Tot heden grijpt (nog) niemand in, Europa is ondertussen overspoeld met migranten, de onvrede wordt steeds groter en niemand lijkt iets zinnigs te doen om dit te stoppen.

WELEENS GEHOORD VAN HET KALERGI PLAN? (OMVOLKINGSAGENDA)

HET KALERGI PLAN WIL HET WITTE RAS VERNIETIGEN VOOR EENVOUDIGE CONTROLE (VIDEO)

Lees het hele artikel door van Ella Ster voor inzicht.

De koningen, Rothschilds, Bushes, Rockefellers en Jezuïeten staan niet aan het hoofd van de piramide

By Ella Ster, 17 april 2017, Updated: 9 januari 2023

Steeds meer mensen zijn op de hoogte van het bestaan van de Illuminati-bloedlijnen die achter de schermen de geheime schaduwregering vormen. Veelgenoemde namen zijn de Rothschilds, koninklijke bloedlijnen, het Vaticaan of de neocons zoals Bush en Rockefeller. Toch zijn ook dit niet de ware krachten achter de schermen, of de mensen met de meeste macht. De machtigste elite bovenaan de piramide van de wereldwijde machtsstructuur behoort tot de 'zwarte adel'. Met name de zwarte adel die zelf niet in de schijnwerpers staat, vormt de duistere krachten achter de bekende koningshuizen, Jezuïeten en allerlei geheime genootschappen.

Volgens ingewijden leiden alle wegen van deze kwaadaardige elite uiteindelijk naar Rome. Daar staan een aantal aristocratische families (die behoren tot de zwarte adel) aan het roer, die ook de maffia en het Vaticaan besturen. Cobra omschrijft deze families als de Archon-families en volgens hem is de familie Farnese (die ook tot de zwarte adel behoorde) de belangrijkste architect van de Cabal, die door de Jezuïeten is opgericht. Naar aanleiding van een recente video, waarbij Benjamin Fulford ingaat op het machtsvacuüm na de dood van David Rockefeller, ontving hij onderstaande informatie over deze zwarte adel, de Zoroastrische bloedlijnen die vooral in Italië zijn gevestigd.

In het bericht aan Fulford schrijft een anonieme bron: "In de video zeg je dat je gelooft dat "De Rothschilds neutraal zijn en met rust gelaten willen worden." Ik kan je verzekeren dat allen in de absolute machtsposities zoals de koningin van Engeland, de Rothschilds, de Bushes, de Clintons, de Rockefellers, de Paus, de verborgen Jezuïeten hiërarchie, et cetera, allemaal één grote familie zijn. Zij zijn allemaal neven, nichten, ooms en tantes van elkaar. Ik ken sommige van deze mensen, dus laat je niet voor de gek houden!

Ze zijn zoals Medusa, één enkelvoudig, maar ingewikkeld brein met daaraan verbonden vele kleine slangenhoofden. De belangrijkste figuren zijn zelfs niet eens zichtbaar voor het publiek, waarbij de top van de piramide bekend staat als de zwarte adel, ofwel de antieke Egyptische heersers van de Ptolemaeïsche dynastie, het Saturnalia broederschap, of "De échte 13 Zoroastrische bloedlijnen van de Illuminati."

Onderstaande lijst van criminele families hebben de volledige macht over de Sociëteit van Jezus (Jezuïeten), de Hoge Grijze Council van Tien, de Zwarte Paus, de Witte Paus en al het andere waar je vaak over spreekt, inclusief de koningshuizen die zijn verspreid over de hele wereld. Dit zijn de families die het ingewikkelde brein, het hoofd van de slang vormen. De zelfbenoemde Luceferiaanse semi-goden die heersen over hun eigen G.O.D. (Goud-Olie-Drugs):

• Huis van Borja
• Huis van Breakspeare
• Huis van Somaglia
• Huis van Orsini (Orso)
• Huis van Conti
• Huis van Chigi
• Huis van Colonna
• Huis van Farnese
• Huis van Medici
• Huis van Gaetani
• Huis van Pamphili
• Huis van Este
• Huis van Aldobrandini

> Lees hier meer over de 13 Zoroastrische bloedlijnen van de Illuminati

Zoals je ziet behoren de Rothschilds niet eens bij de top 13. Er zijn natuurlijk andere machtige criminele families zoals de Maximus Familie en de Pallavicini familie (Maria Camila Pallavicini is machtiger dan koningin Elizabeth). Ja, koningin Elizabeth is ondergeschikt aan deze mensen. De meest machtige man in de wereld is de Grijze Paus. Zijn naam is Pepe Orsini en hij woont ergens in Italië, waarschijnlijk in Venetië en het Vaticaan. Hij bestuurt de Zwarte en de Witte pausen, die nu beide tot het gewone volk behoren. De Grijze Paus laat zich nooit zien!

