SCHIETPARTIJ DOOR DUITSERS OP DE DAM IN AMSTERDAM OP 7 MEI 1945

Vanaf 5 mei 1945 wordt toch ieder jaar Bevrijdingsdag gevierd?
***
Volgens onderzoekers was de dag 5 mei Bevrijdingsdag er oorspronkelijk helemaal niet. Er werd zelfs helemaal geen Vredesverdrag getekend. Maar er was
wel deze vreselijk zwarte dag in de geschiedenis: 7 mei 1945.
De nazaten van de oude nazi's (de aanbidders van Baal en hun afgod Baphomet) keren alles om in de geschiedenis die ze de bevolking hebben opgedrongen middels het onder-wijs, valse geschiedschrijving en de omgekochte media.
Onze Overgrootvaders en Overgrootmoeders draaien zich om in hun graf wanneer ze het zouden horen waar we nu in
beland zijn. De nazi's zijn nooit weggeweest, ze zijn vanaf mei 1945 ondergronds gegaan en gevlucht naar landen als Zwitserland, Amerika en Argentinië. Daar hebben zij hun macht opnieuw opgebouwd met allerlei verdienmodellen en bedrijvenconstructies.
De nazaten van de oude nazi-families (Rutte en De Jonge zijn ook nazi-nazaten!) hebben de afgelopen jaren geprobeerd de wereld plat te krijgen met de corona hoax. Dit plan is gelukkig mislukt, er zijn echter wel veel mensen die de dodelijke spuiten namen. Veel mensen gaan daardoor vroegtijdig sterven. Sommige mensen beweren de COVID prikjes te kunnen ontstoren.
Laten we het hopen voor de groep mensen die nu 'prikspijt' hebben!
VOLK WORDT WAKKER !!!!!
***

Vanaf 5 mei 1945 wordt toch ieder jaar Bevrijdingsdag gevierd?
Schietpartij op de Dam op 7 mei 1945
Op 7 mei 1945, twee dagen na de capitulatiebespreking in Wageningen, werd de bevrijding gevierd op de Dam in Amsterdam toen rond drie uur 's middags plotseling schoten werden gelost door Duitse militairen vanaf het balkon van De Groote Club, op de hoek met de Kalverstraat.
Hierbij vielen minstens 32 doden. Mogelijk waren het er meer. Het
aantal gewonden is eveneens ongewis. Verschillende krantenartikelen uit
die tijd schreven over 100 tot 120 gewonden. In het Binnengasthuis
werden negentig gewonden verpleegd, waarvan er 44 werden opgenomen.
Op 7
mei 2016 werden op de Dam 31 naamstenen onthuld van degenen waarvan
zeker was dat ze aan het bloedbad waren overleden. Een jaar later werd
er een steen aan toegevoegd met een 32ste naam.
Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Schietpartij_op_de_Dam_op_7_mei_1945

Doe ook onderzoek!
En neem niet alles klakkeloos aan als de Waarheid zijnde. Steun ons aub met onze Waarheidskrant, De Nieuwe Media, zodat wij het het échte nieuws in de Toekomst kunnen blijven verkondigen.
Doneeractie: https://steunactie.nl/actie/steun-de-waarheidskrant-de-nieuwe-media/

