MICHA KAT IS BACK!
STAY TUNED VOOR HET ECHTE NIEUWS VAN DE LAST REPORTER STANDING: MICHA KAT!
Bedreigt het geheime wapen ons vandaag opnieuw?
De kernramp van Tsjernobyl is de grootste kernramp die ooit heeft plaatsgevonden. Het ongeval gebeurde op 26 april 1986 nabij de Oekraïense (toen nog deel van de Sovjet-Unie) steden Tsjernobyl en Pripjat, vlak bij de grens met Wit-Rusland. Reactor 4 van de kerncentrale explodeerde bij dit ongeluk. Dit gebeurde midden in de nacht, toen de meeste inwoners van Tsjernobyl en Pripjat sliepen. [bron]
Na bijna 40 jaar brengt deze thriller documentaire aan het licht wat 150 meter hoge en 600 meter lange elektromagnetische "aanvalsradar antennemuren" in de buurt van Tsjernobyl te maken hebben met de ramp in de kerncentrale.
Deze geavanceerde geheime wapensystemen kunnen daadwerkelijk ons klimaat veranderen, ons weer "verstoren" en het leven van alle mensen op deze aardelaag bedreigen!
HD-Video & Download: www.kla.tv/31102 │Video-Tekst & Bronnen: www.kla.tv/31102/pdf
https://www.kla.tv/abo-nl abonneer U op de Kla.tv nieuwsbrief.
@KlaTv_Ned – is te volgen op Telegram.
Werner Altnickel, die sinds 1974 zelfstandig Master in televisietechniek is, is de winnaar van de EUROSOLAR-prijs 1997 en andere milieuprijzen. In 2008 gaf hij, voor meer dan 1000 bezoekers op de "Anti-Censuur Conferentie", een lezing over chemische weermanipulatiewapens, bekend als chemtrails. Hij besprak ook elektromagnetische "weermanipulatietechnieken" met behulp van HAARP systemen. Als milieuactivist was hij lid van de Groene Partij en werd hij Greenpeace-activist in 1987. Altnickel hield zich intensief bezig met de ramp in de kerncentrale van Tsjernobyl op 26 april 1986. Volgens het officiële verslag was dit het ernstigste ongeluk in de geschiedenis van het vreedzame gebruik van kernenergie. De ramp zou hebben plaatsgevonden tijdens een test die bedoeld was om een volledige uitval van de externe stroomvoorziening van de kernreactor te simuleren. Werner Altnickel was nooit echt tevreden met deze uitleg. Na publicatie van zijn intensieve onderzoek naar de ramp met de reactor in Tsjernobyl werd hij in 2005 door Greenpeace ontslagen met een ontslagbrief. In de brief stond dat zijn publicaties over Tsjernobyl, weermanipulatie en scalaire wapensystemen niet in het belang van Greenpeace waren.
Kla.TV zendt op 16 november 2024 een documentaire van Werner Altnickel uit. Hierin toont hij onomstotelijk aan dat de buitencategorie catastrofe in Tsjernobyl in werkelijkheid geen "ongeluk" kan zijn geweest! Vanwege de vele voor de hand liggende tegenstrijdigheden bestudeerde Altnickel intensief het boek "FER DE LANCE" dat in 2002 werd gepubliceerd door scalaire golfspecialist en Amerikaanse luitenant-kolonel Tom Bearden. Hij kwam tot de conclusie dat deze catastrofe werd veroorzaakt door een scalaire, elektromagnetische krachtmeting tussen de KGB van de Sovjet-Unie en de VS. Op dat moment bevond de kerncentrale van Tsjernobyl zich op het grondgebied van de Sovjet-Unie.
Noch de Russische kant, noch de VS hebben enig belang bij het ophelderen van de ware achtergrond van dit vermeende ongeluk! Daarom is het onderzoek van Werner Altnickel zo uiterst explosief! Deze documentaire gaat niet alleen over een historisch verwerkingsproces. De wapensystemen die toen werden gebruikt vormen voor ons een nog gevaarlijker bedreiging in de huidige dramatische mondiale situatie. Aan het eind van dit programma wordt hierop teruggekomen.
In zijn onderzoek stuitte Werner Altnickel op een artikel van Martin Ebner van 31 augustus 2003 over een excursie met journalisten naar het verboden gebied van de kerncentrale van Tsjernobyl met Prof. Dr. Edmund Lengfelder van het Otto Hug Stralingsinstituut in München. Hij en zijn team hielpen de radioactief besmette mensen regelmatig, ook medisch.
We citeren uit het rapport "Landpartie mit Geigerzähler" van Martin Ebner van 31-08-2003:
"Ik kan Tsjernobyl nu zien! De sarcofaag en alles!" Naast de kerncentrale is Pripyat te zien, de verbazingwekkend grote spookstad voor de voormalige werknemers van de kerncentrale. En wat zijn die enorme antennes die van geen enkele Tsjernobyl-foto bekend zijn, maar die nu met het blote oog boven Pripyat te zien zijn?
Dit is het onvoltooide antwoord op het "Star Wars programma" van de VS, namelijk twee antennemuren van 150 meter hoogte en 600 meter lengte. Tien hiervan zouden in een cirkel met een diameter van 35 kilometer moeten worden opgesteld om hoogfrequente stralen de ionosfeer in te sturen. Reflecties daar hadden elk punt op aarde kunnen bereiken met extreem intense straling en bijvoorbeeld de westerse communicatiesystemen kunnen verlammen. De kerncentrale van Tsjernobyl moest hiervoor enorme hoeveelheden energie leveren, er hadden 16 reactoreenheden moeten zijn. "Dat zou hebben gewerkt", weet Lengfelder zeker. Tsjernobyl leverde dus niet alleen plutonium voor bommen, maar was zelf onderdeel van een gigantisch wapen.