Wist je dat David Rothschild getrouwd is met prinses Olimpia Aldobrandini? Omdat ze allemaal een grote familie zijn, die voortdurend hun achternaam veranderen om de samenzwering te verbergen en publiek onderzoek te vermijden. Veel van deze mensen wonen nu in Azië, voornamelijk in China, India, Japan, Singapore, Indonesië en de Filipijnen. Wat vertelt je dat? Ja, om een nieuwe Nieuwe Wereld Orde te creëren met Azië aan het roer. Dit is waarom zij successievelijk alle Amerikaanse industriële infrastructuur naar Azië en China hebben verplaatst.

In het kort is de Zwarte Paus de President van deze wereld en de Bourbon Koning van Spanje is de Monarch van de wereld (niet koningin Elizabeth zoals velen denken). Hij bestuurt het Vaticaan via de Jezuïeten — de Spaanse Borgias / Borja hebben de Jezuïeten gecreëerd — en staat ook bekend als de Koning van Jeruzalem. (Wat vertelt je dit over wie er heimelijk over de Zionistische-Khazarische ruige staat van Israël regeert?) De Grijze Paus is de 'voorbestemde' heerser van dit alles!

Waarom zijn het altijd Italianen zijn en geen Spanjaarden die heersen over Vaticaanstad? Dit is omdat hun manier van opereren zodanig is, dat zij de show vanachter de schermen runnen, zonder enige publiciteit of publieke bijval als toevoeging aan de meer dan 500 jaar oude haat van de Italianen naar de Spanjaarden. (Voor details zie de geschiedenis van de verschrikkelijke heerschappij van Paus Alexander VI en ook de scheiding tussen Henry VIII en Catherine van Aragon uit Spanje.)

We moeten ophouden om naar landen te kijken als onze vijanden en moeten op zoek gaan naar deze bloedlijnen en hun 'grondtroepen' zoals: het Committee of 300, de Bilderbergers, de Trilateral Commission, et cetera, aangezien zij onze échte vijanden zijn, niet alleen van de mensheid, maar van de hele planeet! Als we echt een machtsvacuüm willen creëren, moeten we aan de top van de piramide een aantal echte veranderingen implementeren in de richting van deze gedemoniseerde mensen. Sla geen acht meer op alle kunstschatten die binnen hun terreinen liggen opgeslagen, want voor elk jaar dat een van hen leeft, sterven er 10.000 van ons. We moeten hen plat bombarderen voordat ze ons plat bombarderen, zo simpel is Benjamin.

Een laatste opmerking, de beste Amerikaanse politieke leider die we hebben is Ron Paul. Hij heeft bewezen de meest ideale leider van de VS te zijn, bestudeer hem zorgvuldig. Laten we geen andere malloot voor dit ambt steunen. Paul Ryan of een andere militaire man zou ook desastreus zijn. Ze weten slechts bevelen op te volgen, het is ongelooflijk hoe mindcontrolled de militaire mensen zijn, ze volgen bevelen altijd blindelings.

Het was zo'n opluchting wat je afgelopen week over Donald Trump zei. Ik ben blij dat je hem nu eindelijk ziet voor wie hij werkelijk is…"

Tot zover de ingezonden brief aan Benjamin Fulford door een anonieme bron.

Is Benjamin Fulford zelf integer en neutraal?

Benjamin Fulford is een onderzoeksjournalist, van Canadese afkomst en woont al geruime tijd in Japan. Hij was hoofdredacteur van de de Azië-Pacific-editie van Forbes Magazine, heeft diverse romans in het Japans geschreven, o.a. over 9/11 en is woordvoerder voor de White Dragon Society. Hij heeft een groot netwerk van contactpersonen, variërend van staatshoofden tot maffia-figuren en ontvangt wekelijks intel van allerlei klokkenluiders binnen organisaties zoals: het Pentagon, de CIA, Mossad, MI5, MI6, het Vaticaan, de P2 vrijmetselaars-loge en velen anderen.

Toen hij openlijk begon te schrijven over de ware toedracht rond 911 en 311 (Fukushima) werd hij gedwarsboomd, verloor zijn vaste prime time tv-show op de Japanse televisie en werd bedreigd. Hij heeft naar eigen zeggen meerdere moordaanslagen overleefd. Vervolgens is hij onder druk gezet om toe te treden tot de Illuminati. Dit heeft hij destijds geweigerd, waarna hij openlijk toegeeft wel tot de White Dragon Society, een soort Aziatische variant op de Vrijmetselarij, te zijn toegetreden, die hem nu tevens bescherming biedt.

Hij beweert dat deze organisatie streeft naar meritocratie (een maatschappijmodel waarin de sociaal-economische positie van elk individu is gebaseerd op zijn of haar talenten en verdiensten, ofwel merites), een eerlijke verdeling van de rijkdom en een harmonisch planetair bestuursmodel. Om dit te bereiken moet eerst de Khazariaanse maffia gearresteerd worden, een term waarmee de hierboven beschreven groep wordt aangeduid.

Het is echter de vraag of deze White Dragon Society, gelieerd aan de Aziatische Dragon families, zuivere intenties hebben en het belang van de mensheid en de planeet boven hun eigen belang stelt. Wellicht is juist deze groep er slechts op uit om de financiële macht weer in handen te krijgen, zoals in een 100 jaar oud Illuminati-plan [2:14:00] ook was vastgelegd. In die zin moet je bij elke klokkenluider op je hoede blijven, want elke klokkenluider is per definitie afhankelijk van informatie afkomstig van partijen die elk hun eigen agenda hebben.

