijl en de feiten zelf uit de weg te gaan. Hoe moet je het anders brengen? We hebben het over kindermisbruik, het raakt me persoonlijk, het maakt emoties in mij los."
"Hoe moet je het anders brengen? We hebben het over kindermisbruik, het raakt me persoonlijk, het maakt emoties in mij los."
Micha Kat
Kat denkt dat zijn drive om de waarheid over kinder- en machtsmisbruik aan het licht te brengen ook te maken heeft met zijn familiegeschiedenis. "Ik was nog behoorlijk klein en weet alleen dat mijn opa (zie foto) de hoogste vrijmetselaar van Nederland was, de 36e graad bij de 'Loge de ster in het oosten'. Ik kan me de schedels en zijn fascinatie met rituelen, symbolen, de kabbala en Egyptische goden nog herinneren. Hij ging vaak naar Schotland, daar zaten de hoogste vrijmetselaarloges."
Van kindermisbruik heeft hij nooit iets gemerkt. "Hij was psychiater en ik heb later begrepen dat hij met zijn vrouwelijke cliënten seks had. Dat was in die tijd vrij normaal, er was nog geen toezicht." Zijn moeder was een van die cliënten die zwanger raakte en zijn opa dwong toen zijn middelste zoon met haar te trouwen. Kat denkt dat dit zijn waarheidsobsessie verklaart. "Vanaf mijn babytijd is alles voorgelogen. Alles. En ik kreeg dat door. Wie mijn echte vader was. Wat er in de oorlog gebeurd was. Maar ik kreeg nergens antwoord op. Het was allemaal taboe. Dat is wel de verklaring waarom ik als journalist zo geworden ben zoals ik ben. De diepe drang om de ultieme waarheid te vinden."
"Vanaf mijn babytijd is alles voorgelogen. Dat is wel de verklaring waarom ik als journalist zo geworden ben zoals ik ben. De diepe drang om de ultieme waarheid te vinden."
Micha Kat
In De Demmink doofpot geeft hij nog een andere reden voor zijn manier van werken. "Als Jood ben ik nog steeds verontwaardigd dat door de toenmalige Nederlandse overheid zoveel Joden aan de Duitse bezetters overgeleverd zijn en daardoor omgekomen, zoals mijn familieleden", zegt hij in dat boek.
Zijn beide ouders zijn tijdens zijn detentie overleden. Hij heeft geen afscheid kunnen nemen. "Ik mocht niet naar de begrafenis, dat vond men te gevaarlijk. Van mijn moeder mocht ik wel afscheid nemen in het mortuarium. Met drie mensen van Justitie, geboeid… moet je je voorstellen dat je dat moet meemaken. Het was terreur." In de gevangenis had hij te maken met de hoogste vorm van beperking: GVM hoog, een categorie met het hoogste vlucht- of maatschappelijk risico. "Net zo streng als Taghi." Hij had nauwelijks contact met de buitenwereld en mocht slechts 15 minuten per dag bellen. Wel kreeg hij stapels post van sympathisanten.
Terug in Noord-Ierland, waar hij al jaren woont, ontdekte hij dat
zijn bankrekening die hij in de gevangenis in het kader van
re-integratie had geopend, opgeheven was. "Er stond een deel van de
erfenis op. Het geld is nu foetsie." Kat verzucht: "Ze zijn doodsbang
voor me."
De Andere Krant kopte: 'Van juridisch onderzoeksjournalist naar guerrillajournalist"
Micha Kat (1963) studeerde Klassieke taal- en letterkunde aan de UVA in Amsterdam. Hij begon zijn journalistieke carrière als freelancer bij NRC Handelsblad en De Telegraaf (redactie: heeft bij de Telegraaf nooit een artikel geschreven).