De natuur verovert het gebied boom voor boom terug. De slagboom in het verboden gebied gaat alleen omhoog voor de rit naar het volgende verboden gebied. Het snelgroeiende bos is overal besmet, net als het bos van elektriciteitsmasten, die niet kunnen worden omgesmolten omdat het staal radioactief blijft. De masten werden gebruikt om elektriciteit te leveren aan huishoudens en de industrie, maar ook voor het hoogfrequente raketafweersysteem waarmee de Sovjets Amerikaanse en NAVO raketten wilden uitschakelen. De elektronica is vernietigd door de ramp, net zoals alles hier tot een grafsteen is gestold.
Volgens professor Dr. Lengfelder was het belangrijkste doel van de kerncentrale in Tsjernobyl om enorme hoeveelheden energie te leveren voor een nabijgelegen militair superwapen bij Pripyat!
In de laatste fase zouden 16 kerncentrales worden gebouwd. Deze moesten in totaal tien van zulke superwapens, die ook wel HAARP-installaties worden genoemd, van onvoorstelbare hoeveelheden energie voorzien. Dit plan is zeker niet onopgemerkt gebleven bij de Amerikaanse geheime diensten!
Omdat de Sovjets de VS niet zo snel konden inhalen met de ontwikkeling van atoombommen, maakten ze gebruik van de kennis van Duitse hoogfrequent ingenieurs die na 1945 naar Rusland waren gedeporteerd. Ze hadden al een nieuw type langeafstandsverkenningsradar ontwikkeld en deden nu onderzoek naar "over-the-horizon antennes" in Rusland. Dit leidde tot de ontwikkeling van scalaire elektromagnetische "radarraketten detectie antennes" en de bijbehorende elektronica! Naoorlogse ontwikkelingen culmineerden in technologieën met dubbele voordelen: Naast vreedzaam gebruik werden deze ontwikkelde wapens ook gebruikt voor aanvallen en vernietiging door het leger, bijvoorbeeld voor het lanceren van raketten, voor het opwekken van aardbevingen, voor weersmanipulatie of voor mentale manipulatie, enz.
De nieuwe technologie van de Russen werd bekend als de "Woodpecker". De term "specht" komt van het radiostoringsgeluid dat lijkt op het hameren van een specht, dat voor het eerst werd ontdekt door radioamateurs.
De Amerikaanse krant "Miami Herald" gebruikte deze term ook in het artikel "strijd met de Russische specht". Dit superwapen is een soort straalwapen dat gigantische hoeveelheden energie nodig heeft.
In 1957 vond er, als gevolg van onderzoek naar dit militaire scalaire superwapen, een grote catastrofe plaats in de voormalige USSR. In Kysjtym, vlakbij Mayak, was een geheime nucleaire "militaire onderzoeksfaciliteit". Deze ramp resulteerde in regionale stralingsniveaus die honderd keer hoger waren dan in Tsjernobyl!
Voormalig Amerikaans militair luitenant-kolonel Tom Bearden was analist bij het Pentagon. Hij was een erkend "scalair-technologiespecialist" en publiceerde het Duitstalige boek "Skalartechnologie". Hij legt deze catastrofe als volgt uit:
De Sovjets hadden een energie flashover* geproduceerd in hun vroege Kysjtym mislukking. Dit had een nucleaire explosie veroorzaakt vanuit een nabijgelegen opslagplaats voor kernafval! De radioactieve neerslag besmette ongeveer 1200 vierkante kilometer, die vandaag de dag nog steeds extreem besmet zijn. Ik wist ook dat de Sovjets om zich te beschermen tegen noodsituaties zoals die in Kysjtym beveiligingssystemen hadden geïnstalleerd bij al hun scalaire zenders. Ze wilden deze veiligheidssystemen gebruiken om in het geval van kortsluiting in de zenders de energie over een langere periode langzaam en veilig in de grond te lozen.
"De nieuwe superwapens werden ontwikkeld, geproduceerd en ingezet onder leiding van de KGB. Omdat ze topgeheim waren, werden ze nooit overgedragen aan het reguliere Russische leger!"
De voormalige regeringsleider van de Sovjet-Unie, Nikita Chroesjtsjov, legde in 1960 de volgende verklaring over toekomstige scalaire wapens af voor zijn presidium:
We hebben, bij wijze van spreken, een nieuw wapen in de portfolio van onze wetenschappers. Zo krachtig dat als het onbeperkt zou worden gebruikt, al het leven op aarde zou worden uitgeroeid.
Het nieuwe scalaire superwapen was echter pas in april 1963 operationeel.
Te laat voor Chroesjtsjov om de confrontatie met de VS aan te gaan in de Cubaanse raketcrisis in oktober 1962. Het superwapen werd voor het eerst gebruikt op 10 april 1963 om de Amerikaanse onderzeeër "U.S.S. TRESHER" voor de Amerikaanse oostkust tijdens een onderwateroefening als demonstratie van kracht te vernietigen!
De officiële geschiedschrijving beweert echter nog steeds dat de nucleair aangedreven onderzeeër zonk door een technisch defect.
In 1962 zei de voormalige Amerikaanse president Lyndon B. Johnson:
"Wie het weer beheerst, beheerst de wereld".
Aangezien bewezen is dat deze nieuwe scalaire technologie het weer kan beïnvloeden, betekent elke vooruitgang in het onderzoek naar deze wapens een enorme politieke en militaire macht!
Al in de jaren 1970 werden er grote manipulaties van het weer uitgevoerd door de Sovjets en later door andere strijdkrachten. Over de Sovjet "Woodpecker zenders" was er zowel in de VS als in Europa berichtgeving.