Benjamin Fulford heeft zich de afgelopen jaren ook herhaaldelijk opvallend positief uitgelaten over het Britse koningshuis, koningin Elizabeth en de huidige paus Francis. Het gaat er echter bij mij niet in dat deze figuren in het belang van de mensheid handelen. Tal van getuigen hebben bij het ITCCS getuigenissen afgelegd over weerzinwekkende misdaden, zoals satanische rituelen en misdaden tegen de menselijkheid. De positieve uitlatingen over deze figuren roepen daarom vragen op welke agenda, of agenda's Fulford bewust of onbewust dient.

Velen hebben in het verleden openlijk hun twijfel over de oprechtheid van Fulford uitgesproken en volgens Thomas Williams staat Fulford rechtstreeks onder regie van David Wilcock, die inderdaad Fulford's berichten autoriseert. Overtuigend bewijs om Fulford te classificeren als agent van de Cabal ontbreekt echter. Totdat het voor mij overduidelijk is dat iemand een dubieuze agenda dient, krijgt men het voordeel van de twijfel.

Vooralsnog zorgen de vele contacten achter de schermen en op hoog niveau ervoor dat Benjamin Fulford een waardevolle informatiebron is, die met zijn intel actuele zaken in een breder perspectief plaatst. Daarbij is het echter verstandig om je te realiseren dat elke klokkenluider — of het nou gaat om Thomas Williams, David Wilcock, Cobra of wie dan ook — altijd een bepaalde (al dan niet verborgen) agenda kan dienen.

Originele bron: Benjamin Fulford's weblog

https://benjaminfulford.typepad.com/benjaminfulford/2017/04/many-people-died-to-obtain-the-sent-to-me-by-the-individual-below-who-for-good-reasons-wishes-to-remain-anonymous-i-like-t.html

Bron tekst: https://www.ellaster.nl/2017/04/17/koningen-rothschilds-bushes-rockefellers-en-jezuieten-staan-aan-hoofd-piramide/

Vragen aan AI (www.ChatGPT.com)

Wie is de Zwarte Paus?

De term "Zwarte Paus" verwijst vaak naar de krachtige invloed die de Generaal van de Jezuïetenorde, ook wel de Sociëteit van Jezus genoemd, heeft binnen de rooms-katholieke kerk. Hoewel er geen officiële titel "Zwarte Paus" bestaat, wordt de term soms gebruikt door critici of complottheoretici om de vermeende invloed van de Jezuïeten op kerkelijke beslissingen en wereldpolitiek aan te duiden.

De Jezuïetenorde, opgericht in 1534, heeft als doel om het katholicisme te bevorderen en heeft in de loop der jaren een significante rol gespeeld in opvoeding, missie-activiteiten en beleid. De Generaal van de Jezuïeten is doorgaans de mannelijke lid van de orde met de hoogste autoriteit en kan daardoor aanzienlijke invloed uitoefenen binnen de kerk.

Hoewel de term soms negatief wordt gebruikt, is het belangrijk te bedenken dat de meerderheid van de Jezuïeten zich inzetten voor onderwijs, sociale rechtvaardigheid en spirituele begeleiding. Voor meer informatie over de rol van de Jezuïeten in de Katholieke Kerk kan men aanvullende bronnen raadplegen, zoals de officiële website van de Jezuïetenorde.

Wie is de Generaal van de Jezuïetenord?

De Generaal van de Jezuïetenord, officieel bekend als de Sociëteit van Jezus, is de hoogste autoriteit binnen de orde. De huidige Generaal is sinds 2016 de Spanjaard Arturo Sosa, die de 31ste Generaal van de Jezuïeten is. Hij speelt een cruciale rol in het leiden van de orde en het bevorderen van haar missie op wereldwijde schaal.

De Generaal wordt gekozen tijdens een generale congregatie, die om de vele jaren bijeenkomt en bestaat uit vertegenwoordigers van de jezuïeten van over de hele wereld. De taak van de Generaal omvat onder andere het zorgen voor de spirituele en administratieve leiding van de orde en het ondersteunen van lokale provincies in hun werkzaamheden.

Arturo Sosa

Arturo Sosa is een prominent figuur, bekend om zijn invloedrijke rol binnen de jezuïetengemeenschap. Als 31e Algemene Overste van de Sociëteit van Jezus heeft hij een belangrijke rol gespeeld in het bepalen van de koers van de orde in de moderne wereld. Sosa, geboren in Venezuela in 1948, heeft een rijke achtergrond in filosofie en theologie en behaalde diploma's aan prestigieuze instellingen.

Biografie

Na zijn studies begon Sosa zijn carrière als leraar en directeur van verschillende scholen en instellingen. Zijn leiderschap heeft zich uitgebreid tot internationale organisaties, waarbij hij een brug heeft geslagen tussen traditionele waarden en hedendaagse vraagstukken zoals sociale rechtvaardigheid en milieu-ethiek.

