Ryan Tyre: "Als je je afvraagt waarom burgers worden weggestuurd die NC en TN komen helpen, dan wil je mijn ervaring horen als iemand die dit al bijna tien jaar als privéburger doet.
Ik kon Asheville in en uit. We brachten voedsel, water, brandstof en andere benodigdheden en hielpen mensen die getroffen waren door de overstromingen, maar er zijn redenen waarom ze geen hulp van buitenaf toestaan.
Ik kan de redenen in NC (North Carolina) niet bevestigen, maar ik kan je de redenen vertellen in andere stormen waar ik heb gewerkt - ik zal het hieronder uitleggen.
Ik wil je het eerste rampgebied vertellen waar ik eindelijk besefte dat dit allemaal om geld ging.
In de Florida Keys met orkaan Irma, nadat Texas werd getroffen door Harvey, voltooiden we onze inspanningen in Texas en waren we het eerste burgerteam dat Key Largo bereikte.
De federale instanties hadden US1 net ten zuiden van Key Largo afgesloten en lieten niemand in of uit, ook al was de weg prima te passeren.
We legden ze uit dat we boten, jetski's, eten, water, kettingzagen en brandstof hadden om deze mensen te brengen.
Het kon ze niets schelen en ze lieten ons niet binnen.
Het was inmiddels nacht en je zag zelden de lichten van voertuigen in de verte op de individuele sleutels, wat betekende dat de noodhulpteams van FEMA niet eens werkten, het was overal stil.
We besloten dat we hoe dan ook zouden gaan.
We vulden de boten en jetski's met alles wat we redelijkerwijs konden dragen en gingen over water, om al hun BS-blokkades en hun aanwezigheid van wetshandhaving op het water heen.
Het was 87 mijl over water om bij onze eerste stop te komen, Cudjoe Key en Sugarloaf Key.
Toen we daar aankwamen werden we begroet door een huiseigenaar (voor de privacy zal ik zijn naam niet noemen, hoewel we video hebben) die verheugd was om ons en alle benodigdheden die we hadden meegenomen te zien, zijn huis was in puin.
We begonnen met het uitladen van voorraden op de kustlijn en hielpen ze naar wat er nog over was van zijn huis te krijgen.
Tijdens dat proces legde hij ons uit dat FEMA een commandocentrum had opgezet bij een plaatselijke middelbare school op het eiland, maar dat ze niets deden om de bewoners te helpen, zelfs geen WATER brachten!
In plaats daarvan legde hij uit dat ze rondreden met een luidspreker en mensen vertelden om in hun huizen te blijven. Ze hielpen de huiseigenaren niet eens met voorraden.
Ik was eerst sceptisch toen hij me dit allemaal vertelde, maar toen zei hij iets dat mijn hart brak....
Hij vertelde ons dat de mensen op de Keys allemaal wanhopig waren, omdat ze weken daarvoor de overweldigende steun voor Texas hadden gezien met orkaan Harvey, door de burgers van dit land. Hij en zijn buren op alle Keys hadden het gevoel dat de Amerikanen hen volledig waren vergeten, want op dat moment, VIJF DAGEN na de landing, hadden ze alleen FEMA gezien en waren ze van GEEN ENKELE HULP.
De bewoners waren afgesloten van de buitenwereld, geen mobiel, geen internet, geen manier om iemand te contacteren of te horen van pogingen om hen te helpen.
Het ENIGE contact dat ze hadden was van een lokaal radiostation op Sugarloaf Key, dat op AM uitzond naar de omliggende Keys.
De man, die hoorde dat er burgers waren die hen probeerden te helpen, maar de federale wetshandhaving hem de toegang weigerde, was zichtbaar overstuur. Hij en zijn buren dachten echt dat het land hen in de steek had gelaten.
Hij stond erop dat we in zijn doorweekte vrachtwagen stapten en dat hij ons naar dat radiostation zou brengen, zodat we live op de radio konden gaan om de burgers die vastzaten in de Keys te vertellen dat wij, het Amerikaanse volk, er waren om te helpen en dat de overheid onze pogingen probeerde te stoppen.
En dat is precies wat we deden.
Daarna waren we vastbesloten om zoveel mogelijk mensen te helpen, maar we werden geconfronteerd met bureaucratie tijdens het hele proces en de tijd dat we in de Keys waren.
We konden eindelijk een aantal autoriteiten overtuigen om ons naar het Faro Blanco Resort in Marathon te sturen tegen het einde van Boot Key. Dit was hetzelfde hotel waar de staats- en lokale autoriteiten hun personeel hadden gestationeerd en ze waren blij ons te zien.
Ik kon verschillende vrachtwagens vol met benodigdheden coördineren om naar het EOC in Marathon te worden gebracht. Ik was aanwezig bij de EOC-vergadering, MAAR werd tijdens die vergadering geïnformeerd dat alle vrachtwagens vol met voedsel, water en hygiëneproducten moesten worden teruggedraaid en niet mochten worden uitgeladen voor distributie door het EOC.
DE REDEN die ze ons gaven, was dat deze donaties niet afkomstig waren van bedrijven op hun "preferred vendors list" en dat ze ze niet zouden accepteren of geven aan de bewoners van de Keys die door de storm waren getroffen.
Op dat moment realiseerde ik me dat dit ALLEMAAL OM GELD draait.
Deze 'preferred vendors' krijgen een deel van het geld dat door de staat en de federale overheid wordt vrijgegeven voor elke ramp. Op hun beurt komen sommige van de 'vendors' op de lijst omdat een vriend ze op de lijst heeft gezet, en in ruil voor belachelijk hoge bedragen aan compensatie voor de diensten die ze leveren, geven ze kickbacks.
Dus accepteren ze donaties van buitenaf, ook al zijn ze ter plaatse."
Bron tekst: https://x.com/ryantyre/status/184158331178256806