Elektromagnetische beheersing van aardbevingen, beheersing van hittegolven en extreme droogte en het opwekken van sneeuwval werden op populaire wijze besproken.
Ook het Europees Parlement bevestigt in een rapport van 14 januari 1999 getiteld "HAARP - Een wapensysteem dat het klimaat beschadigt"! het bestaan van dergelijke gevaarlijke weerwapens
III. Wapenbeheersingstests van het militaire superwapen
Op 16 juni 1972 vond de VN-conferentie en -resolutie over de preventie van milieuschade door destructieve wapens en andere systemen in Stockholm plaats!
In 1975 dienden de Sovjets verschillende voorstellen in voor nucleaire ontwapening en de ontwapening van scalaire elektromagnetische wapens. Deze werden destijds echter genegeerd door de VS.
In 1976/77 werd het "VN-ENMOD-verdrag" aangenomen om "milieuwapensystemen" te voorkomen. Deze waren echter slechts gedeeltelijk bindend en werden in 1997 weer versoepeld.
De volgende voorbeelden illustreren de mogelijkheden die kunnen worden veroorzaakt door het gebruik van milieumanipulatie technieken: Aardbevingen, tsunami's, de verstoring van het ecologisch evenwicht in een regio, veranderingen in weerpatronen: wolken, neerslag, cyclonen en tornado's, veranderingen in klimaatpatronen en oceaanstromingen, veranderingen in de toestand van de ozonlaag en de ionosfeer.
Voormalig minister van defensie van de VS Dr. William Cohen bevestigde het bestaan van deze massavernietigingswapens op 28 april 1997 tijdens een "terrorismeconferentie" in Athene:
Anderen houden zich zelfs bezig met een soort eco-terrorisme, waarbij ze het klimaat veranderen, aardbevingen veroorzaken en vulkanen openen door elektromagnetische golven te gebruiken. Het is een feit, en daarom moeten we onze "anti-terreurinspanningen" opvoeren!"
Cohen vermeldde niet dat deze wapens voornamelijk worden gebruikt in de vorm van staatsterrorisme door kernmachten, maar verborg deze staatsmisdaden over het algemeen onder het mom van terrorisme.
Na verder onderzoek vond Werner Altnickel op de website van de scalar wave specialist en voormalig US Luitenant Colonel Tom Bearden nog meer explosieve verklaringen die geheim werden gehouden door de KGB en nauwelijks bekend waren over de feitelijke gebeurtenissen die leidden tot de explosie van de kernreactor in Tsjernobyl.
Luitenant-kolonel Bearden schreef in zijn boek "FER DE LANCE", gepubliceerd in 2002 in de tweede editie, dat hij op hetzelfde moment direct betrokken was bij de nucleaire ramp! Vanuit een Amerikaans militair perspectief beschrijft hij in dit boek zeer gedetailleerd de scalaire, elektromagnetische oorlogstechnologie die de nucleaire ramp veroorzaakte.
We citeren uittreksels uit zijn boek vanaf pagina 129, waarbij we in gedachten houden dat dit scalaire superwapen zelfs kan worden gebruikt om onder andere aardbevingen te veroorzaken:
"In april 1986 begonnen de "interferometerzenders van de KGB" elektromagnetische energie op te bouwen, die krachtig werd geïnduceerd in de zijkanten van de "San Andreas-breuk", die door Los Angeles loopt en zich uitstrekt tot San Francisco. Ze gebruikten de "binnenkant" van de Woodpecker-balken als "supersnelwegen" voor hun longitudinale golven en interferometrie. De Sovjets gebruikten twee straalpaden. Eén kwam vanuit het noorden via het Noordpoolgebied en de ijsbergen op het doel af, en één kwam vanuit het oosten naar het doelgebied.De Sovjets zetten een zeer grote aardbeving op, in feite om een hele reeks van zulke bevingen langs de San Andreas-breuk met sterke naschokken te veroorzaken, zodat de hoofdbeving vreselijke verwoestingen zou hebben aangericht. In een notendop: Ze bereidden die "ene grote aardbeving" voor, die iedereen al zo lang verwachtte en vreesde."Oost naar west zender: Op het scalaire golvenkruispunt kunnen diverse werkingen worden opgeroepen: (Bijvoorbeeld vrijlaten of het reduceren van energie, weersituatie maar ook mentale beïnvloeding, enz.)
Een privégroep nam contact met me op. Ze beweerden dat ze een van de zenders konden uitschakelen, door een krachtige gigantische "fase-conjugatie-replica-signaalpuls" te produceren, die recht in de zender zou terugstromen en deze catastrofaal zou "doorbranden". Het leek er eigenlijk op dat de hele "Andreas Graben-zone" gestimuleerd zou worden door over de hele lengte overtollige energie af te zetten. In dit geval was de inductie van een toegeschreven aardbeving in Californië net begonnen en was van een omvang zonder vergelijkbaar precedent. Als deze gebeurtenis of gebeurtenissen zouden plaatsvinden, zou het verlies aan Amerikaanse levens en eigendommen duizelingwekkend zijn.
De vraag die de groep me stelde, stelde me voor een zeer moeilijke beslissingssituatie. Zulke grote Sovjet interferometerbundels bevatten, eenmaal geconstrueerd, enorme longitudinale elektromagnetische golfenergie. Als een Sovjetzender zich in de buurt van nucleaire installaties bevond en deze onmiddellijk kortgesloten werd door smelten, zou alle "potentiële energie" rechtstreeks de aarde in stromen.
