Sommige mensen benaderen het serieus en andere zeggen er iets gekscherend over, maar feit is wel dat "het derde oog" iets is waar we niet omheen kunnen. Dan is de volgende vraag voor menigeen, waar het precies voor staat, wat is het en wat kan je er mee… of gaat het slechts om iets wat we denken wat er is? Hoe dan ook, uitleg vanuit enkele kanten bekeken is mogelijk op zijn plaats.
Voor menigeen is wetenschappelijk bewijs toch de echte graadmeter of iets er wel of niet is en dan haakt een bepaalde groep mensen af. Het derde oog wordt ook wel eens het geestesoog genoemd en eigenlijk betreft het een verwijzing naar "de ingang" naar de innerlijke mens en het hoger bewustzijn. Het staat ook voor de zesde chakra, de voorhoofdschakra (Ajna) en zit tussen de kruising van de wenkbrauwen (waar de hypofyse zit) oftewel in het midden van de wenkbrauwen aan de bovenkant. Ondermeer Hindoestaanse vrouwen benadrukken de plek met een gekleurde stip.
In de New Age staat het symbool voor de staat van verlichting
Bron: https://mens-en-gezondheid.infonu.nl/spiritueel/149764-hoe-werkt-het-derde-oog.html
De pijnappelklier of epifyse is een endocriene klier in de hersenen. De epifyse bevindt zich onder het corpus callosum (de hersenbalk) en aan de bovenkant van de derde ventrikel. Als orgaan heeft het zich bij "hogere" gewervelde dieren (zoogdieren) ontwikkeld uit het zogeheten derde oog, kruinoog of organum pineale, zoals bij vissen, amfibieën, reptielen en vogels.
Bij deze dieren is het in de eerste plaats een lichtgevoelig orgaan.
Bij kinderen is de epifyse goed ontwikkeld, maar na de puberteit wordt
hij kleiner, en bij oudere mensen is de klier vaak verkalkt en niet meer
functioneel.
Het derde oog of pijnappelklieroog of pariëtale oog is een lichtgevoelig orgaan dat zich op de bovenkant van de schedel van bepaalde reptielen en amfibieën bevindt . Het zou rudimentair bij mensen voorkomen in de vorm van de pijnappelklier.
Bij reptielen is het veel kleiner dan de zijogen en bestaat het uit een netvlies , lens en een zenuw die door een opening in de schedel , het pariëtale foramen, gaat om verbinding te maken met de pijnappelklier .
Experimenten hebben aangetoond dat het derde oog functioneel is, niet zozeer als een ontvanger van beelden, maar door het mogelijk te maken om de intensiteit van de verlichting waar te nemen, een doorslaggevende factor in de ecologie van de reptielen die het hebben.
De term "derde oog" wordt gebruikt om alle warmtegevoelige cellen aan te duiden die bepaalde reptielen, zoals de ratelslang, aan het uiteinde van hun snuit hebben en waarmee ze effectief kunnen jagen door de nabootsing van hun prooi op te lossen .
Inderdaad, zelfs als de prooi zichzelf maskeert door zichzelf te immobiliseren of door zich in het landschap te mengen door zijn kleur of zijn vorm, kan hij zijn temperatuur niet veranderen : de ratelslang lijkt in staat om twee thermische signaturen tot op een duizendste graad nauwkeurig te onderscheiden .
De vergelijkende anatomie en embryologie van de pijnappelklier laten zien dat sommige van zijn neuronen een gemeenschappelijke evolutionaire oorsprong hebben met de fotoreceptoren van het netvlies van de ogen .
Het kwam voor in dinosauriërs en wordt aangetroffen in hedendaagse reptielen zoals de sphenodon . Maar bij volwassenen wordt het derde oog gemaskeerd door een schaal omdat het tijdens de evolutie zijn invloed lijkt te hebben verloren ten gunste van de laterale ogen. Het is dan een rudimentair orgaan . Het is mogelijk dat het ooit werd gebruikt om een mogelijk roofdier in de lucht te detecteren.
Dus bij sommige reptielen en vogels , vangt de pijnappelklier, die zich net onder het oppervlak van de schedel bevindt , de externe lichtintensiteit op en maakt het dus mogelijk om het circadiane ritme van het dier aan te passen , daarom wordt het soms het derde oog genoemd. van primitieve gewervelde dieren.
Vanuit een biologisch-historisch perspectief is de pijnappelklier het overblijfsel van het reptielachtige derde oog dat daarom nog steeds bij de mens aanwezig zou zijn. De verklaring is als volgt: bij zoogdieren , inclusief mensen, heeft de epifyse deze fotoreceptorfunctie verloren en dragen alleen de cellen van het netvlies bij aan de waarneming van omgevingslicht.
Deze informatie wordt verwerkt door de suprachiasmatische kern van de hypothalamus die de circadiane regulatie orkestreert. Binnen wat het " fotoneuro-endocriene systeem " wordt genoemd, speelt de pijnappelklier daarom alleen een rol van transductie die het ritme dat wordt opgelegd door de suprachiasmatische kern omzet in een hormonale boodschap, in de vorm van melatonine.
Bron: https://nl.frwiki.wiki/wiki/Troisi%C3%A8me_%C5%93il_(biologie)
DE CONNECTIE TUSSEN MAHARISHI MAHESH YOGI, ONS DERDE OOG, MEDITEREN EN DE ARSEENVERGIFTIGING IN HET GEBRUIKTE HOUT IN SIDHADORP IS BEKEND GEWORDEN.
Lees dit artikel goed door, dan bent U ook goed op de hoogte.
Een paar dagen voor zijn dood in 2008 vroeg Maharishi aan zijn medewerkers een fonds op te richten met de naam van zijn leermeester Brahmananda Saraswati*, dat er voor moet zorgen dat er altijd duizenden Vedische Pandits hun Transcendente Meditatie programma met Yogisch Vliegen en hun Yagay's, als grote groep tezamen, in India kunnen doen voor Wereldvrede.
*) Brahmananda Saraswati was een diep spirituele leraar wiens leer zich richtte op het realiseren van de waarheid van non-dualiteit en het bereiken van verlichting door meditatie en zelfkennis. Zijn nadruk op innerlijke stilte en zijn praktische benadering van Advaita Vedanta hebben hem tot een gerespecteerde leraar gemaakt binnen zowel de traditionele Indiase als de westerse spirituele gemeenschappen.
Zijn ideeën blijven invloedrijk in de hedendaagse spirituele wereld, met veel mensen die zijn meditatiepraktijken gebruiken als een manier om het diepe, onveranderlijke zelf te realiseren.
Sommige mensen benaderen het serieus en andere zeggen er iets gekscherend over, maar feit is wel dat "het derde oog" iets is waar we niet omheen kunnen. Dan is de volgende vraag voor menigeen, waar het precies voor staat, wat is het en wat kan je er mee… of gaat het slechts om iets wat we denken wat er is?...
De laatste uitdagingen en bezorgdheden bij het gebruik van de RFID-chip in verband gebracht met ethische vraagstukken.