Persoonlijke Filosofie

Sosa benadrukt het belang van dialoog en samenwerking in een steeds complexere wereld. Onder zijn leiding heeft de Jezuïetenorde nieuwe initiatieven gelanceerd gericht op de verbetering van onderwijs, humanitaire hulp en interreligieuze dialoog. Hij moedigt ook Jesuiten aan om zich actief in te zetten voor de samenleving en de meest kwetsbaren te ondersteunen.

Invloed op de Samenleving

Door zijn werk en visie heeft Arturo Sosa niet alleen de Jesuitische orde verrijkt, maar ook bijgedragen aan bredere discussies over ethiek en moraal in de wereld van vandaag. Zijn benadering inspireert velen om een actieve rol te spelen in het bevorderen van rechtvaardigheid en vrede.

Voor meer informatie over de Jesuitische orde en de initiatieven die onder Sosa's leiderschap zijn ondernomen, bezoek de officiële website van de Society of Jesus.

Welke graad heeft Arturo Sosa?

Arturo Sosa, de huidige generaal overste van de Jezuïetenorde, heeft een indrukwekkende academische achtergrond. Hij heeft een graad in de sociale wetenschappen en behaalde ook een doctoraat in de sociale wetenschappen aan de Universiteit van de Andes in Venezuela. Sosa is bekend om zijn diepgaande kennis en ervaring op het gebied van sociale rechtvaardigheid en zijn inzet voor de geestelijke en educatieve missies van de orde.

Welke Vrijmetselaarsgraad heeft Arturo Sosa?

Arturo Sosa, de huidige generaal overste van de orde der jezuïeten, heeft geen publieke informatie over zijn vrijmetselaarsgraad. Het is belangrijk op te merken dat de vrijmetselarij en religieuze organisaties zoals de jezuïeten vaak hun interne zaken drijven met een zekere mate van geheimhouding. Informatie over leden en graden binnen de vrijmetselarij wordt meestal niet openbaar gedeeld. Voor meer informatie over de vrijmetselarij en haar structuur, kan men de officiële websites en literatuur over dit onderwerp raadplegen.

Heeft Arturo Sosa nog macht in onze wereld?

Arturo Sosa, de huidige generale overste van de jezuïetenorde, speelt een belangrijke rol in de katholieke kerk en is betrokken bij diverse maatschappelijke en educatieve projecten over de hele wereld. Zijn invloed is vooral merkbaar binnen de katholieke gemeenschap, waar hij zich inzet voor dialoog, sociale rechtvaardigheid en interreligieuze relaties.

Hoewel Sosa aanzienlijke invloed heeft binnen de kerk, is zijn macht in de bredere wereld beperkt. De uitdagingen waarmee hij en de katholieke kerk worden geconfronteerd, zoals secularisatie en veranderingen in de opvattingen over religie, verminderen de directe invloed op wereldwijde politieke en sociale kwesties. Desondanks is zijn leiderschap en visie belangrijk voor velen die waarden als vrede en solidariteit hoog in het vaandel dragen.

De rol van religieuze leiders in de moderne wereld

Religieuze leiders zoals Arturo Sosa hebben de taak om hun gemeenschappen te begeleiden en te inspireren. Dit kan op verschillende manieren, zoals:

• Voorkeur geven aan educatieve programma's
• Ondersteunen van sociale rechtvaardigheid en mensenrechten
• Faciliteren van interreligieuze dialoog

Deze inspanningen dragen bij aan de vorming van een meer rechtvaardige en samenwerkende samenleving.

Wie is Jezus volgens de illuminati?

De Illuminati is een vaak mythisch en geheimzinnig onderwerp dat door verschillende theorieën wordt omgeven. Volgens sommige van deze theorieën wordt Jezus Christus gezien als een symbool van verlichting en spirituele wijsheid. De Illuminati zouden geloven dat de boodschap van Jezus over liefde, gelijkheid en kennis belangrijke lessen zijn voor de mensheid.

Bovendien kunnen sommige theorieën suggereren dat de Illuminati Jezus gebruiken als een archetype voor een persoon of een idee dat de massa kan inspireren en mobiliseren. Deze interpretaties zijn echter meestal meer speculatief en variëren per bron en context. Het is belangrijk om kritisch te blijven bij het onderzoeken van zulke complexe en vaak controversiële onderwerpen.

Wordt Jezus door de Jezuieten misbruikt om de bevolking te misleiden?

De vraag of Jezus door de jezuïeten (of door enige andere groep) wordt misbruikt om de bevolking te misleiden, is een gevoelige en controversiële. Het raakt zowel religieuze als politieke kwesties en is vaak onderwerp van speculatie, complottheorieën en discussie.

1. Wie zijn de jezuïeten?

De Jezuïeten (officieel de Sociëteit van Jezus) zijn een katholieke religieuze orde die werd opgericht in 1540 door Ignatius van Loyola. Ze staan bekend om hun nadruk op onderwijs, missieactiviteiten en het bevorderen van het katholieke geloof. Door de eeuwen heen hebben de jezuïeten een grote invloed gehad in zowel religieuze als politieke sferen.