In het geval van zo'n catastrofale zenderstoring zou een enorm krachtige "longitudinale golfimpuls" zich in alle richtingen van de omringende aarde voortplanten. Het eerste nucleaire materiaal dat door de impuls wordt geraakt, zou plotseling en zeer heftig worden gesplitst. Als de zender zich op slechts een paar kilometer van een of meer "intercontinentale raketlocaties" zou bevinden, zou dit kunnen leiden tot de volledige explosie van zo'n 30 of 40 "megaton kernkoppen". Vuiler en vuiler... De resulterende fall-out en radioactieve besmetting zou enorm zijn, zich over de hele wereld verspreiden en mogelijk miljoenen mensen in de komende jaren doden. Kernreactoren zouden in vergelijkbaar gevaar zijn. Onmiddellijke splijting van alle splijtbaar materiaal in een van hen zou een gigantische kernexplosie veroorzaken. Dit zou een nieuw precedent scheppen. Dat was de "hoge-risicofactor".
De "lage-risicofactor" zou zijn dat er weinig of niets van dit alles zou gebeuren, wat mogelijk een beving in een nabijgelegen breukzone zou veroorzaken, enz.
Ik wist dat de Sovjets na hun vroege "Kysjtym transmitter failure" een "EMP flashover*" hadden geproduceerd op een veel kleinere manier, en deze flashover had een nucleaire explosie veroorzaakt vanuit een nabijgelegen opslagplaats voor nucleair afval.
Ik wist ook dat de Sovjets na Kysjtym veiligheidssystemen hadden geïnstalleerd in al hun scalaire "interferometerzenders" voor het geval dat dergelijke storingen zouden optreden.
Als de veiligheidsvoorzieningen stand houden, als de zender plotseling uitvalt, kunnen ze de "longitudinale EM-golfbundels" en potentialen lang genoeg vasthouden om de energie langzaam en veilig over een langere periode in de aarde af te voeren. Dat was de "lage-risico-factor."
In zijn boek beschrijft Bearden in detail hoe de reactorramp feitelijk tot stand kwam:
De groep bedankte mij, besefte dat ze zouden vuren, en hingen de telefoon op. Ze vuurden op 25 april 1986, precies zoals ze beloofd hadden, en ze vernietigden een van de KGB-zenders, blijkbaar een paar kilometer verwijderd van de kernreactoren van Tsjernobyl.
Op het moment dat de zender werd geraakt en vernietigd werd, zag ingenieur Bill Bise, die in het veld was om de Woodpeckerstralen te meten met magnetische velddetectoren, het plotselinge falen van de Woodpeckerstraal die vanuit het oosten rond de aarde kwam.
Wat hij op dat moment aan het meten was, was de succesvolle vernietiging van de zender van de interferometer op afstand. Zonder het te weten, had hij het resultaat ontdekt van een grote tegenaanval in een zeer gevaarlijke strijd.
Bij de vernietigde zender schakelde de veiligheidsapparatuur in, ving het hoge stralingspotentieel op en hield het ongeveer 24 uur vast, waarbij de intense stralingsenergie, al die tijd, geleidelijk aan langzaam werd afgegeven aan de aarde. Een wanhopige boodschap aan de reactoren van Tsjernobyl zette het controlepersoneel van de kerncentrales ertoe aan om deze reactoren onmiddellijk stil te leggen, door de cadmium controlestaven te laten dalen. Maar het uranium in de splijtstofstaven was er natuurlijk nog steeds. Tsjernobyl wachtte vervolgens met ingehouden adem af of de veiligheidsmaatregelen zouden standhouden.
Toen, op 26 april 1986, begaven de veiligheidsvoorzieningen het uiteindelijk en vond er een veel zwakkere "longitudinale golf kanteling" plaats dan die eerder zou hebben plaatsgevonden zonder de veiligheidsvoorzieningen. De zich voortplantende longitudinale golven in de aarde raakten, seconden vooruitlopend, de longitudinale golven van de dichtstbijzijnde reactorkern in Tsjernobyl voordat er een schok in de aarde werd geïnduceerd toen de longitudinale golven arriveerden. Een deel van het uranium in de reactorkern die was geraakt, spleet onmiddellijk, bevrijdde zich uit de containerstructuur en spuwde radioactief materiaal uit. Nucleaire fall-out* verspreidde zich over bijna heel Europa.
Naast het Bearden-rapport is er ook een zeer aanvullend rapport van Dr. Peter Beter. Hij werd eerder door president J.F. Kennedy aangesteld om toezicht te houden op de Foreign Trade Bank of the USA. Hij legde uit dat de motivatie van de VS voor deze scalaire tegenaanval niet alleen defensief van aard was, maar ook bevestigde dat de VS het bestaande grotere technologische voordeel van de Russen niet wilde blijven tolereren en daarom de Russische scalaire wapenfaciliteit vernietigde.
Zelfs na meer dan 38 jaar hebben de zogenaamde toonaangevende media nauwelijks bijgedragen aan het achterhalen van de waarheid over de ramp in Tsjernobyl. In plaats daarvan hebben ze bijna uitsluitend de officiële bekendmakingen van de regeringen uitgedragen. Is dit niet uiterst schandalig, vooral omdat ze door regeringen worden gefinancierd? Noodzakelijkerwijs onthullen zelfs de zogenaamde toonaangevende media af en toe gedeeltelijke waarheden. Een voorbeeld hiervan is een NDR-ARTE documentaire uit 1998 getiteld: De echte oorzaak van Tsjernobyl? Deze documentatie is het ontbrekende puzzelstukje van het "US Bearden Report". Vanuit Russisch oogpunt weerleggen Russische wetenschappers de officiële verklaringen van de Russische regering. Omdat de Russische wetenschappers door de geheimhouding van de KGB natuurlijk geen kennis hadden van de elektromagnetische energie die direct in het uranium van de kerncentrale terechtkwam, waren ze nog niet in staat om enkele van de fysische processen die hadden plaatsgevonden te verklaren.