Bevrijdingsfeest
Op 7 mei was het feest op de Dam in Amsterdam. Duizenden mensen hadden zich verzameld om Canadese bevrijders te verwelkomen, die op die dag verwacht werden. Muziek klonk uit 'Draaiorgel Het Snotneusje' en mensen dansten in het rond. De stad was echter nog vol met gewapende Duitse militairen en milities van de Binnenlandse Strijdkrachten.
De Duitsers hadden op 4 mei met de geallieerden een wapenstilstand gesloten, waarin onder meer was vastgelegd dat (alleen) de geallieerden de Duitsers in West-Nederland zouden ontwapenen. Aan de Binnenlandse Strijdkrachten, onder leiding van prins Bernhard van Lippe-Biesterfeld, was daarom door de geallieerden opgedragen om geen Duitsers te ontwapenen en zich niet gewapend op straat te vertonen.
De schietpartij
De vreugde op de Dam veranderde in paniek toen er op de mensenmassa werd geschoten vanuit De Groote Club naast het koninklijk paleis. Rond 15.00 uur schoten Duitse militairen van de Kriegsmarine op de menigte. Er ontstond paniek en de burgers vluchtten alle kanten op. Velen probeerden zichzelf in veiligheid te brengen door naar het Damrak en de aanliggende straten te rennen.
Een aantal mensen zocht dekking achter lantaarnpalen, een tweetal kleine kiosken en het draaiorgeltje. Er vielen volgens lang gehanteerde cijfers tweeëntwintig doden, gebaseerd op toenmalige krantenartikelen waarbij dit aantal het vaakst werd genoemd. De aantallen in de krantenartikelen varieerden echter tussen negentien en - één keer - veertig slachtoffers, maar volgens in 2013 aan het licht gekomen feiten zijn het er zeker 32. Het kunnen er meer zijn, maar van enkele doden is dat niet duidelijk. Ook het aantal gewonden is niet exact bekend. Krantenartikelen hadden het over 100 tot 120 gewonden. De slachtoffers werden door kogels geraakt of onder de voet gelopen. De schietpartij duurde zo'n twee uur.
Volgens de voordracht voor de Militaire Willems-Orde heeft de Nederlandse majoor Carel Frederik Overhoff die Gewestelijk Commandant van het strijdend gedeelte der Binnenlandse Strijdkrachten, Gewest 10, te Amsterdam was, met gevaar voor eigen leven tijdens de schietpartij ingegrepen. Hij heeft, zo staat in de voordracht, "met gevaar voor eigen leven, op een motor met zijspan gezeten, alleen vergezeld door een Duitse officier en een wachtmeester der Koninklijke Marechaussee, als bestuurder, door zijn persoonlijk krachtig en kordaat optreden en door zich moedig tussen de vurenden te begeven, waarbij de bestuurder van het motorrijwiel vlak voor hem dodelijk werd getroffen, het vuren door beide partijen doen staken en de orde hersteld, door welk moedig en beleidvol optreden Amsterdam gespaard bleef voor een noodlottiger omvang of verscherping van dit incident, dat aan de burgerij reeds een aantal van ongeveer twintig doden en honderd en twintig gewonden had gekost".
Volgens een andere bron, een artikel in Vrij Nederland van 28 maart 1981, heeft een van oorsprong Oostenrijkse immigrant, de embryoloog dr. H.A.L. Trampusch, voordat Overhoff was gearriveerd al het schieten weten te beëindigen. Trampusch zou de commandant in De Groote Club aan de telefoon hebben gekregen en deze gedreigd hebben met de krijgsraad als het schieten niet ophield.
Volgens journalist Auke Kok hebben de Duitse commandant en de commandant van de BS gezamenlijk de schietende partijen tot kalmte kunnen brengen.
Tegelijkertijd of kort na deze schietpartij op de Dam vond er ook een schietpartij plaats bij het Victoria Hotel op de hoek van het Damrak en de Prins Hendrikkade. Schutters hier waren in het hotel gelegerde leden van de SS. Aan het Victoria Hotel (zijde Prins Hendrikkade) is ter herinnering een gedenkplaat opgehangen. Ook aan deze schietpartij wist Overhoff een eind te maken. Uit de gedenkplaat is af te leiden dat de wachtmeester van de Koninklijke Marechaussee hier sneuvelde.
Motieven schutters
Er zijn verschillende theorieën waarom de Duitse militairen begonnen te schieten. Er wordt bijvoorbeeld beweerd dat een Duitse soldaat zich verzette, omdat een lid van de Binnenlandse Strijdkrachten (BS) hem wilde ontwapenen. Dit was tegen de orders van de geallieerden, die de BS hadden opgedragen om afzijdig te blijven. De geallieerden zouden zelf de Duitse bezettingsmacht ontwapenen.
Een andere bron sluit daar in redelijke mate bij aan. Het feest werd gadegeslagen door een aantal Duitse zeemiliciens op het dak van De Groote Club. Er zouden op een zeker moment twee Duitse militairen op de hoek van de Paleisstraat en de Spuistraat door leden van de BS zijn aangehouden. Hen werd gesommeerd om hun wapens over te dragen, waarop een van hen weigerde. Hij werd doodgeschoten, waarna de Duitsers in De Groote Club begonnen te schieten in de richting van deze BS'ers.
Vanaf het Rokin en de Nieuwendijk begonnen andere leden van de BS vervolgens te schieten op de Duitsers, waarna deze met allerhande wapens terugschoten. De menigte op de Dam vluchtte in paniek uiteen, waarbij een aantal van hen in het schootsveld terechtkwam of onder de voet werd gelopen.
Er is ook een verhaal over gefrustreerde dronken soldaten. Ze zouden hun verlies niet hebben kunnen dragen of woedend zijn geweest vanwege de eerder genoemde arrestatie. Dit verhaal werd in 2014 weggezet als een mythe. Een andere mogelijkheid zou kunnen zijn dat ze handelden uit wraakgevoelens vanwege het kaalknippen van zogenaamde 'moffenhoeren' dan wel uit vrees dat ze zelf zouden worden gelyncht.
Er is indertijd geen onderzoek gedaan naar de oorzaak, waardoor het onduidelijk is hoe de schietpartij precies is ontstaan.
Erfenis
Monumenten
Op 7 mei 1947 en 7 mei 2016 werden door Amsterdamse burgemeesters een monument onthuld ter nagedachtenis aan de slachtoffers. In 1947 betrof het een plaquette; in 2016 straatstenen met namen van slachtoffers.
Draaiorgel als symbool
ONZE NIEUWSTE BERICHTEN
"Het einde van armoede, het einde van schulden, het begin van een nieuw Gouden Tijdperk is in zicht!"
De reden waarom de duivelse, criminele en zionistische staat Israël vernietigd gaat/moet worden kunt U lezen in dit artikel van de Waarheidskrant De Nieuwe Media.