2. Wat wordt bedoeld met 'misbruik' van Jezus?

Als we spreken over het 'misbruiken' van Jezus, bedoelen we vaak dat bepaalde groepen of individuen het christelijke geloof of de figuur van Jezus gebruiken voor politieke, economische of ideologische doeleinden, in plaats van voor spirituele en morele doeleinden. Dit kan variëren van het manipuleren van gelovigen tot het rechtvaardigen van machtsstructuren die door een religieuze of politieke elite worden gesteund.

Er zijn verschillende manieren waarop deze beschuldigingen richting de jezuïeten (en andere groepen binnen de katholieke kerk) geuit kunnen worden:

• Politieke invloed: De jezuïeten hebben in sommige periodes invloed uitgeoefend op overheden, zowel in Europa als daarbuiten. Dit heeft geleid tot beschuldigingen dat ze, onder het mom van religie, politieke controle en macht zochten.

• Religieuze manipulatie: Sommigen beweren dat de kerk (of de jezuïeten in het bijzonder) de figuur van Jezus of het christendom in het algemeen heeft gebruikt om bepaalde politieke agenda's te bevorderen of om mensen te manipuleren. Dit kan bijvoorbeeld gaan over het rechtvaardigen van sociale hiërarchieën, macht, of het onderdrukken van andere overtuigingen.

• Theologische interpretaties: De jezuïeten zijn bekend om hun theologische academische benadering. Dit kan ook aanleiding geven tot kritiek: sommige mensen zien dit als een poging om de oorspronkelijke boodschappen van Jezus te verduisteren of om bepaalde interpretaties van de Bijbel te bevorderen die goed passen bij de agenda van de kerk.

3. De jezuïeten en hun rol in de geschiedenis

De jezuïeten hebben door de eeuwen heen zowel lof als kritiek ontvangen. Ze zijn geprezen om hun onderwijsinstellingen, hun inzet voor de armen en hun missie-activiteiten wereldwijd. Aan de andere kant zijn er ook periodes geweest waarin ze beschuldigd werden van politieke inmenging, bijvoorbeeld tijdens de Contrareformatie, toen de jezuïeten een leidende rol speelden in het verdedigen van het katholieke geloof tegen de protestantse Reformatie.

De invloed van de jezuïeten is altijd een onderwerp van discussie geweest, en sommige complottheorieën beweren dat ze veel macht en invloed hebben in de wereldpolitiek, hoewel deze claims vaak niet goed onderbouwd zijn.

4. Misbruik van religie door machtige groepen

Het is belangrijk om te begrijpen dat religie, waaronder het christendom en de figuur van Jezus, in de loop van de geschiedenis vaak is misbruikt door verschillende machtige groepen. Zowel religieuze als politieke leiders kunnen religie gebruiken om hun eigen belangen te bevorderen, of dat nu het consolideren van macht is, het rechtvaardigen van bepaalde ideologieën of het verkrijgen van controle over grote groepen mensen.

In het geval van de jezuïeten kan men stellen dat ze, net als veel andere religieuze ordes, door de geschiedenis heen zowel als hervormers als als machtsactoren hebben gefungeerd. Dit betekent echter niet noodzakelijkerwijs dat de jezuïeten systematisch of opzettelijk proberen om de bevolking te misleiden.

5. Jezus en het 'misbruik' van zijn boodschap

Er zijn veel interpretaties van de boodschap van Jezus, maar de kernprincipes — zoals liefde, rechtvaardigheid, vrede en zorg voor de armen — worden door de meeste christenen wereldwijd gezien als de leidende waarden van zijn leer. Als iemand probeert om Jezus' naam te gebruiken om politieke macht te vergaren of de massa te manipuleren, kan dat als "misbruik" worden beschouwd in de ogen van veel gelovigen.

Jezus zelf sprak vaak tegen de machthebbers van zijn tijd (bijvoorbeeld de Romeinen en de religieuze elites) en benadrukte dat zijn boodschap van liefde en rechtvaardigheid niet samenging met de zoektocht naar aardse macht en status.

Conclusie: Wat kunnen we ervan maken?

De vraag of Jezus door de jezuïeten wordt "misbruikt" om mensen te misleiden, hangt grotendeels af van je perspectief. Vanuit een kritisch standpunt kan men zeggen dat machtige religieuze en politieke groepen door de geschiedenis heen vaak religie hebben gebruikt om hun eigen doelen te bereiken. Echter, het idee dat de jezuïeten als orde systematisch misbruik maken van de boodschap van Jezus om mensen te misleiden, is moeilijk te onderbouwen zonder in complottheorieën terecht te komen.

Als je geïnteresseerd bent in de geschiedenis en de rol van religieuze ordes zoals de jezuïeten, zou je verder kunnen kijken naar:

• De geschiedenis van de jezuïeten en hun invloed in de 16e en 17e eeuw.