Omdat deze documentaire waardevolle originele beelden laat zien van de ruïnes in Tsjernobyl, die een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan de waarheidsvinding, tonen we nu fragmenten uit deze documentaire. De achtergrondinformatie die door Werner Altnickel is toegevoegd verklaart de werkelijke gebeurtenissen in Tsjernobyl zeer aannemelijk:
Presentator ARTE: In juli 1986, twee maanden na de verschrikkelijke ramp in de kerncentrale van Tsjernobyl, gaf de KGB een lijst met topgeheime instructies uit. Bovenaan de lijst stond: "De werkelijke oorzaak van de buitencategorie catastrofe mag nooit bekend worden."
Maar één man wilde toch achter de waarheid komen. De kernfysicus Konstantin Pavlovich Checherov. Daarom bleef hij in de ruïnes klimmen, zelfs onder de sarcofaag die nu de verwoeste reactor nr. 4 omringt.
Hij vond vreemde sporen van het ongeluk die niet overeenkwamen met de verklaringen die destijds aan het grote publiek waren gegeven.
Checherov, kernfysicus, Moskou: We klommen in de reactorschacht en kropen verder, in de respectieve controlekamer boven de reactor, zelfs in de kamers onder de reactor. We namen foto's en video's, namen honderden monsters en hebben, ik zou zeggen, duizenden metingen uitgevoerd. Pas toen realiseerden we ons langzaam wat er eigenlijk met blok 4 was gebeurd. En plotseling realiseerden we ons dat de officiële verklaringen uit 1986 helemaal niet klopten met wat we voor ons zagen.
ARTE-presentator: Tegelijkertijd overhandigde de KGB in juli 1986 hooggeplaatste politici en ambtenaren een geheime lijst met duidelijke instructies.
Deze lijst is echter op een vreemde manier gemaakt, gewoon door de geheime dienst, door de KGB. Dat was ongebruikelijk. Een politieke beslissing. De lijst werd gepubliceerd en alle managers moesten zich eraan houden. Punt 1 van de lijst: Alle informatie die de ware oorzaken van de ramp met de reactor onthult, is topgeheim. Dus alle officiële aankondigingen waren onwaar omdat ze niet geheim waren. Heel vreemd.
Volgens de officiële verklaring werd het nachtelijke reactorongeluk veroorzaakt door menselijke falen, door een onverantwoordelijke poging om duidelijk te maken wat te doen in het geval van een plotselinge stop van de turbine. Toen ze dan naar de noodschakelaar grepen, was het al te laat. Om 01:23 uur en 59 seconden blies een enorme explosie het dak van de reactorhal op. Gloeiende grafietresten vielen neer op de naburige gebouwen en een wolk van radioactieve deeltjes steeg kilometers hoog de nachtelijke hemel in. Het onderzoek werd gefinancierd door de Europese Gemeenschap. Het Allianz Group-rapport werd in 1995 voltooid. Het bevat naar verluidt meer materiaal dan ooit eerder is verzameld. Er zijn echter aanwijzingen dat het rapport zich meer baseert op de officiële cijfers van de autoriteiten dan op eigen onderzoek. Naar schatting bevindt zich nog steeds 100.000 kubieke meter radioactief materiaal in de reactor, waaronder alleen al 40.000 kubieke meter hoogradioactief afval, gemengd met 200 ton splijtstof. Maar als dat klopt, dan zou de sarcofaag tot de rand gevuld moeten zijn met radioactief materiaal. En Checherov en zijn mannen konden daar nauwelijks beneden rondklimmen, tenminste niet zonder uitgebreide speciale bescherming. Ze zouden onmiddellijk ernstige stralingsschade oplopen.
Checherov: De meeste gangbare opvattingen over Tsjernobyl hebben weinig met de werkelijkheid te maken. De mensen die in Tsjernobyl werken kennen natuurlijk de waarheid. Maar ze maken grappen om de pogingen de situatie op te helderen en houden de waarheid voor zich.
...de kerncentrale van Tsjernobyl werd gebouwd in een gebied dat algemeen erkend wordt als geologisch stabiel.
De tegenstanders van de aardbevingsversie beweerden dat er hier geen aardbevingen konden zijn omdat aardbevingen simpelweg niet voorkomen in zo'n oude geologische tafelstructuur als in dit gebied.
Het seismologische station registreerde eigenlijk alleen een zwakke, plaatselijke beving.
Kan er dan zo'n beving in Tsjernobyl zijn geweest?
Wat zeggen de ooggetuigenverslagen?
Checherov: Toen het ongeluk gebeurde, waren natuurlijk alle werknemers van de nachtploeg op de een of andere manier bij het incident betrokken. Ongeacht of ze dienst hadden in de controlekamer of in de turbinehal, ze meldden allemaal dat ze het op de een of andere manier voelden toen het ongeluk zich aankondigde. De meeste mensen herinneren zich een dof gerommel, zo is het allemaal begonnen. Een geluid met een lage frequentie en de vloer schudde, de muren schommelden, gips druppelde van het plafond naar beneden. Iedereen herinnert het zich. De aarde leek zich onder hen te openen. Sommigen zeiden zelfs dat het voelde als een aardbeving.
1990: Een document uit Kiev bevat 20 ooggetuigenverslagen van medewerkers van de energiecentrale die die nacht dienst hadden. Ze zeiden: "De aarde beefde voordat de ramp toesloeg."