Daarna schreef hij voor diverse bladen in de advocatuur: Het Advocatenblad, Amice, Management Team en Legal Week. Hij schreef vier boeken: Lux, libertas en leugens (2004), Topadvocatuur (2004), Boekhoudfraude (samen met Pieter Lakeman – 2010) en De Demmink doofpot (samen met Jan Poot – 2010).
Kat zat ook achter de websites: Schipholwanbeleid.nl (Chipsholzaak), De Demmink doofpot, Klokkenluideronline.nl, Revolutionaironline en het Red Pill Journal (Bodegravenzaak).
Dit artikel verscheen op 6 juli 2024 in N° 27 van De Andere Krant en op 11 juli 2024 in de digitale versie van De Andere Krant.
Dit artikel verscheen op 11 juli 2024 op de website van Ella Ster.
EINDELIJK LAAT MICHA KAT DETAILS LOS OVER ZIJN EIGEN TOTAAL HALLUCINERENDE LEVEN EN GESCHIEDENIS * ZIJN OPA WAS DE HOOGSTE -SATANISCHE?- VRIJMETSELAAR VAN NEDERLAND * ALS PSYCHIATER VERKRACHTTE HIJ ZIJN VROUWELIJKE PATIENTEN
Links op de foto mijn grootvader van vaders kant dr. W. Kat, psychiater te Amsterdam en tevens de hoogste vrijmetselaar van Nederland: 36-ste graad. Kijk hier de video over de rol van de vrijmetselarij in satanische netwerken door de eeuwen heen. Was mijn opa ook een satanische kinderverkrachter?
Ik kan me de schedels en de duivelse symbolen in zijn 'behandelkamer' aan de Amsterdamse Gerrit van der Veenstraat nog herinneren. Net als zijn fascinatie met rituelen, symbolen, de Kabbalah en Egyptische goden. Sterker: boven mijn bed in mijn huis in Schiedam hang nog altijd een magisch Egyptisch relief dat ik van mijn opa heb gekregen en dat waarschijnlijk de kern raakt van de demonische en kabbalistische vrijmetselaars-paranoia waarin het met name om een ding gaat: het verkrachten van zo veel mogelijk vrouwen en kinderen.
En verkrachten deed mijn grootvader, dat is wel zeker. Menig vrouwelijk patient in zijn praktijk werd 'onder handen genomen'. In de jaren '50 en '60 van de vorige eeuw kon dat nog gewoon. Geen haan die ernaar kraaide. Hoe weet ik dat? Na zijn dood kwamen bepaalde stukken boven tafel. Van vrouwen. Say no more. Ik kan me nog herinneren dat mijn grootvader zijn 'uniform' droeg voor 'de loge': een zwart jaquet met allerlei medailles en onderscheidingen. Hij ging ook voortdurend naar Schotland -Edinburgh- om te 'overleggen' met de hoogste vrijmetselaars van de wereld. Hij heeft meerdere boeken geschreven over de vrijmetselarij en gaf voortdurend lezingen. Namen van leden uit zijn loge die ik weet: Henk Vonhoff, coryfee van de VVD en Jaap Kistemaker, de Nederlandse 'dr. Oppenheimer'. Mooi volk. Later ga ik misschien meer vertellen over mijn grootouders van vaders kant. En van moeders kant. Ik heb dat tot nu toe nooit gedurfd omdat de geschiedenis van mijn familie te explosief is. Mijn 'vrijmetselaars-opa' zat naar alle waarschijnlijkheid aan de knoppen van de satanische misbruik-machinerie die de wereld thans naar de ondergang voert. Mijn moeders kant zit in de kern van het Israelisch-Joodse establishment met familieleden -dr. Joost Manassen- die een cruciale rol speelden bij het ontwikkelen van de Israelische atoombom aan het Weizman Instituut in Rechovot.