• De sociale en politieke context waarin ze opereren, bijvoorbeeld hun rol tijdens de Contrareformatie en de kolonisatie van de Nieuwe Wereld.

Het is ook belangrijk om te blijven zoeken naar bronnen die goed gedocumenteerd zijn en die een breed scala aan perspectieven bieden, zodat je een vollediger beeld krijgt van dit soort kwesties.

Heb je interesse in de geschiedenis van de jezuïeten of andere gerelateerde onderwerpen? Ik kan meer informatie geven!

Wordt religie gebruikt om de macht te behouden? Zo ja, hoe?

1. Legitimering van Aardse Macht

Religie wordt vaak gebruikt om de autoriteit van heersers te legitimeren. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren door:

• Goddelijke Rechtvaardigheid (Gods Wil): Heersers claimen vaak dat hun macht hen door God zelf is verleend. Dit idee van "goddelijke recht", waarbij de koning of keizer wordt gezien als door God gekozen om te regeren, was een veelvoorkomend idee in het middeleeuwse Europa en in andere delen van de wereld. Het maakt het moeilijk voor mensen om tegen de macht van hun heerser in opstand te komen, omdat verzet tegen de heerser wordt gezien als verzet tegen God zelf.

  • Voorbeeld: In Europa beweerden koningen zoals de Franse koning Lodewijk XIV (de "Zonnekoning") dat ze het recht om te regeren rechtstreeks van God hadden gekregen en dat hun macht absoluut was. Dit werd ondersteund door de kerk, die hun heerschappij als "heilig" beschouwde.

• Heilige Teksten en Autoriteit: Religieuze leiders en instellingen hebben vaak beweerd dat hun interpretatie van heilige teksten de basis was voor politieke en sociale orde. In veel gevallen werd de interpretatie van de Bijbel of de Koran gebruikt om de sociale hiërarchie te rechtvaardigen en te ondersteunen.

  • Voorbeeld: In de VS gebruikten sommige slaveneigenaren in de 18e en 19e eeuw de Bijbel om slavernij te rechtvaardigen. Ze beweerden dat de slavernij in overeenstemming was met Gods wil, ondanks de morele en ethische bezwaren van veel andere gelovigen.

2. Sociale Controle en Orde

Religie heeft vaak een rol gespeeld in het bevorderen van sociale normen die gunstig zijn voor de heersende klasse. Dit gebeurt door het versterken van morele waarden en gedragingen die de bestaande sociale en politieke structuren ondersteunen.

• Morele en ethische richtlijnen: Veel religies bieden richtlijnen voor hoe mensen zich moeten gedragen, wat in veel gevallen overeenkomt met de belangen van de gevestigde macht. Door deze richtlijnen af te stemmen op de belangen van de elite, kunnen religieuze autoriteiten de sociale orde behouden.

  • Voorbeeld: In feodale samenlevingen werden de armen vaak aangespoord om geduldig hun lijden te verdragen en hun plaats in de hiërarchie te accepteren, vaak met de belofte van een beter leven na de dood. Deze boodschap werd vaak ondersteund door de kerk, die zo de bestaande machtsverhoudingen legitimeerde.

• Straf en beloning: Religie heeft ook mechanismen voor beloning en straf ingebouwd die gedragingen van de gelovigen controleren. Het geloof in een hogere straf (hel) of beloning (hemel) kan mensen aanzetten tot gehoorzaamheid aan de gevestigde autoriteiten.

3. Verdeel en Heers

Religie kan door machthebbers gebruikt worden om verdeeldheid te zaaien onder mensen, zodat ze gemakkelijker gecontroleerd kunnen worden. Dit wordt vaak aangeduid als de strategie van "verdeel en heers".

• Conflicten en polarisatie: Wanneer religies of sekten worden gepolitiseerd, kunnen ze worden aangewend om groepen tegen elkaar op te zetten, zodat ze niet tegen de machthebbers optrekken. De conflicten kunnen zowel binnen als tussen verschillende religieuze groepen plaatsvinden. Dit zorgt ervoor dat de heersers minder weerstand ondervinden, omdat de samenleving gefragmenteerd blijft.

  • Voorbeeld: De historische verdeeldheid tussen katholieken en protestanten in Europa werd door politieke leiders vaak aangewend om hun eigen macht te versterken. Het conflict tussen deze twee groepen leidde tot oorlogen, waarin zowel politieke als religieuze belangen in het spel waren.

4. Controle over Informatie

Religieuze instellingen en autoriteiten hebben vaak geprobeerd om de toegang tot kennis en informatie te beperken. Dit kan het moeilijk maken voor mensen om kritisch na te denken over hun situatie en de machthebbers.

• Onderdrukking van wetenschap en alternatieve denkwijzen: In veel gevallen zijn religieuze instellingen tegen wetenschappelijke vooruitgang of afwijkende filosofieën die de gevestigde sociale orde bedreigen, zoals in het geval van de katholieke kerk en de wetenschap tijdens de middeleeuwen. Wetenschappers zoals Galileo werden vervolgd omdat hun ontdekkingen de religieuze leerstellingen uitdagen.