De aardbeving met kracht 2, die door seismologen werden bewezen en door talrijke ooggetuigen werden bevestigd, vond slechts enkele seconden voor de ramp plaats. De NDR-ARTE documentaire geeft geen voldoende antwoord op deze aardbeving. Maar dankzij de uitleg van Lt. Kol. Bearden kan het nu definitief worden verklaard. Door de geologische omstandigheden kon het geen natuurlijke aardbeving zijn geweest, het werd echter veroorzaakt door het gebruik van de beschreven elektromagnetische geheime wapens! Het werd in gang gezet op het moment dat de veiligheidsmaatregelen faalden en de enorme hoeveelheden restenergie plotseling en ongecontroleerd in de aarde werden geloosd. Slechts enkele seconden later kwam de explosie in de kerncentrale. De indruk die in de Arte-documentaire wordt gewekt dat de aardbeving de oorzaak van de ramp zou kunnen zijn, is echter aantoonbaar onjuist. Duitse wetenschappers hebben in het onderzoek van de kerncentrale BIBLIS-B wetenschappelijk bewezen dat het tenminste ongeveer 30 minuten duurt voordat een kernsmelting van URANIUM optreedt. Daarom kan de Arte documentaire uiteindelijk alleen worden verklaard door Tom Bearden's uitleg dat de kernramp in Tsjernobyl werd veroorzaakt door een oorlogszuchtige scalaire elektromagnetische krachtmeting tussen de KGB van de Sovjet-Unie en de VS.
Maar deze interessante uitspraken kregen nooit enige aandacht:
Ik hoorde donder, er viel een paneel van het plafond. De vloer schudde, de lichten gingen uit, de noodverlichting ging aan. Na 30 tot 40 seconden hoorden we schrille geluiden boven ons uit de richting. In rij B stortte het dak in. Eerst viel er een plaat, toen de een na de ander. Daarna ging het licht uit. Eerst de beving, de schokken en trillingen, toen ging het licht uit.
Toen het licht weer aanging, werd besloten om de reactor uit te schakelen. Het was precies zo. Eerst de klappen en slagen en toen de beslissing om de reactor uit te schakelen. Dat is het cruciale punt. Door het gat in het dak zag ik zo'n glinstering, geen vuur, iets anders. De muren in de controlekamer begonnen te schudden, net als het plafond en de vloer. Na een paar seconden een tweede explosie. Een beetje zwakker, maar vreemd hoe alles uit elkaar vloog. Een kleurrijke glinstering die omhoog schoot tot een hoogte van honderd meter.
De ooggetuigenverslagen en de bevindingen van Checherov maken één ding duidelijk: De verklaring die de Sovjetautoriteiten in 1986 publiceerden was niet juist. Steeds weer worden er compleet verrassende waarnemingen gedaan.
Men had bijvoorbeeld gehoopt dat het grafietomhulsel en de reactorkern intact waren gebleven maar niets daarvan, er was alleen maar een gapend gat. Men had aangenomen dat de ringvormige bio beschermingscontainer rond de reactor was vernietigd, of op zijn minst ernstig beschadigd, maar ook dit was niet juist. Die was bijna intact, met slechts kleine beschadigingen. Op een groot deel van het oppervlak, vooral aan de binnenkant, was zelfs de kleur bewaard gebleven.
Het gebeurde allemaal in een paar seconden. Toen de EMP-energie-input plotseling werd geactiveerd en het uranium uitwierp. Een normale meltdown* zou veel langzamer zijn gegaan en de kleur in de container zou zeker zijn afgebrand. Het gebeurde zo snel dat de thermische traagheid van de bio beschermingscontainer waarschijnlijk voorkwam dat de kleur verbrandde, zelfs aan de binnenkant.
Checherov: Er werd verwacht dat een explosie in de reactorschacht alles zou openscheuren, maar er was niets open gescheurd. In plaats daarvan waren veel van de steunen voor het stabiliseren van de grafietkap gewoon weggesmolten en verbrand. En toen je deze gesmolten onderdelen beter bekeek, werd het duidelijk dat hier een heel eigenaardig hitte-effect aan het werk was geweest. Als van een lasbrander die door de pijpen heen was gebrand. Ja, de pijpen zien eruit alsof ze zijn afgesneden door een lasapparaat of een plasmatoorts."
De pijpen, die vernietigd werden als door een plasmatoorts, kunnen alleen onomstotelijk verklaard worden door het plasma dat gecreëerd werd door de enorme scalaire elektromagnetische energie, die niet langer onderschept werd door de falende veiligheid aardingssystemen.
Het is middernacht, ongeveer anderhalf uur voor het ongeluk horen vissers gedempt gerommel.
1:10 uur a.m.: Een zeer vreemde verschijning bij een wachtpost bij de ingang van de centrale hal. Het epicentrum van de dreigende aardbeving zou er precies onder hebben gelegen.
1:21 uur: Het hoofd van het computercentrum ziet tijdens zijn rondleiding een blauwachtig lichtschemer in de centrale hal.
1:23:35: De aardbeving begint. Een grote klap en blok vier schudt.
1:23:40: De verantwoordelijke medewerker merkt de beving op en drukt op de noodknop. De trillingen nemen toe. Bij de eerste krachtige impact slingeren de verticale steunen heen en weer. Plafondtegels vallen naar beneden. Weer een schemer van licht. Ramen barsten in de machinehal. Een hevige aardschok en de reactor explodeert. Zeventien minuten later registreert een collega in de controlekamer nog een explosie. De aardbeving is voorbij. De seismograaf registreerde de tweede explosie niet.
Het beeld van de verwoesting in de bovenkamers zette ons aan het denken. Er moest daarboven een soort drukgolven zijn geweest, misschien werden ze zelfs daar geactiveerd. Er waren veel tegenstrijdigheden voor ons daarboven, waarvan we de oorzaken in eerste instantie niet konden verklaren.