Zelf heb ik al tien jaar lang geen enkel contact meer met mijn familie. Er is iets helemaal fout gegaan. Nooit hebben ze een artikel van mij willen lezen, nooit hebben ze ergers op willen reageren. Vanaf de eerste dag van mijn bestaan was een ding duidelijk: jij hoort er niet te zijn en we luisteren niet naar je omdat alles wat je zegt per definitie waanzin is omdat jij het zegt. Dat was de houding van mijn ouders. Vooral daarom ben ik nu wie ik ben: ik zal zorgen dat ze naar me luisteren en niet meer om me heen kunnen vanuit de kracht van mijn feiten! Want een ding staat ook nog vast: ik ben voortdurend voorgelogen. Over wat er in de oorlog is gebeurd, over hoe mijn ouders elkaar hebben leren kennen, over de omstandigheden rond mijn geboorte… over alles! Dus ging ik zelf op onderzoek uit. Want de waarheid… die zal ik de wereld vertellen!
De primaire vraag daarbij was: hoe is het mogelijk dat ouders hun kind zo behandelen als mijn ouders met mij hebben gedaan, als een stuk stront? Ik heb nooit een echt gesprek gevoerd met mijn vader of mijn moeder. Het interesseerde ze geen fuck. Toen ik mijn eerste stappen zette in de journalistiek en ging werken bij NRC Handelsblad, weigerden mijn ouders mijn stukken te lezen. Tot op de dag van vandaag hebben ze geen enkele reactie gegeven op alles wat ik heb geproduceerd. Enfin, daar kom ik wellicht later nog nader over te spreken. Waar het nu om gaat is de rol van mijn opa binnen de Illuminati-netwerken van de NWO. En daar wringt de schoen. Want ik weet dat er een gigantisch geheim verborgen ligt in de geschiedenis van mijn familie zoals mij ook werd bevestigd door mijn therapeuten in de Familie-opstellingen-therapie. Als een moeder haar kind verstoot op een wijze zoals mijn moeder heeft gedaan met mij, moet er een geheim achter zitten. Welk geheim?
Even terug naar de vrijmetselarij. Mijn opa had drie zonen, mijn
vader dus twee broers. Beide broers zijn ingetreden in de Ordes, mijn
vader niet. Hoe kan dat? Waarom reageerden mijn ouders altijd zo
hysterisch als mijn grootmeester-opa ter sprake kwam? Waarom lag mijn
moeder de dagen voorafgaand aan een bezoek van hem kermend van de
migraine in bed? Mijn reconstructie van 'het geheim' is als volgt. Mijn
manisch depressieve moeder liep begin jaren '60 therapie bij mijn opa.
Mijn opa verkrachtte standaard zijn patienten. Mijn opa heeft mijn moeder verkracht en daar ben ik uit voortgekomen.
Om dat te verdoezelen heeft mijn opa een van zijn zonen -mijn 'vader'-
gedwongen met mijn moeder te trouwen. Mijn moeder verkeerde op dat
moment in Israel en moest worden gerepatrieerd -uitsluitend om de
reputatie te redden van de hoogste vrijmetselaar van Nederland. De
moeder van mijn moeder heeft ooit verklaard hoe haar dochter werd
gedwongen in het huwelijk met mijn 'vader' terwijl beiden op dat moment
andere relaties hadden. Maar de vrijmetselarij gaat voor! Dit is ook de
reden dat mijn vader niet mocht intreden in de vrijmetselarij zoals zijn
broers: hij was geofferd op het altaar van zijn vader, de 'grootmeester' van Nederland.
Wanneer MR-President Charles Michel van de Europese Unie ons eerder gepubliceerde artikel over de "Goddelijke Waarheid" over Prins Bernhard op 18 oktober 2023 in de kwaliteitskrant van De Standaard had gebracht was het al eerder afgelopen geweest met de oorlogen in Israël en Oekraïne en had hij daarmee miljoenen mensenlevens gered.
Het is de hoogste tijd dat Chris Klomp gearresteerd wordt en berecht gaat worden door eerlijke en onafhankelijke rechters met een geweten.