  • Voorbeeld: De Inquisitie was een periode in de geschiedenis van de Katholieke Kerk waarin religieuze autoriteiten mensen ondervroegen en vervolgden die beschuldigd werden van ketterij of onjuiste opvattingen. Dit werd gebruikt om de religieuze en politieke macht van de kerk te behouden.

• Controle over onderwijs: In veel samenlevingen hebben religieuze instellingen ook het onderwijs in handen, wat hen in staat stelt om de denkwijzen en overtuigingen van toekomstige generaties te sturen.

5. Gebruik van Symbolen en Rituelen

Religie biedt een krachtig symbool van eenheid en verbondenheid, wat kan helpen om sociale cohesie te versterken en de autoriteit van leiders te ondersteunen.

• Religieuze symbolen: Symbolen zoals het kruis in het christendom of de maansikkel in de islam worden vaak geassocieerd met politieke of nationale eenheid. Het gebruik van deze symbolen kan helpen om de legitimiteit van een leider te versterken door hen met heilige of bovennatuurlijke krachten te verbinden.

• Rituelen en feestdagen: Religieuze rituelen en feestdagen kunnen gebruikt worden om de onderdanen in een staat van gehoorzaamheid te houden. Het organiseren van feesten en rituelen die de heersende macht ondersteunen, kan de loyaliteit van de bevolking versterken.

6. Religie als Sociale Grondslag voor Politieke Bewegingen

In sommige gevallen kunnen religieuze bewegingen zelf als een instrument voor politieke macht dienen. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren wanneer religie wordt ingezet voor revoluties of bevrijdingsbewegingen, maar ook wanneer autoritaire regimes religie gebruiken om hun heerschappij te bestendigen.

• Theocratieën: In landen waar religie en staat nauw met elkaar verweven zijn (bijvoorbeeld in Iran of het Vaticaan), is religie niet alleen een moreel en spiritueel kompas, maar ook de basis van politieke macht. De geestelijkheid speelt dan een sleutelrol in het besturen van de samenleving.

• Vervorming en herstel: Soms gebruiken heersers religie om de orde te herstellen na onrustige periodes. Ze beroepen zich op religieuze principes om hun beleid te rechtvaardigen en de steun van de bevolking te behouden.

Samenvattend

Religie wordt door machthebbers op verschillende manieren gebruikt om controle te behouden: door het legitimeren van hun macht, het bevorderen van sociale orde, het onderdrukken van afwijkende meningen, het versterken van loyaliteit via rituelen en symbolen, en zelfs door verdeeldheid te zaaien tussen verschillende groepen. Hoewel religie oorspronkelijk bedoeld kan zijn als een middel voor spirituele verlichting, is het door de geschiedenis heen vaak gebruikt als een krachtig instrument om politieke en sociale macht te consolideren.

Heb je interesse in specifieke voorbeelden van dit proces in bepaalde culturen of tijden, of wil je dieper ingaan op een bepaald aspect van religie en macht?

Met welke reden is het boek van Henoch uit de Bijbel gehouden?

Het Boek van Henoch (ook wel 1 Henoch genoemd) is een oud joods werk dat oorspronkelijk werd geschreven in het Aramees en dat later in Ethiopië werd bewaard, vooral in de Ethiopisch-Orthodoxe Kerk. Het boek is een verzameling apocalyptische visioenen en profetieën en speelt een belangrijke rol in de joodse mystiek en apocriefe literatuur. Het wordt echter niet als onderdeel van de canonieke Bijbel beschouwd door de meeste joodse en christelijke tradities.

De vraag waarom het Boek van Henoch uit de officiële canon van de Bijbel is gehouden, is een intrigerende. Er zijn verschillende redenen waarom dit boek niet in de canon werd opgenomen, die zowel te maken hebben met theologische keuzes als met historische omstandigheden.

1. Ontstaan en Ontwikkeling van de Bijbelcanon

De canon van de Bijbel werd door de eeuwen heen gevormd, met name in de context van de vroege kerk en het Jodendom. Er waren verschillende stadia in het besluitvormingsproces over welke boeken als "geïnspireerd" werden beschouwd en welke niet. De canon van de Hebreeuwse Bijbel (Tanach) werd voornamelijk vastgesteld door de Joodse gemeenschap in de eerste eeuwen na Christus, en de canon van het Nieuwe Testament werd definitief vastgesteld in de vroege christelijke kerk.

• Het Boek van Henoch werd populair in sommige joodse kringen, vooral in de periode van het tweede tempel Jodendom (ongeveer 300 v.Chr. tot 70 n.Chr.), maar werd uiteindelijk niet geaccepteerd in de canon van de Joodse Bijbel (Tanach).

• In de christelijke traditie werd het Boek van Henoch niet opgenomen in de canon van het Nieuwe Testament, hoewel het populair was in sommige vroege christelijke gemeenschappen (bijvoorbeeld in Ethiopië, waar het nog steeds als canoniek wordt beschouwd in de Ethiopisch-Orthodoxe Kerk).