Werner Altnickel:
Dr. Sebastian Pflugbeil van de Vereniging voor Stralingsbescherming, citeert uit de Strahlentelex, nummer 3623632002, verkrijgbaar bij IPPNW.
Pflugbeil zegt: Checherov was drie keer in de reactorschacht, waar normaal gesproken de brandstofelementen zitten. Maar zijn video-opnames laten duidelijk zien dat daar in feite geen nucleaire brandstof beschikbaar is. Waar is het gebleven? Er is iets doorgesmolten naar de bodem, maar slechts een klein beetje. De hypothese van Checherov: De hele kern van de reactor, een enorm blok grafiet, net als een gatenkaas, waarin de buizen met brandstofelementen en regelstaven zijn geplaatst, is als een raket uit de reactorschacht omhooggeschoten. Hierdoor wervelde het 2.500 ton zware deksel op de reactorschacht omhoog. De reactorkern vloog er ongeveer 40-50 meter langs en verdampte onderweg gedeeltelijk. Toen verscheurde een kernexplosie alles en blies bijna alle nucleaire brandstof de omgeving in. De zware afdekking stortte weer naar beneden en staat nu schuin boven de reactorschacht.
Maar er is een struikelblok: Volgens de versie van Checherov zou de situatie in de reactor binnen 15-20 seconden escaleren tot het punt van een explosie.
Blok 4 biedt het volgende beeld: Het gesmolten metaal stroomde over de vloer, raakte een obstakel, schoot omhoog en stolde in de vorm van een druif. Je kunt het vandaag de dag nog steeds zien en natuurlijk hebben we het gefilmd. Naar schatting stroomde het gesmolten metaal met een snelheid van ongeveer 5 meter per seconde. Dus niet langzaam of stroperig. Vijf meter per seconde, dat is erg snel. Het gesmolten metaal uit de reactor heeft maximaal 50 meter afgelegd. Dus het metaal stroomde ongeveer tien seconden. Toen stolde het. En vaak in verticale positie, dus terwijl het naar beneden stroomde. Er was dus niet eens genoeg tijd om naar de vloer te stromen en daar te stollen.
Daarnaast is er het feit dat er mensen rond klommen in de vernielde reactor. Natuurlijk dacht men dat de stralingsintensiteit daar enorm moest zijn omdat het radioactieve materiaal van de reactor daarheen was gestroomd. Nu blijkt dat de straling daar eigenlijk niet zo sterk is. Natuurlijk hadden de mensen beschermende pakken aangetrokken voor de expeditie naar de reactorruïnes. Maar het blijft erg verrassend dat geen van hen stierf. Blijkbaar is er niet eens iemand ernstig ziek. Dat is echt interessant. Blijkbaar is er nauwelijks radioactief materiaal van de reactor in het gebouw terechtgekomen. Zelfs niet in vrije val naar beneden. Het ging allemaal veel te snel.
De hierboven beschreven snelle en kortstondige stromingsbeweging en de plotselinge stolling van dat wat gesmolten was zijn logisch als men erkent dat de externe EMP-energie-input in het uranium fel was en slechts enkele seconden duurde. Dit betekent: felle en snelle activering van de uranium atoomkernen en hete, dunne gesmolten massa met een snelle stroomsnelheid en snelle stolling in het midden van de stroming, wanneer de geïnduceerde EMP-energie afbreekt en het van buitenaf aangewakkerde elektromagnetische vuur verdwijnt.
Volgens de officiële lijsten van de KGB zou slechts 4% van de reactorvulling ontsnapt zijn en zou 96% zich nog in de ruïnes bevinden. In feite is het waarschijnlijk andersom. Bijna alles vloog eruit en de reactor is bijna leeg. Wetenschappers bevestigen dit ook. De ontsnapte, kortstondig zeer hete gesmolten materie onder het reactorvat moet voornamelijk hebben bestaan uit het bekledingsmetaal, bijvoorbeeld zirkonium voor het uranium. Het uranium, geactiveerd door externe energie-input, open lucht alsof het uit een kanonloop kwam. Omdat er beneden nauwelijks geactiveerd uranium ontsnapte en er nauwelijks straling meetbaar was, konden mensen erin klimmen zonder te sterven.
Toen de Sovjets zich realiseerden dat hun systemen werden beschoten, door de Amerikanen, slaagden ze er nog steeds in om de energie, die vervolgens werd terug geslingerd, gedurende 24 uur in de aarde af te leiden. Maar na 24 uur bleken deze aardingssystemen met opslagfaciliteiten helemaal niet in staat om deze enorme energieën binnen de perken te houden. En als je bedenkt dat alleen de rest die overbleef, ondanks dat ze al 24 uur aan het ontladen waren, erin slaagde om een kerncentrale op te blazen, kun je je voorstellen wat er gebeurd zou zijn als ze bijvoorbeeld niet zo'n insluitsysteem hadden gehad, dat wil zeggen een ontladingssysteem in de grond voor volledige energie, die vervolgens weer terugkomt. Dan zouden ze allemaal opgeblazen zijn.
Het onderzoek van Werner Altnickel doet de officiële verklaringen van regeringen en alle zogenaamde toonaangevende media instorten als een kaartenhuis. De beschreven scalaire superwapens zijn verder ontwikkeld door het leger en de geheime diensten sinds de "Tsjernobyl buitencategorie catastrofe" bijna 40 jaar geleden en zijn daarom vandaag de dag zeker nog gevaarlijker. Met name de VS heeft deze geheime technologie via een enorm HAARP-antennesysteem in Alaska en de opvolgende technologieën aantoonbaar gebruikt om "klimaat- en weermanipulatie" te bevorderen.
1. Zijn de huidige klimaatveranderingen en weersverschijnselen, zoals extreme droogte, overstromingen, tornado's en zelfs aardbevingen enz., zoals bevestigd in de "UN-ENMOD Conventie", direct gerelateerd aan deze geheime militaire superwapensystemen?
2. Is de huidige CO2-angst gewoon een wereldwijd georganiseerde afleidingsmanoeuvre zodat deze weerwapensystemen, onopgemerkt door het publiek, gebruikt kunnen blijven worden?
3. zijn kerncentrales een tikkende tijdbom omdat ze op elk moment door deze geheime wapensystemen kunnen worden aangevallen?
4. Vormen deze geheime wapentechnologieën met het oog op een escalatie van de huidige brandhaarden in de wereld een veel grotere bedreiging dan kernwapens?
Beste kijkers, de afgelopen decennia hebben aangetoond dat noch de Verenigde Staten met hun geallieerde staten, noch Rusland met de communistische staten enig belang hebben bij het ophelderen van deze scalaire wapensystemen, die het bestaan van de mensheid als geheel bedreigen. De publieke media hebben totaal gefaald in hun opdracht en hebben ook de oprechte ophelderaars vervolgd als samenzweringstheoretici.
Deze gewichtige documentaire is bedoeld als bijdrage om ervoor te zorgen dat er over deze wapensystemen die het bestaan van de mensheid bedreigen eindelijk een publiek debat komt. De nog steeds niet opgehelderde ramp in Tsjernobyl van 26 april 1986 leert ons dat dit alleen door het volk gedaan kan worden. De tijd van opheldering door waarheidlievende mensen is gekomen!
Help alstublieft mee om deze documentatie op alle mogelijke manieren bekend te maken. Deel deze wakker schuddende video op sociale platforms zoals Facebook, TikTok, Twitter, telegram, Instagram of via e-mail. U kunt ook korte programmafragmenten downloaden in de blauwe infobox op www.kla.tv Alleen door actieve verspreiding, kunnen criminelen die deze wapens nog steeds op geheime en niet-herkende manieren gebruiken, worden gestopt!
van alw./svw.
Angaben über Werner Altnickel
MAGAZIN 2000plus / Nr. 317
https://www.anti-zensur.info/azk1/chemtrailshaarp
Dokumentation des Bayrischen Rundfunks: 20 Jahre Tschernobyl Dokumentation von Nikolaus Geyrhalter (1999).
Brisante Aussagen von Prof. Dr. Edmund Lengfelder
https://martin-ebner.net/regions/eastern-europe/weissrussland-tschernobyl/
Entwicklung einer militärischen Superwaffe in der Sowjetunion
MAGAZIN 2000plus / Nr. 317
Buch: "FER DE LANCE", Tom Bearden. Cherniere Press. Zweite Ausgabe 2002
https://de.wikipedia.org/wiki/Thresher_(U-Boot)
Militärische Superwaffe kann Wetter manipulieren!
www.kla.tv/28130https://www.chemtrail.de/wp-content/uploads/2014/01/SOWJETISCHE-WETTERKONTROLLE.pdf
https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/A-4-1999-0005_DE.html
https://report24.news/doch-keine-spinnerei-haarp-in-eu-papier-als-klima-waffensystem-bezeichnet/
https://t.me/WernerAltnickelAbsicherung/3904
Versuche zur Rüstungskontrolle der militärischen Superwaffe
https://www.nachhaltigkeit.info/artikel/uno_konferenz_stockholm_1972_688.htm
https://t.me/WernerAltnickelAbsicherung/3897
https://treaties.un.org/Pages/ViewDetails.aspx?src=IND&mtdsg_no=XXVI-1&chapter=26&clang=_en
https://t.me/WernerAltnickelAbsicherung/3905
https://t.me/WernerAltnickelAbsicherung/3903
https://de.wikipedia.org/wiki/William_Cohen
Die streng geheime Vorgeschichte zur Tschernobyl-Reaktorkatastrophe
Buch: "FER DE LANCE", Tom Bearden. Cherniere Press. Zweite Ausgabe 2002.
Die US-Reaktion auf die russische Woodpecker-Attacke
Buch: "FER DE LANCE", Tom Bearden. Cherniere Press. Zweite Ausgabe 2002.
Die wahre Ursache der Katastrophe von Tschernobyl
Buch: "FER DE LANCE", Tom Bearden. Cherniere Press. Zweite Ausgabe 2002.
https://www.peterdavidbeter.com/
https://en.wikipedia.org/wiki/Peter_Beter
https://t.me/WernerAltnickelAbsicherung/3906
Russische Wissenschaftler widerlegen die offizielle Tschernobyl-Geschichtsschreibung!
NDR/arte-Koproduktion Dokumentation: (1997/1998): "Der wahre Grund von Tschernoby?"
Buch und Regie: Bente Milton, Deutsche Fassung: Falk Wienecke, Deutsche Erstausstrahlung: arte, 21.09.1998 zu finden unter dem Link:
https://www.kraftzeitung.net/video/dokumentation/der-wahre-grund-von-tschernobyl/alle-seiten.html
https://t.me/WernerAltnickelAbsicherung/3919
Die Bedeutung der Tschernobyl-Enthüllung im Hinblick auf die aktuelle dramatische Weltlage
https://www.chemtrail.de/fortlaufende-diffamierungs-pressekampagne-gegen-werner-altnickel/
Kernwapens, een feit of fictie?
Lees het onderstaande artikel van De Nieuwe Media voor meer achtergrondinformatie.
STAY TUNED VOOR HET ECHTE NIEUWS VAN DE LAST REPORTER STANDING: MICHA KAT!
Het lijkt er sterk op dat oude tradities na de Tweede Wereldoorlog gaan herleven in het land wat tot heden Nederland wordt genoemd.