2. Theologische Overwegingen

Het belangrijkste punt van discussie met betrekking tot het Boek van Henoch is de inhoud ervan, die als apocalyptisch en mystiek wordt beschouwd. Hier zijn enkele theologische redenen waarom het boek werd uitgesloten:

• Engelen en de Val van de "Wachters": Het Boek van Henoch bevat uitgebreide verhalen over engelen, met name de Wachters (ook wel Grigori genoemd), die naar de aarde kwamen en verboden kennis aan mensen gaven. Deze engelen zouden zich ook mengden met menselijke vrouwen, wat leidde tot de geboorte van de Nephilim (giganten). Dit idee wordt in sommige delen van de Bijbel (zoals in Genesis 6:1-4) genoemd, maar het wordt er niet verder uitgediept. Het concept van engelen die in strijd zijn met God werd als problematisch gezien, vooral omdat het de traditionele joodse en christelijke opvatting van engelen als dienaren van God uitdaagt.

• De Apocalyptische Aard van het Boek: Het boek bevat visioenen van de eindtijd, waarin het oordeel over de zonden van de mensheid wordt aangekondigd. Het lijkt sterk te leunen op de traditie van apocalyptische literatuur die in de intertestamentaire periode (de tijd tussen het Oude en Nieuwe Testament) populair was, maar de uitdrukkingen van oordeel en de nadruk op geheimenissen die verborgen zijn voor de mensheid, kunnen als te speculatief en te mystiek zijn beschouwd voor de canon van de Bijbel.

• Overeenkomst met Gnostische en Niet-Bijbelse Leringen: Het Boek van Henoch wordt soms geassocieerd met gnostische en niet-traditionele leringen. Gnosis, of de nadruk op geheime kennis die alleen door ingewijden begrepen kan worden, was een thema dat ook in andere apocriefe en gnostische geschriften voorkomt. Deze leringen zouden de orthodoxe theologie kunnen uitdagen, wat het boek minder aantrekkelijk maakte voor opname in de canon.

3. Historische en Culturele Context

In de vroege geschiedenis van het jodendom en het christendom waren er veel verschillende meningen over welke boeken als heilig moesten worden beschouwd. Er waren duizenden geschriften in omloop, maar slechts een klein aantal ervan werd uiteindelijk gecanoniseerd.

• De Joodse gemeenschap heeft het Boek van Henoch waarschijnlijk niet opgenomen in hun canon omdat het afweek van de traditionele opvattingen van God en engelen en mensen. Bovendien werd het boek pas op een later moment geschreven dan de boeken die uiteindelijk in de Tanach terechtkwamen, wat betekent dat het misschien niet als authentiek genoeg werd beschouwd.

• De vroege christelijke kerk (met name in de 2e en 3e eeuw na Christus) had ook zijn eigen strijd over de erkenning van bepaalde boeken. Schriften zoals het Boek van Henoch waren dus niet universeel geaccepteerd. In feite was het Boek van Henoch zelfs in de vroege christelijke gemeenschap niet altijd als "herkenbaar" of als geïnspireerd beschouwd.

4. Geografische en Culturele Verspreiding

Er is ook een geografische component in het niet opnemen van het Boek van Henoch in de canon:

• In Ethiopië, waar de Ethiopisch-Orthodoxe Kerk het Boek van Henoch als canoniek beschouwt, werd het boek bewaard in oude manuscripten. In de meeste andere joodse en christelijke gemeenschappen werd het echter als apocrief beschouwd, wat betekent dat het werd gelezen en gewaardeerd, maar niet als deel van de officiële heilige geschriften werd erkend.

• De verspreiding van het Boek van Henoch was dus vaak beperkt tot bepaalde gemeenschappen, en veel vroege christelijke leiders beschouwden het als te obscure of mystieke literatuur.

5. Het Boek van Henoch en het Nieuwe Testament

Hoewel het Boek van Henoch niet in de canon van de Bijbel is opgenomen, zijn er enkele verwijzingen naar het boek in het Nieuwe Testament:

• Het Epistel van Judas (Judas 1:14-15) citeert rechtstreeks uit het Boek van Henoch (1 Henoch 1:9), wat suggereert dat het boek in de vroege christelijke gemeenschap bekend was. Dit heeft geleid tot speculatie over waarom het boek wel werd geciteerd, maar niet opgenomen in de canon.

Conclusie

Het Boek van Henoch werd niet opgenomen in de Bijbelcanon omdat het verschillende elementen bevatte die als theologisch problematisch werden beschouwd, zoals de visie op engelen en de Nephilim, de apocalyptische aard, en de associaties met gnostische en mystieke leringen. De keuze om het boek uit de canon te houden was deels een theologische beslissing, deels een reactie op de opvattingen van de tijd en deels een historische en culturele kwestie van verspreiding en acceptatie.

In sommige tradities wordt het boek nog steeds zeer gewaardeerd (vooral in Ethiopië), maar in de meeste christelijke en joodse gemeenschappen is het nooit als canoniek erkend. Het blijft een belangrijk werk in de studie van oude religieuze teksten en de geschiedenis van apocalyptische literatuur.

ONZE NIEUWSTE ARTIKELEN